Κρίστιαν Μπρέσνεφ: «Δεν θα υπάρξει άλλη Σίφνος στη ζωή μου»

222Μάιος 1972. Ένα ψηλό, όμορφο, ξανθό παλικάρι αποβιβάζεται στη Σίφνο, μετά από 15ωρο ταξίδι από τον Πειραιά, αναζητώντας την πρόκληση για ζωγραφική. Είναι μόλις 21 χρόνων. Και ένας έρωτας γεννήθηκε ξαφνικά, ένας έρωτας που κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια, αν και δεν έσβησε ποτέ. Και αυτό δείχνει η έκδοση αρχικά στα αγγλικά και τώρα στα ελληνικά του βιβλίου «Το Σπίτι του Ζωγράφου στη Σίφνο» (εκδόσεις Τσιγαρίδα). Πράγματι, αναφερόμαστε στον διάσημο Ελβετό ζωγράφο Κρίστιαν Μπρέσνεφ (Christian Peltenburg-fBrechneff), ο οποίος παρουσίασε το βιβλίο του την Τρίτη στο κατάμεστο από κόσμο Ίδρυμα Ευγενίδου. Στις σελίδες του αναδεικνύεται η ζωή του εκείνα τα χρόνια, από το 1972 εν μέσω Χούντας, όταν και αγοράζει το δικό του σπίτι στα Εξάμπελα της Σίφνου, συγκινημένος με τους κατοίκους που τον αποκαλούσαν «Χρηστάκι μου», μέχρι το 2007. Τα χρόνια που έζησε στη Σίφνο και ζωγράφιζε γι’ αυτήν. Τη μούσα του… Μια σχέση ζωής. Και είναι απόλαυση να τον βλέπεις να μιλάει για την «αγαπημένη» του, το νησί για το οποίο έγραψε στους «New York Times» ο Steven Kurutz διαβάζοντας την ξενόγλωσση έκδοση με τίτλο «The Greek House»: «Μόλις διάβασα το βιβλίο, μου ’ρθε να τα παρατήσω όλα και να πάω στη Σίφνο, το βραχώδες αυτό νησί του Αιγαίου που με τόση αγάπη περιγράφει».  

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

Στο σπίτι του, στη Σίφνο
Στο σπίτι του, στη Σίφνο

Κύριε Μπρέσνεφ, η Σίφνος υπήρξε μούσα σας για δεκαετίες. Τι ήταν αυτό που σας κέρδισε στο νησί και ποιοι παράγοντες οδήγησαν στην απόφασή σας να φύγετε οριστικά από αυτό;

«Δεν έφυγα ποτέ “οριστικά” από το νησί, έχω επιστρέψει αρκετές φορές.  Όμως αποφάσισα να πουλήσω το σπίτι μου επειδή σταμάτησα να ζωγραφίζω εκεί το 2000 και μέχρι το 2007 αντιλήφθηκα ότι κατά κάποιον τρόπο “η πηγή της δημιουργικότητας στέρεψε…”. Αυτό το σπίτι δεν αποτέλεσε ποτέ μέρος διακοπών για εμένα.  Ήταν ένα μέρος για να δουλέψω.  Η Νέα Υόρκη βρίσκεται πολύ μακριά από τη Σίφνο και καθώς μεγαλώνω φάνηκε η κατάλληλη στιγμή να το αφήσω. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να μην εξαρτόμαστε από υλικά πράγματα. Μπορώ να νοικιάσω ένα σπίτι εκεί ή να μείνω σ’ ένα ξενοδοχείο, και ίσως, απλά ίσως να αρχίζω να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω ξανά εκεί… Ποτέ μη λες ποτέ…»

Υπογράφοντας το βιβλίο του
Υπογράφοντας το βιβλίο του

Περιγράψτε μας εκείνο το τοπίο της Σίφνου που θα θυμάστε για πάντα.

«Η θέα από το σπίτι μου στη Σίφνο αποτελούσε –και συνεχίζει να αποτελεί– έμπνευση και δημιουργικότητα.  Καθώς και η άποψη της Χρυσοπηγής από τον δρόμο του Πλατύ Γυαλού…  και αρκετές άλλες σπουδαίες απόψεις της Σίφνου. Τις ζωγράφισα ξανά και ξανά…»

bookΑντίστοιχα, ποια άλλα τοπία εκτός Σίφνου σάς συγκίνησαν;

«Η κοιλάδα του Engadin στην Ελβετία (περιοχή γύρω από το St. Moritz).  Βρίσκομαι εκεί και σχεδιάζω και ζωγραφίζω κάθε χρόνο. Οι παραλίες στο Long Island στα Hamptons παραμένουν πάντα δημιουργικές και όμορφες, ένα αρκετά ιδιαίτερο φως.  Και βέβαια ο St. Martin στην Καραϊβική όπου ζωγραφίζω για περισσότερο από 30 χρόνια και εξακολουθώ να πηγαίνω κάθε χρόνο. H βρόχινη θύελλα της Καραϊβικής πάνω από τη θάλασσα αποτελεί οπτικά μια συναρπαστική εμπειρία».

Στο νησί αναπτύξατε σχέσεις με τους κατοίκους, συμμετείχατε στα έθιμά τους. Υπάρχει κάποια ιστορία που ξεχωρίζετε;

«Οι κηδείες είναι που με συγκίνησαν ιδιαίτερα.  H ανοιχτή έκφραση οδύνης – ένα αίσθημα το οποίο κρύβουμε στις κοινωνίες της Δύσης.  Παραμένει αξέχαστο να βλέπεις την ακολουθία των πενθούντων να περνούν από το χωρίο μου με το ανοιχτό φέρετρο, ο νεκρός με ολοκαίνουργια μαύρα παπούτσια να αποχαιρετά το χωριό του… καλυμμένος με γιασεμί ή οποιοδήποτε λουλούδι ανθίζει εκείνη την περίοδο… Επίσης, ο αγιασμός του καινούργιου σπιτιού. Και βέβαια τα πανηγύρια, ο εορτασμός του Θεού στην κορυφή ενός βουνού.  Ο Προφήτης Ηλίας που συναντά τον ήλιο…»

Με την καλή του συνεργάτιδα Βάσω Σωτηρίου
Με την καλή του συνεργάτιδα Βάσω Σωτηρίου

Αν μπορούσατε να περιγράψετε το βιβλίο σας με μία μόλις φράση, ποια θα ήταν αυτή;

«Η αυτοβιογραφία μου μιλάει αρκετά για “Ετερότητα” – αστεία, συγκινητική, γεμάτη έμπνευση».

Τώρα ζείτε στο Κονέτικατ. Πώς κυλά η ζωή σας;

«Ξεφεύγουμε από το Κονέτικατ, καθώς νοικιάζουμε ένα πανέμορφο σπίτι στο στυλ της Καραϊβικής στο St. Martin, στην κορυφή ενός βουνού στο τροπικό δάσος για περίπου 10 εβδομάδες κάθε χειμώνα και δεν βλέπουμε κανέναν.  Ένα απόλυτο καταφύγιο για μένα και τον Tim Lovejoy.  Μια πηγή δημιουργίας –η παρακολούθηση της φύσης–, η καταιγίδα, το ουράνιο τόξο, η ομίχλη, το μπλε και το πράσινο… μια πινελιά Αφρικής όπου και γεννήθηκα.  (Και το πολυαγαπημένο μου σκωτσέζικο τεριέρ η Zulu μπορεί να ταξιδεύει μαζί μας και να μας συνοδεύει. Χωρίς αυτή, δεν θα μπορούσα να βρεθώ πουθενά πλέον για πολύ καιρό…)».

Έχετε βρει την επόμενη «Σίφνο σας», τον τόπο που θα σας δώσει τις συγκινήσεις και την έμπνευση που σας έδωσε η άλλοτε αγαπημένη σας;

«Δεν θα υπάρξει άλλη Σίφνος στη ζωή μου.  Ήμουν 21 χρόνων μόλις έφτασα εκεί. Εκείνη η νεότητα δεν μπορεί να αναβιωθεί».

9Ο Κρίστιαν Μπρέσνεφ γεννήθηκε στο Βελγικό Κονγκό το 1950 και σπούδασε στην Ελβετία και την Αμερική. Πήρε το master του το 1975 από τo Royal College of Art του Λονδίνου. Έχει κάνει εκθέσεις σε πολλές χώρες της Ευρώπης αλλά και των ΗΠΑ, ενώ έργα του βρίσκονται μεταξύ άλλων στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης και την Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας. Είναι κάτοχος πολλών βραβείων, ενώ εκτός από το «Το Σπίτι του Ζωγράφου στη Σίφνο», έχει γράψει επίσης και το «Homage: Encounters with the East» (έκδοση του 2007). Σήμερα ζει και εργάζεται στο Κονέτικατ των ΗΠΑ.

3

Στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Λεωφόρος Συγγρού 387, Παλαιό Φάληρο, τηλ.: 210-9469600), όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Κρίστιαν Μπρέσνεφ «Το Σπίτι του Ζωγράφου στη Σίφνο» (εκδόσεις Τσιγαρίδα), εγκαινιάστηκε και η αναδρομική έκθεση εικαστικών του με έργα που φιλοτέχνησε ο ίδιος στη Σίφνο από το 1972 μέχρι το 2000, και η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Ιουνίου.

66

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα