Βήμα-βήμα έως την προεδρική εκλογή

Την ώρα που οι περισσότεροι εκ των βουλευτών στις μεταξύ τους συζητήσεις υποστηρίζουν ότι το αργότερο τον επόμενο Φεβρουάριο θα οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς εξακολουθεί να επιμένει στους συνομιλητές του ότι μπορεί τελικά να βρεθεί ο μαγικός αριθμός των 180 βουλευτών και να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ακόμη και εάν δεν υπάρξει η πλειοψηφία των 180 για την προεδρική εκλογή, ο Αντ. Σαμαράς, σύμφωνα με όσα λένε οι συνεργάτες του, πιστεύει ακράδαντα ότι η Ν.Δ. μπορεί να είναι η νικήτρια των εθνικών εκλογών και να αποτελέσει εκ νέου τον κορμό της καινούργιας κυβέρνησης. Εξάλλου, πάνω σε αυτό το πλάνο έχει σχεδιάσει τις κινήσεις του για το επόμενο κρίσιμο εξάμηνο. Ένα διάστημα, όπου η τρόικα μετά την επίσκεψη του Σεπτεμβρίου και την πέμπτη και τελευταία αξιολόγηση (εκτιμάται ότι) θα τεθεί εκτός κάδρου, παράλληλα με την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

Στο διάστημα αυτό θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις για τη διευθέτηση του χρέους, οπότε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ. θα έχει ισχυρά όπλα στα χέρια του στην προεκλογική μάχη. Στο σχέδιο Σαμαρά ο βασικός στόχος κατ’ αρχάς είναι να αποφευχθούν νέα μέτρα που θα «πληγώσουν» τις τσέπες των πολιτών. Εν συνεχεία να συμφωνηθούν οι ελαφρύνσεις στον φόρο πετρελαίου και στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης και, κυρίως, να κλείσει η αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου και να φτάσει σε ένα διά ταύτα η συζήτηση για το χρέος.

Εάν αυτό συμβεί, σε πείσμα των σεναρίων για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ο Αντ. Σαμαράς θα φτάσει στην κοινοβουλευτική διαδικασία για την ανάδειξη Προέδρου Δημοκρατίας φέρνοντας την τελική συμφωνία για το χρέος ως διακύβευμα, τόσο προς τους βουλευτές που θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα μείνει ή θα πέσει η κυβέρνηση όσο, αν χρειαστεί, και προς τους πολίτες.

Στη δικομματική υπάρχει η αίσθηση, κυρίως μέσω των επαφών που είχε ο πρωθυπουργός με την Άγκελα Μέρκελ, αλλά και με το ΔΝΤ, ότι η τρόικα δεν θα θέσει βέτο –ακόμη και αν δεν συμφωνήσει ρητώς– στη μείωση του ειδικού φόρου για το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και στην ελάφρυνση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, όπως δηλαδή έγινε και με το 13% του ΦΠΑ στην εστίαση. Στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και η αύξηση των δόσεων για τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.

Ως προς τη δύσκολη ατζέντα του Σεπτεμβρίου (ασφαλιστικά, μισθολόγιο στο Δημόσιο, ομαδικές απολύσεις, «ανταπεργία» εργοδοτών), η κυβέρνηση θα επιδιώξει να κλείσει κάποια μέτωπα και να παραχωρήσει κάτι που θα μοιάζει ανεκτό, όπως π.χ. το μισθολόγιο.

Όχι σε νέο πακέτο

Σαμαράς και Βενιζέλος φιλοδοξούν να αποφύγουν ένα νέο πακέτο-μνημόνιο και να μην υποχρεωθούν σε νέα δημοσιονομικά μέτρα και, ταυτόχρονα, να εξασφαλίσουν τη σταδιακή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μέσω μείωσης των επιτοκίων και διεύρυνσης του χρόνου αποπληρωμής, έστω κι αν αυτό συνδέεται –όπως πιθανολογείται– και με μεταρρυθμιστικούς στόχους που θα τεθούν στην ελληνική πλευρά.

