Κυβερνητικές «ευαισθησίες» α-λα καρτ στη Δικαιοσύνη

Σε αυτά τα δύο χρόνια της «Πρώτη Φορά Αριστερά» κυβέρνησης έχουν χαθεί πολλές παρτίδες πόκερ στα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και άλλα «τραπέζια».

Εκεί όμως που η ομάδα πραγματικά «πετάει» είναι το παιχνίδι της επικοινωνίας, καθώς το κυβερνητικό επιτελείο όχι απλά διαμορφώνει τους κανόνες κατά το συμφέρον της, αλλά επιλέγει και τον χρόνο που θα διαχειριστεί τα ζητήματα επικαιρότητας.

Και οι τακτικές της είναι δύο: είτε εφορμά με ταχύτητες υπερηχητικού αεροσκάφους, είτε ανταποκρίνεται στα γεγονότα με ρυθμούς αραμπά, την ίδια στιγμή που και τα «φύλλα» μοιράζονται ανάλογα με την πολιτική «μπάνκα».

ΦΑΚΕΛΟΣ ΘΕΜΙΔΑ: Ο κώνωπας και η κάμηλος

Η «κατά παραγγελία» κυβερνητική ευαισθησία διαφαίνεται και στον τομέα της Δικαιοσύνης. Εκεί που για παράδειγμα η πολιτική ηγεσία της Θέμιδας διύλισε τον κώνωπα αποπέμποντας τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών Ισίδωρο Ντογιάκο επειδή κατηγόρησε την πρόεδρο του Αρείου Πάγου για «εξωθεσμική παρέμβαση» στο αυτοδιοίκητο της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών και κατάπιε την κάμηλο όταν η Βασιλική Θάνου κατηγορήθηκε ως υπεύθυνη τέλεσης του αδικήματος της δωροληψίας δικαστικού λειτουργού, της απόπειρας εκβίασης και της παράβασης καθήκοντος από τον αποβιώσαντα Ανδρέα Βγενόπουλο. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η εκλογή του Ισίδωρου Ντογιάκου για δεύτερη θητεία ως προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών – ψηφίστηκε από 45 εισαγγελείς Εφετών- σήμανε συναγερμό για την κυβέρνηση και για τη δικαιοσύνη.

Σε χρόνο ρεκόρ, η ποινή(;) της επίπληξης που του επιβλήθηκε μετετράπη σε στέρηση μισθού δύο μηνών ώστε να εκπέσει του αξιώματος. Στην περίπτωση της κ. Θάνου παρά το γεγονός ότι θίχτηκε το κορυφαίο όνομα της Δικαιοσύνης, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, δεν γνωστοποιήθηκε καμία έρευνα από τους αρμόδιους εισαγγελείς, ούτε υπήρξε καμία δήλωση της κ. Θάνου. Τη λύση έδωσε μετά από αρκετό χρονικό διάστημα έστω κι άθελα του, ο ίδιος ο Ανδρέας Βγενόπουλος, με την αποχώρηση του από τα εγκόσμια.

Όμως οι “ευαισθησίες” της κυβέρνησης όπως φαίνεται δεν έχουν χρονικό όριο κι αυτό γιατί μετά από τέσσερα χρόνια περίπου αποφάσισαν να ερευνήσουν εκ νέου την υποκλαπείσα συνομιλία του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη με τον τότε γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Σαμαρά, Τάκη Μπαλτάκο.

Συγκεκριμένα, με το υπ’ αριθμ. πρωτ/λου 2043/6-3-2017 έγγραφό του προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, Χρήστος Ντζούρας, αφού διαπιστώνει ότι «υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της παραβίασης απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας», που τελέστηκε από άγνωστο σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ζητά να διερευνηθεί και θα αποδοθούν ευθύνες σε όποιον υπέκλεψε και εν συνεχεία δημοσίευσε το συγκεκριμένο ηχητικό ντοκουμέντο, να ελεγχθεί το αν και σε ποιο μέτρο υπήρξε παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης σχετικά με τη δίωξη των τριών βουλευτών της Χρυσής Αυγής, από τον πρώην πρωθυπουργό, καθώς επίσης και αν υπήρξε παράβαση καθήκοντος από δικαστικό λειτουργό ο οποίος έδρασε κατόπιν συγκεκριμένων εντολών, φωτογραφίζοντας τον κ. Ντογιάκο, ενώ παράλληλα η δικογραφία θα διαβιβαστεί στην Βουλή για να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του Αντώνη Σαμαρά για παράβαση καθήκοντος (άρθρο 186 παρ. 2 ΠΚ) και ειδικότερα του πλημμελήματος της παράβασης καθήκοντος (άρθρο 259 ΠΚ) εκ μέρους δικαστικών λειτουργών.

Αναμένεται ότι θα εξεταστεί η περίπτωση της δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια και του Γρηγόρη Λαμπράκη. Έχουμε πει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνά (ότι τον συμφέρει…)

 

ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΝΗ–ΓΙΑΝΝΟΥΣΑΚΗ: Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Τρανό παράδειγμα το μεγάλο θέμα των ημερών: Ο καταδικασμένος για ναρκωτικά ισοβίτης Μάκης Γιαννουσάκης ­και ο υπόδικος για δύο οικονομικά κακουργήματα Ανδρέας Μαρτίνης. Δύο φωνές μέσα από τις φυλακές, δύο ποινικές υποθέσεις σημαντικού ενδιαφέροντος, δύο διαφορετικά κυβερνητικά αντανακλαστικά, δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Στην περίπτωση του Ανδρέα Μαρτίνη ο υπόδικος πρόεδρος του «Ερρίκος Ντυνάν» κουνάει το δάχτυλο μέσα από τον Κορυδαλλό σε όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, καταγγέλλοντας, υπονοώντας, υποδεικνύοντας.

Και η Κυβέρνηση σπεύδει να τον αναγορεύσει σε σημαίνοντα μάρτυρα κατηγορίας κατά των πολιτικών της αντιπάλων, και η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής μετατρέπεται σε δικαστική αίθουσα, καθώς σύσσωμη η αντιπολίτευση κατηγορείται και με την βοήθεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας καταδικάζεται στη συνείδηση της κοινής γνώμης με βάση την εκ των υστέρων μαρτυρία του υποδίκου.

Στην περίπτωση Γιαννουσάκη, όμως, δεν κρατούνται καν τα προσχήματα, καθώς με βάση τα πρόσφατα δημοσιεύματα (σ.σ. η σχετική δικογραφία έχει αποσταλεί στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, προκειμένου να γίνει καθορισμός αρμοδιότητας) εμπλέκεται ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μία εισαγγελέας, ένας αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος ως ανακριτής, με τον τελευταίο να επιχειρεί να αποσπάσει ψευδή κατάθεση στην οποία θα κατονομάζεται ευθέως ο εφπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης ως χρηματοδότης του κατασχεμένου φορτίου ναρκωτικών.

Παραβιάζοντας ευθέως τον Κανονισμό των Φυλακών, αλλά και την συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών, η Κυβέρνηση όχι απλώς ποινικοποιεί την πολιτική ζωή του τόπου, αλλά πολιτικοποιεί και το έγκλημα, καθώς η αξιοπιστία του μάρτυρα κρίνεται από το πολιτικό ζητούμενο, τον στόχο δηλαδή του παιχνιδιού.

Υπουργοί ένθεν κακείθεν, στην μεν πρώτη περίπτωση κατηγορούμενοι, στην δεύτερη αυτόκλητοι εισαγγελείς, έγκλειστοι αυξημένης βαρύτητας στην πρώτη περίπτωση, αναξιόπιστοι στην δεύτερη, αναλόγως πάντοτε του κυβερνητικού ζητούμενου, που στην περίπτωση Μαρτίνη ανεμίζει ήδη η σημαία της «κάθαρσης» ενώ στην δεύτερη περίπτωση απαξιώθηκε εν μία νυκτί ο μη συνεργάσιμος «ναρκέμπορος».

ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟΥ: Το εξαιρετικό χαρμάνι και ο δικαστής υπουργός

Μνημείο άκομψης κυβερνητικής παρέμβασης αλλά και χαρακτηριστικής αργοπορίας αντανακλαστικών αποτελεί η περίπτωση με το ουκρανικό πλοίο που μετέφερε τσιγάρα και παραμένει στην Παλαιοχώρα Χανίων. Το mega κλου της υπόθεσης είναι ότι το καράβι δεν έπεσε εσχάτως στα δίχτυα των τελωνειακών και εισαγγελικών αρχών, αντιθέτως παραμένει ακινητοποιημένο στο κρητικό λιμάνι εδώ και 7 μήνες!

Όπερ μεθερμηνευόμενο ένα περιστατικό δέσμευσης ύποπτου φορτίου που υπό νορμάλ συνθήκες θα έπαιρνε όχι περισσότερες από 20 ημέρες για να διεκπεραιωθεί στην προκειμένη περίπτωση οι ταχύτητες ίσα που ξεπερνούν αυτές του σαλιγκαριού. Και σαν μην έφταναν οι αργοπορίες, η κυβέρνηση καταγγέλλεται ανοιχτά από την αντιπολίτευση ότι πάει να «ασπρίσει» μια πολύ «γκρίζα» υπόθεση».

Υπερβολική ή όχι η αντιπολιτευτική ατάκα, η ουσία παραμένει ότι η προσπάθεια του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα τον ώθησαν να υποπέσει στο σοβαρό φάουλ να υποκαταστήσει τη Δικαιοσύνη και να προκαταλάβει αποφάσεις.

Διότι αυτό έκανε ο υπουργός όταν ισχυρίστηκε το αμίμητο: ότι δηλαδή οι πληροφορίες που έχει το υπουργείο Ναυτιλίας από το τελωνείο, είναι ότι ΔΕΝ προκύπτει λαθρεμπόριο. Κι αν δεν πρόκειται για λαθρεμπόριο, με ποια αιτιολογία το «τσιγαράδικο» είναι… παρκαρισμένο στα Χανιά επί μισό και πλέον χρόνο; Μήπως η αργοπορία συνδέεται με το συγκεκριμένο χαρμάνι που κουβαλάει στα αμπάρια του το ουκρανικό πλοίο;