ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ: Τοπίο στην ομίχλη η επόμενη ημέρα

Σε 30 ημέρες από σήμερα θα γνωρίζουμε ποιος έχει εκλεγεί πρόεδρος του νέου πολιτικού φορέα που θα στεγάσει όλα τα κόμματα και τις κινήσεις του κέντρου και της Kεντροαριστεράς.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Στις 20 Νοεμβρίου ο επικεφαλής θα κληθεί να οριοθετήσει τη ρότα του νέου φορέα, αλλά και να σχηματίσει τη νέα ηγετική ομάδα, η οποία θα οδηγήσει προς το συνέδριο για να οργανωθεί όσο το δυνατόν καλύτερα το νέο κόμμα. Το ζητούμενο για όλους είναι τι θα γίνει την επόμενη ημέρα.

Οι διαβεβαιώσεις περί ενότητας θα ισχύσουν; Εάν τελικά οι ψηφοφόροι γυρίσουν την πλάτη στην εκλογική διαδικασία πόσο ισχυρός θα είναι ο νέος επικεφαλής; Και το σημαντικότερο όλων είναι τι θα πράξουν σε ό,τι αφορά την επόμενη κυβέρνηση και τις πιθανές συνεργασίες;

Προς το παρόν οι 9 υποψήφιοι (σ.σ. μετά την αποχώρηση από την κούρσα του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου) δίχως να είναι απολύτως ξεκάθαροι απλά στέλνουν μηνύματα προς τους ψηφοφόρους για το πως θέλουν το νέο κόμμα και ποια πολιτικά χαρακτηριστικά θα έχει.

Η Φώφη Γεννηματά ξεκαθάρισε ότι η κούρσα για την αρχηγία του νέου φορέα δεν έχει νικητές και ηττημένους. Τάσσεται συνεχώς υπέρ της ενότητας του νέου φορέα, αλλά έχει αποφύγει να πάρει θέση για το τι θα κάνει σε περίπτωση ήττας.  Πρόσφατα έκανε λόγο για αντιλήψεις βαρόνων και φεδουαρχών, αλλά τον προεκλογικό της αγώνα τον στηρίζει σε όλους αυτούς που έχουν μάθει να ζουν με αυτές τις συνθήκες. “Δεν πάμε σε παραλυτικές ισορροπίες όπου προσωπικές φιλοδοξίες και ηγετικές ομάδες καθορίζουν τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Πάμε για έναν φορέα από την αρχή, για ένα κόμμα από την αρχή. Με θεσμική συγκρότηση, δημοκρατική λειτουργία και το λόγο στα μέλη του».

Από την πλευρά του ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει διαβεβαιώσει ότι ακόμη κι εάν χάσει θα παραμείνει απλός στρατιώτης της προσπάθειας συγκρότησης ενός νέου κεντρώου φορέα επιμένοντας ότι πρέπει να τινάξει την ταμπέλα της κεντροαριστεράς.  «Πιστεύω ότι στις 12 Νοεμβρίου θα ψηφίσουν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες. Αυτός είναι ο αγώνας μου και γι’ αυτό γυρνάω όλη την Ελλάδα. Αν λοιπόν συμβεί αυτό είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε μια θετική αλλαγή, μια θετική έκρηξη και το κέντρο θα αποκτήσει μια ανανεωμένη ηγεσία που θα έχει σχέση κυρίως με το μέλλον και όχι με το παρελθόν».

Πεποίθηση του Γιώργου Καμίνη είναι ότι  ο νέος φορέας που θα συγκροτηθεί δεν θα πρέπει να είναι ένας συνασπισμός κομμάτων. Ο υποψήφιος για την ηγεσία της κεντροαριστεράς αναφέρει συνεχώς πως «θα πάμε συμφωνημένα για ένα ενιαίο και συνεκτικό πολιτικό κόμμα και όχι για μια ομοσπονδία κομμάτων, έναν συνασπισμό. Ο κόσμος σήμερα ζητεί καθαρές και σαφείς λύσεις. Επιθυμεί μια δημοκρατική ηγεσία και μια ενιαία φωνή εντός και εκτός Βουλής. Οι πολίτες δεν θα μας ακολουθήσουν εάν υποψιαστούν ότι διαιωνίζεται, συγκεκαλυμμένος αυτή τη φορά, ο κατακερματισμός της παράταξης».  Ο κ. Καμίνης επισημαίνει ότι «ο νέος φορέας δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. γιατί φιλοδοξεί να είναι το αύριο και όχι το χθες».

