Η οκτάδα θα είναι κάτι σαν μετάλλιο!

«Τώρα που… συνηθίσαμε το παρκέ και τα στεφάνια στο Ελσίνσκι πάμε στην Κωνσταντινούπολη. Δύσκολα τα πράγματα για την Εθνική μας ομάδα»

Μόνο αυτή την… ανάλυση δεν έχουμε διαβάσει ακόμη ανάμεσα στις δεκάδες που προέκυψαν μετά τις τρεις απανωτές ήττες της «γαλανόλευκης» στο φετινό Ευρωμπάσκετ. Καλά τα είχε πει ο Κλιντ Ίστγουντ ότι οι απόψεις είναι σαν τις κωλ…

Η πραγματικότητα όμως είναι μία και μόνο μία. Η Εθνική Ελλάδας αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα. Το σοκ της αποχώρησης του Γιάννη Αντετοκούμπο. Όλα τα άλλα είναι να’ χαμε να λέγαμε.

Είναι προσβλητικό να ακούνε οι παίκτες ότι δεν θέλουν να παίζουν σε αυτή την Εθνική ή ότι πηγαίνουν με το ζόρι, όπως παρουσιάζεται σε μεγάλη μερίδα του Τύπου. Είναι φυσιολογικό μετά από μία απαιτητική σεζόν στο σύλλογό τους με ένα συγκεκριμένο προπονητή και με μία διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία, να δείχνουν έξω από τα νερά τους σε ένα εντελώς διαφορετικό τουρνουά. Μην ξεχνάμε πως πολλά από αυτά τα παιδιά πρώτη φορά έπαιξαν σε τόσα παιχνίδια μέσα στη σεζόν. Καμία σχέση με την ομάδα του 2005 ή του 2006.

Είναι επίσης άδικο να δέχεται τόση κριτική ο Κώστας Μίσσας. Εμείς βλέπουμε μία Εθνική σε όλα σχεδόν τα ματς, μετά το πρώτο δεκάλεπτο, να βελτιώνεται, δείγμα του ότι κάτι βλέπει ο κόουτς από τον πάγκο. Το ότι η ομάδα δεν μπαίνει δυνατά είναι παραδοσιακό πρόβλημα της Εθνικής και οφείλεται στο ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει αθλητικούς παίκτες, αλλά κυρίως αθλητές με υψηλό IQ και αυτό πάντα είναι μείον στα πρώτα λεπτά που οι αντίπαλοι είναι ξεκούραστοι και που οι καλαθοσφαιριστές μας δεν έχουν «διαβάσει» ακόμη τον αντίπαλο.

Η Ελλάδα δεν παίζει το μπάσκετ που ονειρευόμαστε, ωστόσο βλέπουμε κάποιες εντυπωσιακές τροφοδοτήσεις στους ψηλούς από τα γκαρντ μας που όσο να’ ναι έχουν δουλευτεί. Επίσης, δεν «μπουμπουνάμε» τρίποντα σε άκυρες στιγμές όπως έχουμε δει την Εθνική να κάνει στο παρελθόν, όταν στριμώχνεται. Επιπλέον, η ευστοχία και τα λίγα λάθη δείχνουν συγκέντρωση, άρα διάθεση και θέληση για κάτι καλό. Η αλήθεια είναι πως το πρόβλημά μας φέτος είναι η άμυνα, αλλά εδώ επιστρέφουμε σε αυτό που αναφέραμε πριν. Οι παίκτες μας είναι εξαντλημένοι και μη συνηθισμένοι στα τόσα παιχνίδια μέσα στη σεζόν και η άμυνα ως γνωστόν θέλει ενέργεια.

Για το δε κλίμα που υπάρχει στην ομάδα είναι αυτό που πάντα υπάρχει στη Εθνική του μπάσκετ. Αν δεν είναι ένας δύο παίκτες τσακωμένοι μεταξύ τους ή με τον προπονητή, δεν προκρινόμαστε στα μεγάλα τουρνουά.

