Η θλιμμένη επέτειος των Βραζιλιάνων!
Γνωρίζαμε κάποτε πως υπήρχε μία μεγάλη ποδοσφαιρική εθνική ομάδα. Από μικρά παιδιά ξέραμε πως η Εθνική Βραζιλίας είναι άπαικτη, φοβερή, αξιοθαύμαστη. Εδώ και ένα χρόνο, όμως, ο μύθος αυτός έχει καταρρεύσει. Η Βραζιλία παραμένει μία ποδοσφαιρομάνα, αλλά είναι ελαφρώς γερασμένη.
Κάποτε το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία δεν ήταν τρόπος ζωής, αλλά η ζωή η ίδια. Τα παιδιά στα φαβέλες κλοτσούσαν ότι έβρισκαν, στις παραλίες αντί για βουτιές έπαιζαν ποδοβόλεϊ και μέχρι και τα παιδιά των αστών, γράφονταν σε ομάδες για να δουν τι ψάρια πιάνουν. Το ποδόσφαιρο είχε περάσει στη νοοτροπία των Βραζιλιάνων ως κάτι που μπορεί να τους βγάλει από την αφάνεια. Οι νέες γενιές – μετά το 1970 και το 1980 – ότι είδαν πως από την μπάλα μπορούν να βγάλουν πολλά λεφτά, αφού η Ευρώπη πλέον πλήρωνε αδρά, συνέχισαν την παράδοση και διατήρησαν τον τίτλο του βραζιλιάνικου ποδοσφαιρικού εργοστασίου. Μέχρι που φτάσαμε στη νέα γενιά Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών, εκείνων που έχουν γεννηθεί μετά το 1985.
Πλέον μιλάμε για παιδιά από οικογένειες χωρίς ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα. Μιλάμε για Βραζιλιάνους παίκτες ατομιστές κατά βάση. Φαντεζί μεν, αλλά που δεν μπορούν να καταλάβουν την περιπλοκότητα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Έτσι, το επίπεδο έπεσε κατακόρυφα και η Βραζιλία χλόμιασε ποδοσφαιρικά και δύσκολα θα φτάσει ξανά στα επίπεδα που βρισκόταν. Δεν είχε ποτέ σχολή η Βραζιλία. Απλά ατομικό ταλέντο που έφτανε και ξεπερνούσε την ομαδικότητα των άλλων σχολών.
Μόνο που πέρσι, ένα 90λεπτο ήταν αρκετό για να καταλάβει ο ποδοσφαιρικός πλανήτης ότι τα πάντα έχουν αλλάξει. Το εκκωφαντικό 7-1 της Γερμανίας στο 8 Ιουλίου του 2014 κόντρα στην αστεία Βραζιλία ήταν το τέλος 85 ετών παντοκρατορίας της Βραζιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Φάνηκε και στο φετινό Copa America…