ΒΡΕΤΑΝΙΑ – ΓΑΛΛΙΑ: Τους ενώνει μόνο η… Μάγχη

Η θάλασσα της Μάγχης τους χωρίζει και αυτή τους ενώνει. Ο λόγος για την Βρετανία και την Γαλλία που κατάφεραν με μία υποθαλάσσια σήραγγα μήκους 50,5 χιλιομέτρων από το Ντόβερ στο Καλέ να κάνουν πιο εύκολη την πρόσβαση από τη μία χώρα στην άλλη, δεν γεφύρωσε όμως τις προαιώνιες διαφορές τους.

Της Ευαγγελίας Τζαβάρα

Αυτές ιστορικές διαφορές ξεκινούν από τον Εκατονταετή Πόλεμο (σ.σ. για την ακρίβεια κράτησε 116 χρόνια από το 1337 ως το 1453) που είχε ως αφορμή τον ταυτόχρονο ανταγωνισμός δύο διεκδικητών του θρόνου της Γαλλίας και φτάνουν μέχρι και την ίδρυση της ΕΟΚ, όπου Βρετανία και Γαλλία έδωσαν σκληρές μάχες για την πρωτοκαθεδρία στην ενωμένη Ευρώπη. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει τις κόντρες κορυφής μεταξύ των αείμνηστων Φρανσούα Μιτεράν και Μάργκαρετ Θάτσερ με τον Χέλμουτ Κολ σε ρόλο διαιτητή;

Αυτή τη στιγμή οι εξελίξεις στις δύο από τις λεγόμενες «κολώνες της Ευρώπης» είναι πολυεπίπεδες και απρόβλεπτες. Από την μία το Brexit και η πολιτική αστάθεια που έφερε το αποτέλεσμα των πρόωρων εκλογών της 8ης Ιουνίου στη Βρετανία και από την άλλη η… εγκατάσταση μέσω εκλογών της παντοκρατορίας Μακρόν αναμφίβολα προβληματίζει όλη την Ευρώπη.
Πώς θα συμπεριφερθεί η Βρετανία στις διαπραγματεύσεις για το Brexit με την Τερέζα Μέι… ξεδοντιασμένη και σε αμφισβήτηση; Πώς θα αντιδράσει ο Εμανουέλ Μακρόν με τέτοια πολιτική δύναμη στα χέρια του;

Μακρόν επί μακρώ!

Μέχρι πριν από λίγους μήνες όλοι αναρωτιόνταν πως είναι δυνατόν να κυβερνήσει ο Εμ. Μακρόν μη έχοντας την πλειοψηφία της Βουλής. Και ξαφνικά το Κίνημα του νέου Γάλλου προέδρου σε συνεργασία με το κεντρώο κόμμα του Μπαϊρού, όχι μόνο κέρδισε πανηγυρικά τις βουλευτικές εκλογές, αλλά με βάση τους υπολογισμούς αναμένεται να ξεπεράσει τους 400 βουλευτές στην γαλλική εθνοσυνέλευση σε σύνολο 577.

Δηλαδή δύναμη που δεν είχαν στα χέρια τους, ούτε οι Φρανσουά Μιτεράν και Ζακ Σιράκ. Κι όπως σωστά υποστηρίζουν οι αναλυτές πλέον η Γαλλία κινδυνεύει να ακούσει ξανά τη φράση του Λουδοβίκου ΙΔ’, του επονομαζόμενου ως Λουδοβίκου Ήλιου, «L’ etat c’est moi» («Το Κράτος είμαι εγώ»). Και βέβαια είναι ανθρώπινο να ξεφύγεις, όταν ένα Κίνημα που έχει ένα χρόνο ζωής κατάφερε να εξοβελίσει τα παραδοσιακά κόμματα τη αριστεράς και της δεξιάς που μοιράζονταν την εξουσία εδώ και 60 χρόνια.

Αύριο Κυριακή, μετά τις επαναληπτικές εκλογές στη Γαλλία, ο Μακρόν θα έχει ελεύθερα τα χέρια προκειμένου να προχωρήσει γρήγορα τα έργα που έχει ξεκινήσει, αρχής γενομένης από τη μεταρρύθμιση του κώδικα εργασιακών σχέσεων. Στην Εθνοσυνέλευση, από αυτό το καλοκαίρι τα νομοσχέδια θα αρχίσουν να διαδέχονται το ένα το άλλο: ο νόμος για την ηθικοποίηση της πολιτικής ζωής, ο νέος αντιτρομοκρατικός νόμος με σκοπό την παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, καθώς και ένας νόμος που θα δίνει στην εκτελεστική εξουσία το πράσινο φως για την αλλαγή του κώδικα εργασιακών σχέσεων με διατάγματα.
Θα ακολουθήσουν, σημαντικά δημοσιονομικά μέτρα, αλλαγές στα επιδόματα ανεργίας, στις συντάξεις και στην επαγγελματική εκπαίδευση.

Το ζήτημα είναι τι θα γίνει εάν ο Μακρόν δεν μείνει μόνο στις μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει;

Η Μέι σε αμφισβήτηση

Από την άλλη πλευρά της Μάγχης η ένοικος της Ντάουνιγκ Στριτ προσπαθεί να φτιάξει κυβέρνηση και να ξεκινήσεις τις διαπραγματεύσεις για το Brexit. Όμως η κ. Μέι αντιμετωπίζει τη σκληρή κριτική, όχι τόσο των αντιπάλων της, αλλά πολύ περισσότερο των στελεχών του κόμματος της. Τα μαχαίρια βγήκαν από τα θηκάρια καθώς μετά τον πρώην υπουργό Οικονομικών του Κάμερον, Τζορτζ Όσμπορν, βουλευτές του κόμματος αμφισβητούν ανοιχτά την ικανότητά της να ηγηθεί όχι μόνο του κόμματος, αλλά και της χώρας.

Η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, δεν διαθέτει αυτοδυναμία στο κοινοβούλιο ώστε να βγάλει τη χώρα από την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, δήλωσε χαρακτηριστικά η Άννα Σούμπρι, μια φιλοευρωπαία βουλευτίνα του Συντηρητικού Κόμματος. «Δεν νομίζω ότι έχει την πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων για να αποχωρήσει από την ενιαία αγορά», τόνισε η Σούμπρι, η οποία πέρσι στην προεκλογική εκστρατεία για το Brexit είχε ταχθεί υπέρ της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του Τζ. Όσμπορν. «Η Τερέζα Μέι είναι ”dead woman walking”», είπε χρησιμοποιώντας τη φράση που λένε οι δεσμοφύλακες, για κάποιον θανατοποινίτη που οδηγείται στην εκτέλεση. «Το μόνο ερώτημα είναι για πόσο θα μείνει στην πτέρυγα των μελλοθάνατων», πρόσθεσε ο Όσμπορν.

Οι επίδοξοι «δελφίνοι»

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των περισσότερων αναλυτών, τέσσερα είναι τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να διαδεχθούν την Τερέζα Μέι εάν υπάρξει ανάγκη.

Στην κορυφή της λίστας εμφανίζεται ο γνωστός σε όλους Μπόρις Τζόνσον, ένθερμος υποστηρικτής του Brexit και υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μέι. Σύμφωνα με ορισμένες βρετανικές εφημερίδες δέχεται πιέσεις από υποστηρικτές του για να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος.

Μια άλλη πιθανή υποψήφια είναι η Άμπερ Ρουντ. Ανήκει στη νέα γενιά των Τόρις και θεωρείται ως μια δυναμική πολιτικός που θα μπορούσε να αναλάβει ηγετικά καθήκοντα. Η Ρουντ είναι πιο φιλελεύθερη από τη Μέι και θα μπορούσε να έχει μια πιο «μαλακή» στάση απέναντι στο Brexit. Ένας άλλος υπουργός, το όνομα του οποίου ακούγεται, είναι ο Ντέβιντ Ντέιβις. Είχε βάλει υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματος και το 2005, ωστόσο έχασε από τον Ντέιβιντ Κάμερον.