Και τα δικά σας δικά μας…
Ένα λεκτικό λάθος(;) του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Νίκου Τόσκα, στη Βουλή, με αφορμή τη σύλληψη των δύο καταζητούμενων Κώστα Σακκά και Μάριου Σεϊσίδη τα ξημερώματα της Παρασκευής στη Σπάρτη, δείχνει τον στρεβλό τρόπο με τον οποίο αυτή η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τα πράγματα.
«Η σύλληψη των Σακκά – Σεϊσίδη αποτελεί επιτυχία της κυβέρνησης και των διωκτικών Αρχών», είπε μεταξύ άλλων ο υπουργός. Η σειρά με την οποία απέδωσε τα εύσημα είναι, μέσα στην υπερβολή της «να εμφανίσουμε έργο», τουλάχιστον ντροπιαστική για τις διωκτικές αρχές. Εκτός και αν ο κύριος Τόσκας εννοεί πως η κυβέρνηση (προφανώς το Υπουργικό Συμβούλιο στο σύνολό του υπό την καθοδήγηση του Αλέξη Τσίπρα) είχε πάρει τους δρόμους και σε ρόλο σύγχρονου Πουαρό αναζητούσε τα ίχνη των καταζητούμενων. Ή, ακόμα χειρότερα, θα μπορούσε να εννοεί πως οι διωκτικές αρχές χρειάζονται πολιτική καθοδήγηση για να κάνουν τη δουλειά τους.
Όποια ερμηνεία και αν επιλέξει κάποιος –τρίτη εκδοχή δεν υφίσταται– αποκαλύπτεται πως στο Μέγαρο Μαξίμου και πέριξ αυτού επιμένουν να ασχολούνται με την επικοινωνιακή διαχείριση των θεμάτων και μάλιστα με κακό τρόπο και όχι με την ουσία.
Γιατί αν θα πρέπει να δεχθούμε πως η σύλληψη των δύο είναι κυβερνητική επιτυχία, τότε θα πρέπει επίσης να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση για παρακρατικό μηχανισμό και καθολική αποτυχία σε ζητήματα απορρήτου. Οι δύο κρούσεις με δημοσιοποίηση διαβαθμισμένων εγγράφων του υπουργείου Εξωτερικών από τον «Ρουβίκωνα» όχι μόνο προσβάλλει τις υπηρεσίες του εν λόγω υπουργείου αλλά –πολύ χειρότερα– επιτρέπει ερμηνείες για τη δράση της αναρχικής ομάδας και τις διασυνδέσεις της με την κυβέρνηση.
Οπότε ο κύριος υπουργός και εν γένει οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τι είναι αρμοδιότητά τους και τι όχι. Θα πρέπει να καταλάβουν πως είναι άλλος ο ρόλος της κυβέρνησης και άλλος των υπηρεσιών. Το κυριότερο, θα πρέπει να στρωθούν στη δουλειά, εκτός και αν έχουν ξεχάσει πως μπροστά τους έχουν μια ακόμα αξιολόγηση στην οποία θα πρέπει να παρουσιάσουν στοιχεία πραγματικά και πειστικά, καθώς οι Θεσμοί απαιτούν ουσία και όχι επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Άλλωστε, το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν έχει αποδείξει πως όποτε αυτή η κυβέρνηση επεχείρησε να διαχειριστεί επικοινωνιακά τις συζητήσεις απέτυχε παταγωδώς με πολύ αρνητικές συνέπειες για το σύνολο των Ελλήνων.
Το λάθος, επομένως, του κ. Τόσκα θα πρέπει να καταγραφεί μόνο ως λάθος και άμεσα ο υπουργός να αποκαταστήσει την τιμή των διωκτικών αρχών, και εκείνος με τη σειρά του να περιοριστεί στον πολιτικό ρόλο που του έχει ανατεθεί. Αν πάλι δεν μπορεί να αποβάλει από πάνω του τα χρόνια που ήταν ενδεδυμένος στο χακί, κάποιος θα πρέπει να του θυμίσει πως άλλες οι εποχές εκείνες και άλλες οι σημερινές.