Αυτός ο σχεδιασμός, εάν τελικά υλοποιηθεί, θα είναι ο ιδανικός για το Μαξίμου. Όμως, παρά τις δεδομένες δυσκολίες, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού υποστηρίζουν ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος της χώρας και της κυβέρνησης. Αν αυτό συμβεί, στα τέλη του 2014 ή στις αρχές του 2015 θα ανοίξει η συζήτηση για τον διάδοχο του Κάρολου Παπούλια. Ο Αντ. Σαμαράς δεν έχει, με βάση τα τωρινά δεδομένα, πρόθεση να προχωρήσει σε εκλογές νωρίτερα ώστε, σύμφωνα με κάποια σενάρια, να έχει τη δυνατότητα «ρεβάνς» από τον Αλέξη Τσίπρα κατά την προεδρική εκλογή. Αντιθέτως, ο σχεδιασμός είναι να πάει και να δώσει τη μάχη στη Βουλή.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο γραμματέας της Ν.Δ., Ανδρέας Παπαμιμίκος, ο οποίος ανέφερε πως «θα πάμε σε εκλογές μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο… μιλάμε για ονομαστική ψηφοφορία και το κάθε κόμμα και ο κάθε βουλευτής προσωπικά θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό». Αν τα μηνύματα από το μέτωπο του χρέους και της οικονομίας είναι θετικά, το Μαξίμου εκτιμά ότι μπορεί να εξασφαλίσει τους 180 βουλευτές. Σε αντίθετη περίπτωση, η Βουλή θα διαλυθεί και θα είναι οι πολίτες που θα κληθούν να απαντήσουν στο δίλημμα «Σαμαράς ή Τσίπρας».

Ποιοι θέλουν πρόωρες εκλογές

Εντός της Ν.Δ., έχουν διαμορφωθεί δύο μπλοκ. Το ένα προτάσσει την ανάγκη της ξεκάθαρης λειτουργίας των θεσμών στο θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, ζητώντας από τον πρωθυπουργό να «ανοίξει» από τον Σεπτέμβριο το θέμα. Χαρακτηριστικά όσοι συμφωνούν με αυτή την άποψη υποστηρίζουν πως πρέπει ο Αντ. Σαμαράς «να προτείνει ένα πρόσωπο ευρύτερης απήχησης, υπερβατικό, υπερκομματικό, και μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο το κάθε κόμμα, αλλά κυρίως ο κάθε βουλευτής, να αναλάβει την ευθύνη του και να ψηφίσει».

Σε αυτή τη λογική συντάσσονται οι λεγόμενοι μεταρρυθμιστές και τα κεντρώα μετριοπαθή στελέχη της Ν.Δ. και της κυβέρνησης, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Δ. Αβραμόπουλος, αλλά και τεχνοκράτες όπως ο ΥΠ.ΟΙΚ., Γκίκας Χαρδούβελης, με βασικό επιχείρημα ότι η τήρηση των προαπαιτούμενων από την ελληνική πλευρά, το φως στο βάθος του τούνελ της ελληνικής οικονομίας που αρχίζει να διαφαίνεται, οι φοροελαφρύνσεις, και κυρίως η έναρξη της συζήτησης για την απομείωση του χρέους της χώρας, είναι ικανές συνθήκες να αλλάξουν το κλίμα υπέρ της Ν.Δ. και «να εκθέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογικές περιπέτειες».

 

Το δεύτερο μπλοκ προτείνει τη ρήξη με την τρόικα σε μια σειρά από θέματα και τη διεξαγωγή εκλογών το φθινόπωρο. Το επιχείρημά τους είναι ότι με πολύ πιθανή την προσφυγή στις κάλπες το πρώτο τρίμηνο του 2015 «θα ήταν εγκληματικό για τη Ν.Δ. να οδηγηθεί ως πρόβατο επί σφαγή στην κάλπη έχοντας λάβει όλες τις επώδυνες για την κοινωνία αποφάσεις προκειμένου να “ανοίξει” η συζήτηση για το χρέος».

 

Στον αντίποδα, με νωπή τη λαϊκή εντολή, θα μπορέσει να «τρέξει» τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για τη χώρα και την οικονομία «από θέση ισχύος και όχι άμυνας» και φυσικά να εκλέξει Πρόεδρο. Με τη θέση αυτή συντάσσονται οι λεγόμενοι «σκληροί» του Μαξίμου και της κυβέρνησης και τα στελέχη της λαϊκής δεξιάς που υπουργοποιήθηκαν μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό.