«Να προστατευθούν τα άτομα με αναπηρία από την πλήρη και οριστική φτωχοποίηση»

«Η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και του Συστήματος Συνταξιοδότησης, αποτελεί μείζον και εξαιρετικής σημασίας θέμα για το σύνολο των ατόμων με αναπηρία και των μελών των οικογενειών τους, οι οποίοι έχουν βιώσει με εξαιρετικά δυσμενή τρόπο τις μειώσεις των συντάξεων (κύριων, επικουρικών, δώρων εορτών, εφάπαξ) και εν γένει των εισοδημάτων τους, αφού εκτός του κόστους κάλυψης των βιοτικών τους αναγκών, έχουν να αντιμετωπίσουν και το κόστος που απαιτείται για την κάλυψη των ιδιαίτερα κοστοβόρων αναγκών που πηγάζουν από την αναπηρία τους.

»Οι «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό 3Στήριξης (Ε.Μ.Σ.)» όπως αυτές συμπεριλαμβάνονται στο ν. 4334/2015 (ΦΕΚ Α΄ 80/16’7’2015) και οι διατάξεις του ν. 4336/2015 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις – Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης» έχουν επιφέρει βαρύτατα πλήγματα και στο καθεστώς συνταξιοδότησης των ατόμων με αναπηρία και των μελών οικογενειών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες.

»Καταρχάς πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα εισοδήματα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες έχουν ήδη μειωθεί δραματικά, τόσο με άκριτες και οριζόντιες διατάξεις των εφαρμοστικών νόμων του 1ου και κυρίως 2ου μνημονίου (άμεση εισοδηματική μείωση) όσο και με τη βίαιη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνονταν στο σύστημα υγείας – πρόνοιας πριν την περίοδο της οικονομικής κρίσης (έμμεση εισοδηματική μείωση).

»Οποιαδήποτε λοιπόν επερχόμενη μείωση στο ύψος των κύριων και επικουρικών συντάξεων και των επιδομάτων των ατόμων με αναπηρία και των μελών οικογενειών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία (γονείς/σύζυγοι/νόμιμοι κηδεμόνες) είναι βέβαιο ότι θα έχει τραγικές συνέπειες στην καθημερινότητά τους.

»Σύμφωνα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία κρίνονται αναγκαία τα εξής:
# Εξαίρεση των συντάξεων που λαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία, με ποσοστό αναπηρίας 67% του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, από επερχόμενες μειώσεις στο ύψος των συντάξεων.

# Επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος για τον υπολογισμό του ποσού συντάξεων αναπηρίας και αποκατάσταση των αδικιών που έχουν υποστεί οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα, με τους εφαρμοστικούς νόμους 2012-2013 από τους οποίους έχουν εξαιρεθεί οι συνταξιούχοι με αναπηρία του Δημόσιου τομέα.

# Επαναφορά των ρυθμίσεων και των συμπληρώσεων, όπως αυτές ίσχυαν πριν το 2015 για την χορήγηση πλήρους σύνταξης γήρατος στον Ιδιωτικό τομέα, σε ιδιαίτερα βαριές περιπτώσεις αναπηρίας, με την συμπλήρωση 4.050 ημερών ασφάλισης όπως εξακολουθεί να ισχύει για τους συνταξιούχους αναπηρίας του Δημόσιου τομέα.

# Επαναφορά των ρυθμίσεων που ίσχυαν το 2004, οι οποίες αφορούν στην συνταξιοδότηση των γονέων-συζύγων-αδελφών, που έχουν στην φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία και μεταφορά της σύνταξης του θανόντος γονέα στα ορφανά και από τους δύο γονείς τέκνα με ποσοστό αναπηρίας 67% και κατοχύρωση του ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους αναπηρίας, με παράλληλη επαναφορά των ρυθμίσεων χορήγησης ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους αναπηρίας, όπως αυτές ίσχυαν πριν από την οικονομική κρίση.

# Κατοχύρωση των επιδομάτων αναπηρίας και των προνοιακών επιδομάτων, που αυτή την στιγμή αποτελούν την μόνη οικονομική ενίσχυση που λαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία.

Η κυβέρνηση επιβάλλεται να αναλάβει όλες εκείνες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, ώστε να υλοποιηθούν οι προτάσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα οδηγηθούμε σε πλήρη φτωχοποίηση κάθε πολίτη με αναπηρία και χρόνια πάθηση στην χώρα μας».