Ήρθε, προσπάθησε, απέτυχε…

Η επόμενη μέρα της εποχής Αλαφούζου φέρνει ισχυρή δόση… αβεβαιότητας στον Παναθηναϊκό, που δίχως υπερβολή διανύει την πιο δύσκολη περίοδο στα 109 χρόνια της ένδοξης ιστορίας του.

Ο πρώην πρόεδρος της «πράσινης» ΠΑΕ, που παραμένει ακόμα μεγαλομέτοχος, απέφευγε να πάρει δημόσια θέση το τελευταίο διάστημα, παρ’ ότι οι φήμες για μεγάλες διοικητικές αλλαγές έδιναν κι έπαιρναν. Τελικά, όλα αυτά τα σενάρια τα επιβεβαίωσε με την δήλωση αποχώρησής του και αποτελεί οριστικά παρελθόν για τον Παναθηναϊκό. Παρά τα ουκ ολίγα λάθη του που… μίκρυναν ποδοσφαιρικά το «τριφύλλι», ο Γιάννης Αλαφούζος παρέμενε μέχρι και την περασμένη Πέμπτη –οπότε αποχώρησε– ένας σχετικά φερέγγυος οικονομικά ιδιοκτήτης ΠΑΕ, στην δύσκολη εποχή της οικονομικής κρίσης.

Όταν, μάλιστα, το 2012 η ΠΑΕ Παναθηναϊκός κινδύνεψε σοβαρά με διάλυση και κανείς δεν δεχόταν να αναλάβει τις τύχες της ΠΑΕ, ήταν εκείνος που… έβαλε πλάτη. Χάρη στο πανίσχυρο οικονομικό προφίλ του, αλλά και στα οπαδικά του αισθήματα για τους «πράσινους», ο 60χρονος εφοπλιστής και ιδιοκτήτης ΜΜΕ έγινε αρχικά αποδεκτός από τον κόσμο και χιλιάδες υποστηρικτές του «τριφυλλιού» βρέθηκαν ενεργά στο πλευρό του, συμμετέχοντας στην «Παναθηναϊκή Συμμαχία».

Ο ίδιος αναφέρει στην αποχαιρετιστήρια δήλωσή του ότι έβαλε από την… τσέπη του 42 εκατομμύρια στην ΠΑΕ την τελευταία πενταετία που βρισκόταν στο… τιμόνι – και προφανώς λέει την αλήθεια, υπολογίζοντας στο παραπάνω ποσό τα χρήματα που πλήρωσε σε διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να καλύψει τον μόνιμα αρνητικό ισολογισμό της εταιρείας.

Ο Αλαφούζος αποχωρεί, πληρώνοντας τα σοβαρά λάθη και τις άστοχες επιλογές που έκανε στην στελέχωση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Επειδή ο ίδιος ως πλοιοκτήτης μεγαλούργησε, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι γνωρίζει άριστα από… μπάλα. Το… δυστύχημα, ωστόσο, ήταν ότι και οι υπόλοιποι στενοί του συνεργάτες ήταν κατά κάποιον τρόπο «ξένοι» με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου χώρου. Άρα, πέρα από την όποια δική του ποδοσφαιρική ανεπάρκεια, υστερούσε και σε επίπεδο συμβούλων…

Η έλλειψη ικανών ποδοσφαιρικά συνεργατών τον έκανε να πέσει πολύ πιο εύκολα στην… λούμπα Στραματσόνι και να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις του Ιταλού που δεν ήταν και οι φθηνότερες. Αυτό είχε σαν συνέπεια να εκτιναχθεί κατά 25 εκατομμύρια το χρέος και τους τελευταίες μήνες να παρατηρηθούν σημαντικές καθυστερήσεις στις δόσεις συμβολαίων των ποδοσφαιριστών, αρκετοί εκ των οποίων προχώρησαν σε δικαστική καταγγελία, γεγονός ανήκουστο για έναν σύλλογο με το μέγεθος και την ιστορία του Παναθηναϊκού.

Ο απερχόμενος διοικητικός ηγέτης του «τριφυλλιού» χρεώνεται μία ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία στο θέμα της διαχείρισης των φιλάθλων. Διαχρονικά οι οπαδοί των «πράσινων» φημίζονταν για τον «θερμό» τρόπο με τον οποίο συμπαραστέκονταν στην ομάδα τους, σπανιότατα όμως πρωτοστατούσαν σε έκτροπα. Επί εποχής Αλαφούζου το ΟΑΚΑ (αρχικά) και η «Λεωφόρος» έζησαν τις πιο… άγριες στιγμές τους, με παιχνίδια να διακόπτονται λόγω επεισοδίων, ακόμα και εισβολή οπαδών είχαμε στα περσινά play offs του πρωταθλήματος. Αξέχαστες και οι σκηνές… ροκ στην «πρώτη» του Μαρίνου Ουζουνίδη με φιλάθλους να ρίχνουν… φάπες σε ποδοσφαιριστές! Η κατάσταση έγινε κυριολεκτικά ανεξέλεγκτη και κάπως έτσι φτάσαμε στην οριστική ρήξη της διοίκησης με τους οργανωμένους.