Τέλος, ο κύριος Βασιλακόπουλος, ο μεγάλος… εχθρός του έθνους, εκείνος που φταίει όταν χάνουμε, αλλά είναι «αόρατος» όταν παίρνουμε τα μετάλλια θα μπορούσε να έχει πει την αλήθεια για τα συμβόλαια που του ζητούσαν διάφοροι προπονητές, για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τον προπονητή Πρίφτη (θα έχανε τα λεφτά που του χρωστούσε ο Άρης αν υπέγραφε στην Εθνική)ή για το γεγονός ότι τα έσοδα της Ομοσπονδίας όλα αυτά τα χρόνια είναι ελάχιστα και πως μόνο η Eurobank και εσχάτως η ΕΚΟ έχουν στηρίξει αυτή την ομάδα που κατά τα άλλα είναι η αγαπημένη όλων των Ελλήνων.

 

Απόψε στις 21:30 αντίπαλος η Λιθουανία

Όσον αφορά στην αποψινή μας αντίπαλο, τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Μία ανάγνωση της πρώτης πεντάδας της Λιθουανίας τα λέει όλα. Ο αγώνας ξεκινά στις 21:30 (ΕΡΤ) και μακάρι η Εθνική να κάνει την υπέρβαση:

Γκαρντ (1): Μάντας Καλνιέτις, 31 ετών, ύψος 1,96. Τέσσερα μετάλλια με την Εθνική του ομάδα και πάει για το πέμπτο. Εμπειρία και διορατικότητα, όχι ο παίκτης που θα σε παρασύρει στο ρυθμό του, αλλά θαυμάσιος χειριστής που σπάνια προδίδει την ομάδα του. Αγωνίζεται στην Αρμάνι Μιλάνο.

Γκαρντ (2): Εντγκάρας Ουλανόβας, 25 ετών, ύψος 1,98. Θεαματικός καλαθοσφαιριστής, σουτάρει, πασάρει, κλέβει, καρφώνει.  Από το 2014 παίζει στη Ζαλγκίρις Κάουνας και σύντομα θα κάνει την πρώτη του μεγάλη μετεγγραφή. Έχει πλέον τρία χρόνια εμπειρίας στην Euroleague και διαρκώς ανεβαίνει.

Φόργουρντ (3): Γιόνας Ματσιούλις, 32 ετών, ύψος 2,01. Γνωστός από το πέρασμά του στον Παναθηναϊκό.  Έχει πανηγυρίσει 18 τίτλους στην καριέρα του, όπου πάει παίρνει πρωτάθλημα. Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης στην οποία αγωνίζεται από το 2014. Τα τριάρια μας θα δεινοπαθήσουν στην άμυνα…

Φόργουορντ (4): Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, 27 χρονών, ύψος 2,06. Τι κι αν δεν έγινε ντραφτ το 2011. Με αργά αλλά σταθερά βήματα είναι πλέον παίκτης του ΝΒΑ. Στα 21 του κέρδισε μετεγγραφή στη μεγάλη ομάδα της Λιιθουανίας, την Ζαλγκίρις,  βήμα παραπάνω το 2013 στην Ουνικάχα Μάλαγα και από πέρσι New York Κnicks. Δεν αντιμετωπίζεται εύκολα και ο Πρίντεζης θα έχει δουλειά και αμυντικά και επιθετικά.

Σέντερ: Γιόνας Βαλαντσιούνας, 25 χρονών, ύψος 2,13. Στην πρώτη του συμμετοχή στο NBA πέτυχε νταμπλ-νταμπλ. Παίκτης των Toronto Raptors, ένα τέρας της φύσης. Αναγκαστικά ο Μίσσας θα βάλει τον άπειρο Παπαγιάννη πάνω του, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από κοντύτερους παίκτες.