Έρευνα σε βάρος πρώην προέδρου ΜΜΕ των Δωδεκανήσων για απάτη
Στον ανακριτή της Αθήνας βρίσκεται δικογραφία σε βάρος πρώην προέδρου Μέσου Μαζικής Ενημέρωσης στα Δωδεκάνησα κι ενός ακόμα εμπλεκόμενου, κατοίκου Αθηνών. Η κατηγορία που διερευνάται και για την οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη είναι απάτη από κοινού κατ’ εξακολούθηση, το περιουσιακό όφελος και η προξενηθείσα ζημία της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ από υπαίτιους, που διαπράττουν απάτες κατ’ επάγγελμα και συνήθεια.
Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη μετά από μήνυση ενός Αθηναίου πολίτη που υποστηρίζει ότι εξαπατήθηκε από τους δύο μηνυόμενους στους οποίους κατέβαλε μεγάλο χρηματικό ποσό στο πλαίσιο υποτιθέμενης συνεργασίας. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, ο δεύτερος μηνυόμενος τον προσέγγισε για συνεργασία, περιγράφοντάς του δύο επιχειρήσεις που λειτουργούσαν και συγκεκριμένα μια εταιρεία πωλήσεων εξ αποστάσεως και έναν τηλεοπτικό σταθμό. Παρουσίαζε μάλιστα την πρώτη επιχείρησή του ως μια εταιρεία ανθηρή και εύρωστη, με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, την αξία της οποίας εκτιμούσε στα 450.000 ευρώ περίπου, δηλώνοντάς του ότι η ετήσια κερδοφορία της ανερχόταν στα 120.000 ευρώ και ότι παρακολουθεί και πληρώνει κανονικά τις υποχρεώσεις της σε προσωπικό και προμηθευτές.
Ο μηνυτής θα κατέβαλλε συνολικά 225.000 ευρώ για τη συμμετοχή του στην εταιρεία πωλήσεων εξ αποστάσεως, κατά ποσοστό 50% δηλαδή για την μεταβίβαση των μισών μεριδίων της εταιρείας που είχε τη μορφή της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης. Ταυτόχρονα, όπως υποστηρίζει, του ανέφεραν ότι θα μπορούσε να προσφέρει, με χωριστή αμοιβή, τις προσωπικές του υπηρεσίες που αρχικά ήταν η κινηματογράφηση διαφημιστικών πεντάλεπτων με αντικείμενο ιατρικά εργαλεία, όπως πιεσόμετρα, αλλά και ακόμα η επαφή με άλλους επιχειρηματίες και προμηθευτές, η ανεύρεση νέων πελατών και γενικώς κάθε ενέργεια που θα καθιστούσε την εταιρία πιο παραγωγική και πιο προσοδοφόρα.
Το ραντεβού στην Αθήνα
Τον Ιανουάριο του 2009 στο γραφείο δικηγόρου στην Αθήνα έγινε συνάντηση για να καθοριστούν οι λεπτομέρειες της συμφωνίας. Στη συνάντηση πήραν μέρος και οι δύο μηνυόμενοι, ο δικηγόρος και ο μηνυτής. Όπως υποστηρίζεται στη μήνυση, όταν άρχισε ο δικηγόρος να ζητά διάφορα έγγραφα στοιχεία για να προχωρήσει στη σύνταξη των συμφωνητικών, οι μηνυόμενοι άρχισαν να τα… μασάνε.
Βλέποντας ο δεύτερος μηνυόμενος ότι το σχέδιο του κινδύνευε, άρχισε να λέει ότι δεν μπορεί για λόγους «τυπικούς» να μη προχωρήσει η συμφωνία και ότι, αν δεν γίνει η πρώτη καταβολή σε μετρητά, θα τη ματαίωνε. Ο μηνυτής, φοβούμενος μην τυχόν δυσαρεστήσει τους μελλοντικούς συνεργάτες του και χάσει τη… χρυσή ευκαιρία, παρεκάλεσε το δικηγόρο να βρει μία προσωρινή λύση.
Ο δικηγόρος τούς πρότεινε να συντάξει και να υπογράψουν ένα απλό ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου, για να προκύπτει ότι για κάποια νόμιμη αιτία κατέβαλε ο μηνυτής χρήματα στους μηνυόμενους. Πράγματι συντάχθηκε και υπεγράφη ιδιωτικό συμφωνητικό δανείου με το οποίο φαινόταν ότι δάνεισε στην εταιρεία το ποσό των 21.000 ευρώ με την εγγύηση της πρώτης μηνυόμενης (ατομικά) τα οποία η άνω οφειλέτρια όφειλε να επιστρέψει μετά από ένα μήνα. Μάλιστα η οφειλέτρια του παρέδωσε επιταγή, εκδόσεως της ανώνυμης εταιρείας, που διαχειριζόταν το ΜΜΕ, λευκή ως προς την ημερομηνία εκδόσεώς που συμφωνήθηκε να είναι η 22/2/2009. Πράγματι την ίδια μέρα όπως αναφέρει, κατέβαλε στην πρώτη μηνυόμενη σε μετρητά το ποσό των 21.000 ευρώ.
Στη συνέχεια χωρίς την παρουσία δικηγόρου τους κατέβαλε 225.000 ευρώ και ακόμα 10.000 ευρώ για την κατασκευή studio ηχογράφησης. Αμέσως μετά τις καταβολές άρχισε, όπως υποστηρίζει, να ζητά να προχωρήσουν στη σύνταξη εγγράφων για τη μεταβίβαση των μετοχών–μετοχικών δικαιωμάτων και εταιρικών μεριδίων. Όταν, το καλοκαίρι πια του 2009, παραπονέθηκε γιατί δεν προχωρούν στη σύνταξη συμφωνητικών μεταβίβασης των μεριδίων, οι μηνυόμενοι φέρονται να άρχισαν να επικαλούνται φόρτο εργασίας του δικηγόρου τους και να τονίζουν ότι είναι εξασφαλισμένος με αξιόγραφα που του έχουν μεταβιβάσει και συγκεκριμένα συναλλαγματικές αποδοχής της ανώνυμης εταιρείας, οι οποίες, όπως ισχυρίζεται, δεν πληρώθηκαν παρά την λήξη τους.
Από τα μέσα πια του Δεκέμβρη του 2009, άρχισε ο μηνυτής να πιέζει για λύση γιατί διαισθανόταν πλέον ότι είχε πέσει θύμα απάτης. Όπως, δε, ανακάλυψε στη συνέχεια η εταιρεία-«κελεπούρι» ήταν νεοσύστατη και με χρέη σε προμηθευτές.