 Αυτόνομη πορεία…

Ο Γιάννης Ραγκούσης επιμένει στην αυτόνομη πορεία και σε όλες του τις παρεμβάσεις ζητά από τους άλλους υποψήφιους να δεσμευτούν ότι θα παραμείνουν μακριά από λογικές συγκυβέρνησης όπως στο παρελθόν με τη Ν.Δ. στην περίπτωση που ο κ. Μητσοτάκης εκλεγεί πρωθυπουργός: «Εμείς δεν φτιάχνουμε μια νέα παράταξη για να λύσουμε το κυβερνητικό πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη». Ο κ. Ραγκούσης πιστεύει όπως αναφέρει πως «η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγάλη προοδευτική παράταξη. Αυτή δεν θα γίνει αν μπει σε λογική συγκυβέρνησης. Όπως δεν θα γινόταν ποτέ μεγάλο το ΠΑΣΟΚ, αν το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει ότι φτιάχνει το ΠΑΣΟΚ για να συγκυβερνήσει με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή».

Από τη δική του σκοπιά ο Νίκος Ανδρουλάκης βάζει σε προτεραιότητα την ένωση της Δημοκρατικής Παράταξης. Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή η υποψηφιότητα του δεν αφορά ένα κλειστό κλαμπ στελεχών κι έναν παλαιότερο μηχανισμό εξουσίας. Τονίζει πως επιδιώκει να γίνει η γέφυρα ώστε η παράταξή μας να εντάξει στο κοινωνικό της δίκτυο όλους αυτούς τους ανθρώπους που αναζητούν στέγη, είναι προοδευτικοί αλλά σήμερα είναι εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση ενός μικρού, φαύλου δικομματισμού.

Το δικό του πολιτικό μοντέλο περιγράφει και ο Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος τάσσεται υπέρ της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας.  «Οι σημερινές ηγεσίες του χώρου, ό, τι είχαν να δώσουν, το έδωσαν. Δεν θα ξεκολλήσουμε από το στάσιμο άθροισμα του 8% αν δεν αλλάξουμε τις ηγεσίες, που ήδη δοκιμάστηκαν». Εξήγησε λέγοντας πως «νέα παράταξη, χωρίς νέα ηγεσία δεν γίνεται. Θέλουμε όμως νέο ηγετικό πρόσωπο με κοινωνικά ένσημα, με ένσημα δουλειάς, αλλά και με πολιτική ταυτότητα. Όχι ηγεσία των κομματικών εργαστηρίων, όχι ηγεσία του θολού πολιτικού στίγματος».

Οι «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» …

Το όραμά του για το νέο φορέα της κεντροαριστεράς ανέπτυξε και  ο Απόστολος Πόντας σε υποστηρικτές του προ ημερών: «Θέλουμε μια Δημοκρατική Παράταξη που δεν θα έχει σκοπό να κοντράρει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Νέα Δημοκρατία. Μια Δημοκρατική Παράταξη που θα έχει στόχο να καταθέσει μια πρόταση – λύση για το σήμερα και το αύριο της Χώρας. Την εναλλακτική επιλογή είναι που πρέπει να οικοδομήσουμε. Και πρέπει να την οικοδομήσουμε μακριά από ιδεοληπτικές φανφαρολογίες και κομματικά νταηλίκια», ανέφερε.

Τέλος, τόσο ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Γάτσιος, όσο και ο Δημήτρης Τζιώτης πιστεύουν πως η μορφή του νέου φορέα θα πρέπει να είναι εντελώς διαφορετική από ότι έχουν τα σημερινά κόμματα. Ο κ. Γάτσιος θεωρεί ότι «εάν επικρατήσει η αντίληψη αναπαραγωγής του Πασοκικού παρελθόντος, ακόμη και με μια ελαφρά διαφοροποιημένη οργανωτική μορφή, το αποτέλεσμα δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η συνέχιση του εκφυλισμού και της παρακμής όλου του κεντρώου δημοκρατικού πολιτικού χώρου».

Από την πλευρά του ο Δημήτρης Τζιώτης σε όλες του τις παρεμβάσεις σημειώνει πως «η Δημοκρατία είναι η λύση, δεν είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη Δημοκρατία. Ήρθε η ώρα να απεγκλωβίσουμε το νέο κίνημα από τη χρεοκοπημένη κουλτούρα του κρατισμού και να το παραδώσουμε απελευθερωμένο στην κοινωνία. Για τη διάλυση των κομματικών παρασκηνίων που τα βρίσκουν με το κατεστημένο και  καθιστούν τις διαφορές των κομμάτων ασήμαντες».