Καταπολέμηση της βίας (χωρίς… πυρομαχικά!)

Το πρόβλημα στο ποδόσφαιρο υπήρχε, υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υφίσταται, από τη στιγμή που οι παράγοντες δεν ενδιαφέρονται για την εξέλιξή του, αλλά για το πώς θα βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου, έχουμε γίνει μάρτυρες ακραίων καταστάσεων.

Το 2011, επί προεδρίας Σοφοκλή Πιλάβιου που δήλωνε ότι απειλείται η ζωή του, τέθηκε το θέμα της διακοπής του πρωταθλήματος, αν οι ΠΑΕ δεν καταφέρουν να ελέγξουν τη δράση των οργανωμένων οπαδών τους και θεσπίστηκαν πολύ σκληρές ποινές για τους παραβάτες. Και τι έγινε; Φοβήθηκαν οι χούλιγκαν; Όχι. Το μόνο που έγινε, ήταν να… γελάει ο κόσμος με τις αστείες αποφάσεις για την αντιμετώπιση της βίας.

Τη φετινή σεζόν συνέβη και η –παραλίγο– φονική επίθεσης στον Χριστόφορο Ζωγράφο με τον πρώην ρέφερι να «δείχνει» στην απολογία ως ηθικού αυτουργό τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αυτό είναι κάτι που θα κληθεί να το διαπιστώσει η Δικαιοσύνη, ωστόσο μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει την πρωτοβουλία του Γιώργου Σαρρή, να διακόψει τα πρωταθλήματα, προκειμένου να βρεθεί μία λύση στο φαινόμενο της βίας που μάλιστα έλαβε χώρα εντός γηπέδων.

Επιπλέον, το 2014 υπήρξε και το τραγικό περιστατικό με τον Κώστα Κατσούλη που έχασε τη ζωή του, μετά τα επεισόδια στον αγώνα του Ηροδότου με τον Εθνικό. Και τότε διεκόπη κάθε αθλητική δραστηριότητα, αλλά και πάλι δεν συζητήθηκε καν κάτι επί της ουσίας για τη βία. Μάλιστα, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έρευνα που ήρθε στο φως τον Ιανουάριο του 2015, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από ποια αιτία προέκυψε ο χαμός του φίλου του Εθνικού (αν υπέκυψε δηλαδή στα τραύματά του ή αν οφείλεται σε παθολογικά αίτια), ωστόσο η ΕΠΟ επειδή έχει να κάνει με μια ομάδα που είναι στη Γ΄ Εθνική διατήρησε την ποινή της αφαίρεσης των 10 βαθμών.

Γενικότερα, από «σωτήρες» του ποδοσφαίρου έχουμε «χορτάσει», όμως κανένα από τα μέτρα που αποφασίστηκαν δεν απέδωσαν. Ο λόγος; Το ότι δεν εφαρμόστηκαν από τη μία και το ότι ορισμένα από αυτά οδηγούσαν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Με την πεπατημένη

Δυστυχώς, η νέα ηγεσία του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού ακολουθεί την «πεπατημένη» των προηγούμενων σωτήρων. Οι… νέοι προσπαθούν, αλλά και πάλι οδηγούν το… καράβι προς την αντίθεση κατεύθυνση. Ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, διέκοψε το πρωτάθλημα και ζήτησε την εφαρμογή των νόμων που ισχύουν, για το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τις κάμερες ασφαλείας. Ο δικηγόρος από το Ιόνιο πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο θα θέσει προ των ευθυνών τους τις ΠΑΕ και θα μετριαστεί το κύμα βίας των τελευταίων μηνών.

Την ίδια στιγμή που δεν διεξάγονται αγώνες, οι οργανωμένοι οπαδοί δίνουν ραντεβού και παίζουν ξύλο στους δρόμους της Αθήνας, καταστρέφοντας περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών. Μόλις, δε, επαναρχίσει το πρωτάθλημα, επαναλαμβάνουν τις ίδιες δράσεις και κανείς δεν τιμωρείται. Αλλά και να τιμωρηθούν κάποιοι, θα βρεθούν κάποιοι άλλοι να συνεχίσουν το έργο τους. Η εφαρμογή των νόμων, που ζητάει ο Σταύρος Κοντονής, είναι από μόνοι τους ανεφάρμοστοι. Ναι μεν το μέτρο με τις Λέσχες είναι κάτι προς τη θετική κατεύθυνση, αφού είναι δεδομένο ότι τα περισσότερα επεισόδια προέρχονται από τους οργανωμένους. Ωστόσο, μόλις τα πέντε από τα 17 γήπεδα που χρησιμοποιούν οι ομάδες της Super League διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα ελέγχου του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και κάμερες ασφαλείας, ενώ συνολικά εννιά έχουν κάμερες.

Ακόμη και σε αυτά, όμως, γιατί δεν λειτουργούν; Μπορεί η ΠΑΕ με τους σεκιουριτάδες που υποχρεούται να έχει, να συλλάβει κόσμο; Σαφώς και δεν μπορεί. Ούτε να… ακουμπήσει τον οπαδό δεν έχει δικαίωμα ο σεκιουριτάς. Οι κάμερες υπάρχουν σε περισσότερα από τα μισά γήπεδα της Super League, αλλά ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν από την ελληνική αστυνομία, η οποία πληρώνεται 10 εκατομμύρια ευρώ για τη φύλαξη των γηπέδων! Το μέγα οξύμωρο είναι ότι τα σοβαρά επεισόδια συμβαίνουν ακριβώς σε αυτά τα γήπεδα που υπάρχουν τουρνικέ και κάμερες ασφαλείας! Είναι σαν να ειρωνεύεται κάποιος την ιστορία, όταν ζητά να εφαρμοστούν… εφαρμοσμένα μέτρα, τα οποία δεν έχουν αποδώσει το παραμικρό αποτέλεσμα. Καλές οι προθέσεις του υφυπουργού, αλλά και των επικεφαλής της ΕΠΟ (Γιώργος Γκιρτζίκης) και της Λίγκας (Γιώργος Μποροβήλος), αλλά το πάνε σε… λάθος δρόμο. Κάποια στιγμή θα καταλάβουν και θα μάθουν, αλλά ίσως να είναι αργά για τους ίδιους ή και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η λογική της πάταξης της βίας δίχως αστυνομικούς είχε… κυκλοφορήσει και στο παρελθόν και εφαρμόστηκε με τους Γιάννη Βαρδινογιάννη, Πέτρο Κόκκαλη και Πατρίκ Κομνηνό, ενώ κάποιοι πρόεδροι το είδαν σαν μπίζνα για καινοτόμες επιχειρηματικές δραστηριότητες, ιδρύοντας εταιρείες security.

Ο κύριος Πανούσης, που είναι επιφορτισμένος με τη δημόσια ασφάλεια, δεν έχει αντιληφθεί ή δεν γνωρίζει ή κάνει πως δεν γνωρίζει ότι οι εταιρίες σεκιούριτι ΔΕΝ έχουν δικαίωμα να συλλάβουν κανέναν. Εάν δεν υπάρχει τιμωρία στην παραβατική πράξη, δεν μπορεί να παταχθεί η βία. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που γεννούν τη βία στα γήπεδα; Η ανοχή, η έλλειψη καταστολής, οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων, οι οποίες το μόνο που πετυχαίνουν κάθε φορά είναι να… σκίσουν το καλσόν των χούλιγκανς και εκείνων που τους ελέγχουν.