«Έβγαλε τα μάτια» της η ΑΕΚ και τώρα τρέχει

Δεν θα έχει κανένα νόημα για την ΑΕΚ η διαδικασία των Play Off, αν δεν κάνει το βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι, δηλαδή αν δεν κατακτήσει την πρώτη θέση για να εξασφαλίσει δύο επιπλέον ευρωπαϊκά παιχνίδια, τα οποία έχει ανάγκη για να ανασάνει βαθμολογικά στην Ευρώπη!

Μετά την ήττα από τον Πανιώνιο, η «Ένωση» έχασε τους βαθμούς και την εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Μόνο αν πραγματικά μαθαίνει από τα λάθη του ο Χιμένεθ όλο αυτό το διάστημα και εμφανίσει του χρόνου ένα πραγματικά σκληροτράχηλο σύνολο, θα μπορεί να πει κανείς ότι δεν πήγε στράφι η χρονιά.

Η ΑΕΚ τού σήμερα είναι πολύπλοκη ομάδα. Έχει ένα ρόστερ καλών παικτών, που όμως δεν έχουν την απαραίτητη χημεία. Ο προπονητής πραγματικά ψάχνεται, το βλέπουν όλοι πως άλλοτε λειτουργεί καλύτερα το 4-3-3, άλλοτε το 4-2-3-1. Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικών συνθηκών, κάθε αντίπαλος πρέπει να αντιμετωπιστεί με διαφορετικές προσαρμογές.

Αυτό σημαίνει ότι το προπονητικό τιμ οφείλει να δουλεύει ακατάπαυστα. Και δυστυχώς για την ομάδα του 2017, είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσει ένα σύνολο που πραγματικά θα είναι κυριαρχικό, τουλάχιστον εντός έδρας.

Η ΑΕΚ του παρελθόντος όταν κυριαρχούσε ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Είχε σταθερό κορμό και στηριζόταν πάνω σε αυτό. Ο Μανωλάς, ο Σαβέφκσι, ο Σαμπανάτσοβιτς, ο Δημητριάδης, ο Αλεξανδρής, ο Μπατίστα πιο μετά ο Κετσπάγια, ο Ντέμης, ο Τσιάρτας, ο Ζαγοράκης. Άλλες εποχές, πιο αργό ποδόσφαιρο, λιγότερα ματς, λιγότεροι τραυματισμοί, έβγαινε η χρονιά και πραγματικά εντός έδρας (τουλάχιστον) η ΑΕΚ δεν φοβόταν κανέναν.

Σήμερα, πέραν του ότι η ΑΕΚ δεν έχει το δικό της γήπεδο, είναι ένας μεγάλος ποδοσφαιρικός οργανισμός χωρίς πρωτάθλημα 23 χρόνια. Αυτό έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο την αντιμετωπίζουν οι αντίπαλοι. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν αρκεί μία καλή ενδεκάδα. Το ζητούμενο είναι το βαθύ ρόστερ. Ένα μεγάλο ρόστερ που να αντέχει τους κραδασμούς (τραυματισμούς, κούραση, κάρτες). Ένα ρόστερ που θα είναι προετοιμασμένο σε αλλαγές προσώπων και συστημάτων. Και όλα αυτά, κόντρα σε ομάδες πιο απρόβλεπτες από αυτές του παρελθόντος. Σήμερα, οι ομάδες αλλάζουν πολλούς παίκτες κάθε καλοκαίρι, είναι πιο απρόσωπες και πολλές φορές αιφνιδιάζουν τους μεγάλους.

Ο σύλλογος δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε αυτό το ποδόσφαιρο. Δυσκολεύεται να αναπτύξει μία αγωνιστική ταυτότητα κυριαρχική. Αποδεικνύεται περίπλοκο για τον προπονητή, έχοντας απλά δύο απουσίες, να κάτσει να σκεφτεί τι σύστημα να παίξει και ποιους να προσαρμόσει σε αυτό. Η δυναμική τής ΑΕΚ έχει περιοριστεί κι ενώ είναι καλή ομάδα με καλούς παίκτες, εμφανίζεται μερικές φορές στο γήπεδο αποπροσανατολισμένη. Κανείς δεν φοβάται την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Θυμίζουμε τα φετινά αποτελέσματα στα οποία δεν νίκησε εντός έδρας (μόνο σε ένα υπέστη διαιτητική αδικία):

 Σεντ Ετιέν 0-1 (προκριματικά Europa League)

 Ηρακλής 0-0 (Super League)

 Πανιώνιος 0-0 (Super League)

Ατρόμητος 2-2 (Super League)

ΠΑΣ Γιάννινα 1-1 (Super League)

Παναιτωλικός 0-0 (Super League)

ΠΑΟ 2-3 (Super League)

Ολυμπιακός 0-1 (Κύπελλο Ελλάδας)

Πανιώνιος 0-1 (Play Off)

Για να σπάσει αυτή η κατάρα, η «Ένωση» πρέπει να αποκτήσει τη δυναμική του παρελθόντος. Την αίγλη της. Αυτό δεν θα γίνει στο ΟΑΚΑ που θυμίζει έδρα μόνο στα ντέρμπι. Είναι πασιφανές πια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Υπεράνω όλων των προπονητικών σφαλμάτων και των χαμένων ευκαιριών, το ζητούμενο είναι να έρχονται οι αντίπαλοι στη Νέα Φιλαδέλφεια και να νιώθουν το δέος. Τόσο επαναλαμβανόμενο, αλλά τόσο σημαντικό. Τότε θα αλλάξει ρότα αυτός ο σύλλογος. Μέχρι τότε, κουβέντες για το αν έπρεπε να παίξει ο Μπακασέτας με τον Πανιώνιο και αν πρέπει να προσληφθεί προπονητής τερματοφυλάκων είναι σημαντικότατες, αλλά δευτερεύουσες.