Ρίσκο αγωνιστικό και όχι οικονομικό
Οι εποχές είναι δύσκολες, η φορολογία αβάσταχτη και η θέληση των κορυφαίων παικτών να έρθουν στην Ελλάδα μικρή. Ο Ολυμπιακός πληρώνει τα τελευταία χρόνια το «μάρμαρο» της ελληνικής κρίσης, αφού οι ακριβοί παίκτες ζητούν από την «ερυθρόλευκη» ομάδα το κάτι παραπάνω (σε χρηματικές εγγυήσεις), γνωρίζοντας πως η συγκεκριμένη ΠΑΕ έχει να δώσει.
Έτσι, λοιπόν, με τα 25-30 εκατομμύρια ευρώ που θα εισπράξει ο Ολυμπιακός αν προκριθεί στους «χρυσούς» ομίλους να τίθενται ακόμη εν αμφιβόλω, είναι πρακτικώς αδύνατο να γίνουν υπερβάσεις, σήμερα, 23 Ιουλίου του 2016. Ο Βίκτορ Σάντσες δεν χρειάζεται έναν αμυντικό έτσι απλά για να έρθει. Απαιτείται παίκτης που θα ανεβάσει επίπεδο όλη την αμυντική λειτουργία και ίσως να πρέπει οι πρωταθλητές να τον αγοράσουν με δύο εκατομμύρια και να τον πληρώσουν άλλο ένα.
Ο στόπερ, το εξτρέμ και ο σκόρερ
Επίσης, το χαρακτηριστικό που λείπει από τα εξτρέμ του Ολυμπιακού, ένας ποδοσφαιριστής με δυνατότητα για «σλάλομ», θυμίζοντας ίσως Μιραλάς ή και Βάις, απουσιάζει από το ρόστερ. Είναι γνωστό, όμως, ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ποδοσφαιριστές. Για να είναι σίγουρος ο Ισπανός προπονητής ότι θα αποκτήσει παίκτη με αυτές τις δεξιότητες, αλλά και με αποδείξεις ότι μπορεί να τα κάνει (δηλαδή με βιογραφικό επιπέδου Champions League), τότε μιλάμε για αγορά άνω των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ. Τέτοιοι παίκτες ελεύθεροι δεν κυκλοφορούν.
Τέλος, αν ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα φορ με καλύτερα τελειώματα από αυτά του Ιντέγιε, αλλά και πιο δυναμικό χαρακτήρα από αυτόν του Φινμπόγκασον που ήξερε να γκρινιάζει, αλλά που τίποτα ιδιαίτερο δεν έδειχνε στις προπονήσεις, τότε πάμε σε επίπεδο μετεγγραφής της τάξης των 3-4 εκατομμυρίων ευρώ.
Τέτοια ενίσχυση χρειάζονται οι πρωταθλητές Ελλάδας και όχι παίκτες κατώτεροι του Μποτία, του Ιντέγιε και του Σεμπά ή του Πάρντο. Αυτό σημαίνει έξοδα 10.000.000 ευρώ, κίνηση όμως περιττή αν ο Ολυμπιακός δεν περάσει τους Ισραηλινούς.
Πολλή δουλειά με τους ήδη υπάρχοντες
Όσον αφορά τη δουλειά που πρέπει να κάνει ο Βίκτορ Σάντσες στις… τέσσερις γραμμές τις ομάδας με τους υπάρχοντες παίκτες, αυτή είναι πάρα πολλή. Λέμε τέσσερις γραμμές και όχι τρεις, διότι μετράμε αυτή του τερματοφύλακα. Πέραν των ικανοτήτων του Καπίνο ή του Λεάλι και του κατά πόσο μπορούν να αποσοβήσουν ένα γκολ που ο Ρομπέρτο θα έπιανε, η παρουσία τους δεν εμπνέει τη σιγουριά του Ισπανού. Είναι ένα θέμα που θα λυθεί μόνο εντός γηπέδου όταν ο Ολυμπιακός θα παίξει πολλά παιχνίδια στα οποία θα γίνει καλό κουμάντο από τον πορτιέρο. Για να κερδίσουν σε αυτοπεποίθηση οι γκολκίπερ των Πειραιωτών θέλει δουλειά και στην ψυχολογία.
Η άμυνα είναι ένα θέμα δύσκολο. Όταν οι δύο ακραίοι είναι καινούριοι και δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν και οι στόπερ είναι αργοί, τότε πρέπει η άμυνα να παίζει λίγο πιο πίσω και προσεκτικά. Αυτό ενοχλεί ελαφρώς το dna του Ολυμπιακού, που τον θέλει επιθετικό και κυρίαρχο, κυρίως στα εν Ελλάδι ματς. Θα χρειαστεί χρόνο ο Ισπανός τεχνικός για να διορθώσει τις ατέλειες αυτές, ακόμη κι αν του παραχωρηθεί ένας καλός στόπερ.
Στα χαφ ο Ολυμπιακός έχει επίσης θέμα και αυτό διότι οι τέσσερις βασικοί του μέσοι, Καμπιάσο Κασάμι, Μιλοβόγεβιτς και Μανιάτης έχουν πάνω-κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά Δύναμη στο παιχνίδι τους, πάθος, πονηράδα κτλ. Λείπει από τον Ολυμπιακό λίγη φαντασία και δεν είναι τυχαίο που ο Βίκτορ δοκιμάσει συχνά τους πιο απρόβλεπτους Μπουχαλάκη και Ζντιέλαρ. Πάντως, έλλειψη λύσεων δεν έχει ο Σάντσες.
Τέλος, η επίθεση δεν είναι ακόμη όσο παραγωγική θα ήθελε ο προπονητής των «ερυθρολεύκων». Κάτι απουσιάσει από Ιντέγιε, Σεμπά, Πουλίδο και Πάρντο. Ίσως ένας… Καρέλης, το όνομα του οποίου ακούγεται.
Τέλος, ο Κώστας Φορτούνης αναμένεται να είναι και φέτος ο ηγέτης των «ερυθρολεύκων». Για την ώρα ο κόσμος του Ολυμπιακού δείχνει λίγο ενοχλημένος που ο Έλληνας μέσος παίζει (στα φιλικά) εσωτερικός χαφ στο 4-3-3 και όχι κλασικό «δεκάρι» στο 4-2-3-1.
Για να δούμε τι θα υποστηρίξει περισσότερο ο Βίκτορ Σάντσες. Το μεγάλο του αστέρι ή το αγαπημένο του σύστημα… Πάντως, για την ώρα το 4-3-3 που συνήθως επιλέγει δεν είναι αποδοτικό.