Καταλύτες των εξελίξεων Θεοδωράκης και Βενιζέλος

Από το 1981 που το ΠΑΣΟΚ ανήλθε στην εξουσία, ο μήνας Σεπτέμβριος έχει πάντα το άρωμα της Κεντροαριστεράς. Ίσως και λόγω της επετείου ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ (3 Σεπτεμβρίου) και τις ανάλογες εορταστικές εκδηλώσεις. Φέτος ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας αποφάσεων, όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ, αλλά για όλα τα όμορα κόμματα και κινήσεις, που θα κληθούν να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Είτε μετέχοντας στο εγχείρημα της ΔΗΣΥ, είτε προχωρήσουν σε νέο φορέα.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Η Επιτροπή του Νίκου Αλιβιζάτου θα έχει παραδώσει έως τις αρχές Σεπτεμβρίου ένα πλήρες χρονοδιάγραμμα των διαδικασιών που θα πρέπει να ακολουθηθούν μέχρι και τον Οκτώβριο, όταν αναμένεται να πραγματοποιηθεί η ανάδειξη προέδρου του νέου σχήματος. Η Επιτροπή Αλιβιζάτου θα αποφασίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις των υποψηφιοτήτων. Πρέπει να θεωρείται δεδομένη η υποψηφιότητα της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Φώφης Γεννηματά, και του δημάρχου Αθηναίων, Γιώργου Καμίνη, που, άλλωστε, αναμένεται να έχουν τετ-α-τετ μετά τις 20 Αυγούστου. Υποψήφιος αναμένεται ότι θα είναι και ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Θεοχαρόπουλος.

Το μεγάλο αίνιγμα εντοπίζεται, προφανώς, στο τι προτίθεται να πράξει ο Σταύρος Θεοδωράκης. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Θεοδωράκης διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις, τόσο με τον κ. Αλιβιζάτο όσο και με τον κ. Καμίνη, ωστόσο ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει τι πρόκειται να πράξει το Ποτάμι, στο εσωτερικό του οποίου οι απόψεις για την πορεία του κόμματος εξακολουθούν να διίστανται.

Η στάση του κ. Θεοδωράκη έχει ιδιαίτερη σημασία και για την στάση που θα τηρήσουν άλλοι, εκτός Κοινοβουλίου σχηματισμοί, με κύριο την «Ώρα Αποφάσεων» της Άννας Διαμαντοπούλου και του Γιώργου Φλωρίδη. Εφόσον το Ποτάμι μείνει εκτός, τότε είναι πολύ πιθανόν να απέχουν από την διαδικασία η κα Διαμαντοπούλου και ο κ. Φλωρίδης. Αν το Ποτάμι ενταχθεί στην διαδικασία που θα δρομολογηθεί, τότε δεν θα πρέπει να αποκλείεται και η συμμετοχή προσώπου από την «Ώρα Αποφάσεων» στις διαδικασίες του Οκτωβρίου, ακόμη και αν υπάρχει ακόμα πολύ έντονη ενόχληση για την αποχώρηση του Γιάννη Ραγκούση προς την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Παράλληλα, στους «εκτός» του κομματικού ΠΑΣΟΚ, δεν έχει πάψει να υφίσταται ο φόβος ότι η διαδικασία θα μπορούσε να μην είναι πραγματικά ανοιχτή.

Πιέσεις…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κ. Θεοδωράκης δέχεται πιέσεις ένθεν κακείθεν για το ποια θα είναι η εισήγησή του προς την ΜΕΣΥΑ. Μία εισήγηση που θα είναι επί της ουσίας και η απόφασή του, καθώς οι εισηγήσεις τού επικεφαλής του Ποταμιού περνούν με χαρακτηριστική άνεση από το ανώτατο πολιτικό όργανο του κόμματος.

Κάπως έτσι πρέπει να ληφθεί και η συνέντευξη του Σπύρου Λυκούδη, ο οποίος τόνισε πως «είναι απαραίτητη και καθοριστική η συμμετοχή του Ποταμιού στην συγκρότηση του ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς, καθώς το Ποτάμι έχει να φέρει στον χώρο φρέσκιες ιδέες και μεταρρυθμιστικό πνεύμα και θα δώσει νέο εύρος, βάθος, ώθηση και πνοή. Οι πάντες καταλαβαίνουν ότι είναι διαφορετική η εικόνα με το Ποτάμι και διαφορετική χωρίς αυτό».

Βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί που δεν συμφωνούν, όπως ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο οποίος τονίζει πως ένας νέος φορέας από το Ποτάμι, την Ώρα Αποφάσεων και άλλες Κινήσεις θα αφυπνίσει την σιωπηρή πλειοψηφία των ψηφοφόρων, οι οποίοι έχοντας δοκιμάσει όλο το φάσμα του πολιτικού μας προσωπικού στην διακυβέρνηση της χώρας αναζητούν κάτι πραγματικά νέο, που θα στηρίζεται στην λογική και όχι σε κούφια λόγια και συνθήματα δίχως περιεχόμενο.

Ο Βενιζέλος
Το μέγα ερώτημα εντοπίζεται στην στάση που θα τηρήσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο κ. Βενιζέλος δεν συμφωνεί με τα περισσότερα εξ όσων έχει δρομολογήσει η κα Γεννηματά τα τελευταία δύο χρόνια και το δείχνει. Ο κ. Βενιζέλος βρίσκεται σε μια περίοδο έντονου προβληματισμού. Μέσω του «Κύκλου Ιδεών» έχει κατορθώσει τα προηγούμενα δύο χρόνια να διατηρήσει μια αυτόνομη δημόσια παρέμβαση σε όλα τα ζητήματα, τα οποία κρίνει ως σημαντικά για την πορεία της χώρας στα επόμενα χρόνια. Και έχει προσελκύσει σε αυτόν πρόσωπα τα οποία ανήκουν σε ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών απόψεων και ιδεολογικών καταβολών. Είναι απολύτως αποστασιοποιημένος από τα κομματικά τεκταινόμενα στην Δημοκρατική Συμπαράταξη, ιδιαίτερα μετά την προσχώρηση του ΚΙΔΗΣΟ και του κ. Παπανδρέου. Ο πρώην πρόεδρος τηρεί σιγή ιχθύος για την δημιουργία νέου φορέα, παρά το γεγονός ότι αρκετοί συνομιλητές του θα το επιθυμούσαν.

Η «Ώρα Αποφάσεων»
Αλλάζει η υποψηφιότητα Καμίνη την στάση των εκσυγχρονιστών που έχουν ενσωματωθεί στην Ώρα Αποφάσεων της Άννας Διαμαντοπούλου; «Όχι, για μας δεν έχει αλλάξει τίποτε», απαντά στέλεχος της κίνησης. «Προγραμματικά, η Συμπαράταξη εξακολουθεί να κινείται στα όρια ενός ΣΥΡΙΖΑ-λάιτ», λέει, «ενώ και οργανωτικά το εγχείρημα είναι θολό». Η ίδια πηγή εκφράζει την πεποίθηση ότι η Ώρα Αποφάσεων θα μείνει εκτός, υπολογίζοντας ότι το ίδιο θα πράξει και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Η ελπίδα τους είναι ότι μέσα στο φθινόπωρο οι συζητήσεις με το Ποτάμι και τον Ευάγγελο Βενιζέλο θα οδηγήσουν στην ίδρυση ενός νέου φορέα που θα στηρίζεται στις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Ερωτώμενοι στην Ώρα Αποφάσεων για την υποψηφιότητα Καμίνη, απάντησαν με μία ιστορική ατάκα του Γούντυ Άλεν: «Έχω μια απάντηση, έχετε καμιά ερώτηση;»

Ενδιαφέρον από Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ
Οι εξελίξεις στον συγκεκριμένο χώρο είναι πιθανόν να επηρεάσουν τις ισορροπίες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., καθώς το πρόσωπο που θα καταλήξει να έχει ένας ενιαίος πολιτικός φορέας εκπροσώπησης της Κεντροαριστεράς έχει προφανή σημασία για την «κυβερνησιμότητα» της χώρας μετά τις επόμενες εκλογές. Αν και στη Χαρ. Τρικούπη τονίζουν ότι σκοπός είναι η αυτόνομη πορεία, είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό πως το –όποιο– κόμμα της Κεντροαριστεράς θα αρνηθεί να συνεργαστεί ως εταίρος με την Ν.Δ., σε μια κρίσιμη συγκυρία. Στην αξιωματική αντιπολίτευση εκτιμούν πως η ΔΗΣΥ δεν πρόκειται να ακολουθήσει τον δρόμο Λαλιώτη.

Αντίθετα στο Μαξίμου αναλύουν ήδη με βάση τις υποψηφιότητες τους κινδύνους που υπάρχουν για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Έτσι στο πρωθυπουργικό μέγαρο εκτιμούν ότι είναι του χεριού τους η Φώφη Γεννηματά, ενώ χρειάζονται «ειδική μεταχείριση» οι Καμίνης και Θεοδωράκης. Ο πρώτος χαρακτηρίζεται απρόβλεπτος παράγοντας διότι ως δήμαρχος της πρωτεύουσας έχει δικό του ακροατήριο, ενώ ο επικεφαλής του Ποταμιού αφενός μεν δεν έχει «νεκροκεφαλές στην ντουλάπα του», ενώ ως δημοσιογράφος ουδείς βάζει στο χέρι του στο ευαγγέλιο για τα κρυφά χαρτιά του.