Ο επίλογος της 5ετούς θητείας του Γιάννη Αλαφούζου στην ηγεσία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός γράφτηκε με την παρακάτω προσωπική του δήλωση: «Πριν από μερικά χρόνια διαπίστωσα πως η ομάδα μας, ο ΠΑΟ, βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής. Πήρα την απόφαση να αναλάβω μία πρωτοβουλία διάσωσης μέσω της “Παναθηναϊκής Συμμαχίας”.

»Χιλιάδες οπαδοί συνεισέφεραν τον οβολό και την στήριξή τους. Ζήτησα από ιστορικούς παράγοντες και οικονομικά εύρωστους υποστηρικτές να συνεισφέρουν και εκείνοι τα σημαντικά ποσά που χρειαζόταν η ομάδα για να αποφύγει την χρεοκοπία. Δεν το έκαναν. Από εκείνη την ημέρα έως σήμερα έχω συνεισφέρει 42 εκατομμύρια ευρώ από την προσωπική μου περιουσία. Δεν ήταν μία εύκολη υπόθεση. Επωμίσθηκα αυτό το φορτίο σε μία οριακή στιγμή για την χώρα και εμένα προσωπικά.

»Είχα την ρομαντική ψευδαίσθηση ότι στήνοντας μία υγιή ομάδα χωρίς σχέσεις διαπλοκής θα μπορούσα να βοηθήσω να αλλάξει η ελληνική πραγματικότητα. Έκανα λάθος. Τα συστήματα και οι νοοτροπίες που εμποδίζουν την χώρα μας να έχει ένα κανονικό, ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι βαθιά ριζωμένα και μοιάζουν με Λερναία Ύδρα. Όποιος καλοπροαίρετος πάει να συγκρουσθεί μαζί τους αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορα ότι χτυπάει το χέρι του σε έναν αδιαπέραστο τοίχο.

»Σήμερα ο Σύλλογός μας βρίσκεται και πάλι σε ένα οριακό σημείο. Για μένα προσωπικά είναι αδύνατον, από ψυχική και οικονομική άποψη, να συνεχίσω να συντηρώ και να διαχειρίζομαι την ομάδα. Είμαι διατεθειμένος να αναλάβω τις υποχρεώσεις της έως ένα ποσό της τάξεως των 20 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό είναι το ανώτατο όριο που μπορώ να επωμισθώ. Έδωσα ό,τι μπορούσα, αναλαμβάνω μελλοντικές δεσμεύσεις που θα δοκιμάσουν τις αντοχές μου. Έως εδώ όμως.

»Καλώ τους ιστορικούς πρωταγωνιστές της Παναθηναϊκής οικογένειας να αναλάβουν πρωτοβουλία για την διάσωση του συλλόγου. Θα σταθώ δίπλα τους σαν απλός στρατιώτης, τιμώντας στο ακέραιο τις δεσμεύσεις που θα αναλάβω στο πλαίσιο μιας νέας προσπάθειας. Νομίζω ότι έχει έλθει η ώρα να πράξουν και εκείνοι το καθήκον τους.

»Στην κατεύθυνση αυτή ζήτησα από τον Βασίλη Κωνσταντίνου να ηγηθεί σε μια προσπάθεια σωτηρίας της ομάδος, καλώντας σε συστράτευση όλους τους Παναθηναϊκούς που μπορούν να συνεισφέρουν.

»Στους οπαδούς και φίλους τού ΠΑΟ οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί στάθηκαν δίπλα μας στο εγχείρημα και κατάλαβαν ότι το μόνο που ήθελα ήταν να σωθεί πρώτα και μετά να πάει καλά η ομάδα. Τους ζητώ συγγνώμη γιατί τους απογοήτευσα και γιατί δεν μπορώ να επωμισθώ άλλο την ευθύνη. Έκανα ό,τι μπορούσα. Η στιγμή της αλήθειας έφτασε. Όσοι αγαπούν την ομάδα και όσοι αντέχουν να την βοηθήσουν ήλθε η ώρα να το κάνουν».