Η «κλοπή» του μέλλοντος

Πριν από αρκετά χρόνια μία από τις ιστορικές ελληνικές εφημερίδες είχε πρωτοσέλιδο τίτλο «ζωή σε… δόσεις» με σημείο αναφοράς του σχετικού ρεπορτάζ τη μάστιγα των ναρκωτικών.

«Ναρκομανής» υπό μία άλλη οπτική η μνημιονιακή Ελλάδα από το 2010 ως σήμερα περνά τις εβδομάδες και τους μήνες της με οικονομικές δόσεις κι από ημερομηνία σε ημερομηνία.

Πότε 7η Απριλίου, πότε η 22α Μαΐου, τώρα η 15η Ιουνίου –για να αναφερθούμε στα πιο πρόσφατα– ήταν/είναι όλα κομβικά αλλά μονότονα προδιαγεγραμμένα Eurogroup: αναγνωρίζουν την πρόοδο της Ελλάδας, χτυπούν φιλικά στην πλάτη τον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών και αναβάλλουν τις κρίσιμες αποφάσεις για την επόμενη σύναξη των… αγροφυλάκων.

Έτσι και τώρα, η κυβέρνηση, αφού πρώτα είχε ανεβάσει τον πήχη της αισιοδοξίας της για λύση στο θέμα του χρέους σε «too good to be true» επίπεδα, ετοιμάζεται όπως γράφει η σημερινή «Α» για μία νέα κυβίστηση και νέο αφήγημα-καθρεφτάκι για να πειστούν οι «ιθαγενείς» ότι το Μαξίμου αντιστέκεται με επιτυχία στους «κατακτητές» δανειστές.

Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως, η κωλοτούμπα δεν είναι μόνο ελληνική. Ήδη το ΔΝΤ, δια στόματος του εκπροσώπου του Τζέρι Ράις, προανήγγειλε την «εικονική» συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση, εξέλιξη που επιβεβαιώνει ότι η Ουάσινγκτον έκανε το χατίρι του Βερολίνου να μην συνεχίσει να απαιτεί ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και να προκαλεί προεκλογικές ημικρανίες σε Μέρκελ και Σόιμπλε.

Την ίδια ώρα όμως που αναβιώνουν τα σενάρια περί Grexit, και η πύρρειος νίκη της Τερέζα Μέι στις βρετανικές εκλογές αλλάζει τα δεδομένα του Brexit, το κονκλάβιο των Βρυξελλών βάζει το κεφάλι του στην άμμο για να μην δει ένα άλλο… exit, «βάρους» άνω των 2 ΤΡΙΣ. ευρώ, όσο δηλαδή είναι το ιταλικό χρέος.

Είναι χαρακτηριστικός ο πρόσφατος τίτλος της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt» σύμφωνα με τον οποίο ενδεχόμενο ξέσπασμα μίας ιταλικής κρίσης χρέους θα κάνει την ελληνική να μοιάζει παιχνιδάκι. Οι γείτονες έχουν χρωστούν 2,3 δισ. ευρώ (σ.σ. 133% του ή €37.000 κατά κεφαλή χρέος), ποσό υψηλότερο από κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης, με τους οικονομολόγους να έχουν αρχίσει να ψελλίζουν «Italexit».

Σύμφωνα, πάντα, με τη γερμανική εφημερίδα, από όταν έγινε σαφές ότι η Ιταλία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε πρόωρες κάλπες, οι αγορές ανησυχούν για δύο «επικίνδυνα» μετεκλογικά ενδεχόμενα: το πρώτο είναι να πλειοψηφήσουν οι Ιταλοί λαϊκιστές και να οδηγήσουν τη χώρα εκτός ευρώ.

Το δεύτερο είναι να καταφύγουν σε ριζοσπαστικές οικονομικές λύσεις τα κατεστημένα κόμματα πιεζόμενα από τους ψηφοφόρους τους. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα συζητούνταν στη χώρα λύση, η οποία ισοδυναμεί με την καθιέρωση ενός παράλληλου νομίσματος.

Η γερμανική εφημερίδα θυμίζει, τέλος, το λεγόμενο «Drexit» δηλαδή το τέλος της θητείας του Μάριο Ντράγκι τον Νοέμβριο του 2019, λέγοντας ότι αυτός ο ορίζοντας θα πρέπει ανησυχεί τη Ρώμη, μιας και αν η ΕΚΤ σταματήσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, τότε ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του ελλειμματικού ιταλικού κράτους θα έχει «πεθάνει».

Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα και δυστυχώς αντί να αναζητούνται οι κατάλληλες πρακτικές που θα βάλουν όρια σε παράλογες απαιτήσεις, θα καταργήσουν ανέφικτους όρους και θα βγάλουν τους… ορούς από τις «ματωμένες» οικονομίες, παραμένουν όλοι σφιχταγκαλιασμένοι με τις ιδεολογικές και άλλες αγκυλώσεις τους: το ΔΝΤ με τις συνταγές που έμαθε να εφαρμόζει στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, ο κύριος Σόιμπλε στην προτεσταντική τιμωρητική λιτότητα και οι δικοί μας Ρομπέν των δασών της «πρώτης φοράς Αριστεράς» που αντί να κλέβουν από τους πλούσιους για να τα δώσουν στους φτωχούς, «κλέβουν» από το μέλλον (μας) για να πληρώσουν το παρόν (τους)…

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα