Καρέλης: «Μου έκανε καλό η Ρωσία»
Είναι το πιο «καυτό» όνομα αυτή τη στιγμή στο Βέλγιο. Τον απέκτησε η Γκενκ διαφημίζοντάς τον ως τον κορυφαίο Έλληνα επιθετικό μαζί με τον Μήτρογλου. Και με το καλημέρα ο Νίκος Καρέλης έσπευσε να επιβεβαιώσει όλα όσα θετικά τον συνόδευαν!
Ο Έλληνας στράικερ όχι μόνο σκοράρει με συνέπεια, αλλά πετυχαίνει και θεματικά τέρματα κι αυτό έχει ενθουσιάσει τον κόσμο στο Βέλγιο, υποχρεώνοντας τον Τύπο της βορειοευρωπαϊκής χώρας και συγκεκριμένα το «Sport/Voetbalmagazine» να σπεύσει άμεσα να του πάρει συνέντευξη. Ο Κρητικός επιθετικός είπε ανέκδοτες ιστορίες από τα ατίθασα παιδικά του χρόνια κι από την καριέρα του στη Ρωσία, ενώ ολόκληρη η συνέντευξη θα δημοσιευτεί την Τετάρτη, 2 Μαρτίου:
«Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ηλικία έξι ετών. Στα τέσσερα μου ήδη είχα χτυπήσει την πόρτα του Εργοτέλη, αλλά δεν έπαιζα πολύ. Έτσι αποφάσισα για ένα-δύο χρόνια να ασχοληθώ με το κολύμπι. Ο προπονητής μου ήθελε να γίνω πρωταθλητής και με έβαζε να βουτάω από βατήρες ύψους πέντε και δέκα μέτρων. Όταν επέστρεψα σπίτι άρχισα να κλαίω. Δεν ξέρω γιατί αντέδρασα τόσο απότομα, αλλά θυμάμαι να λέω στη μητέρα μου πως θέλω να παίξω ξανά ποδόσφαιρο»
«Σκαρφάλωνα στα δέντρα, ενώ ως παιδί έφαγα δύο φορές τσιγάρα. Πρέπει να ήμουν πέντε ή έξι χρονών. Θυμάμαι κατέληξα στο νοσοκομείο προκειμένου να αφαιρέσουν τα τσιγάρα από το στομάχι μου. Μεταφέρθηκα και τρίτη φορά στο νοσοκομείο όταν προηγουμένως η μητέρα μου έδωσε αντιβίωση σε μένα και την αδερφή μου προκειμένου να ξεπεράσουμε μία ασθένεια. Τη στιγμή που έδινε το σιρόπι με το κουτάλι στην αδερφή μου, εγώ πήρα κρυφά το μπουκαλάκι και το ήπια βλέποντας τηλεόραση».
Για την εμπειρία του στο Περμ της Ρωσίας όπου στα 19του δοκίμασε να αγωνιστεί με τη φανέλα της Άμκαρ (μετά τον Εργοτέλη και πριν καταλήξει στον Παναθηναϊκό), είχε να πει:
«Ήταν καλό που συνέβη στα 19 μου γιατί συνειδητοποίησα πως έπρεπε να δουλέψω ακόμη πιο σκληρά για να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε έναν μεγάλο σύλλογο. Περισσότερα κέρδισα στη Ρωσία παρά έχασα.
Η θερμοκρασία στη Ρωσία κατά μέσο όρο ήταν στους -20 βαθμούς C. Κάποιες φορές κυμαίνονταν μεταξύ -15 και -10. Μόλις δύο συμπαίκτες μου μιλούσαν αγγλικά στην ομάδα και στα μαγαζιά δυσκολευόσουν να αγοράσεις ακόμη και νερό εάν δεν μιλούσες ρωσικά.
Τους πρώτους μήνες μιλούσα από το Facebook με τους φίλους, όμως η Ρωσία βρίσκεται τρεις ώρες μπροστά από την Ελλάδα και έπρεπε να περιμένω μετά τα μεσάνυχτα μέχρι να συνομιλήσουμε.