Μαύρα μαντάτα από τον Τσακαλώτο

Μαύρες είναι οι προβλέψεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου μιλώντας στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπουργός Οικονομικών αναφέρθηκε για βραχυπρόθεσμους κινδύνους, για τους πλειστηριασμούς, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ζητήσει το ΔΝΤ νέα μείωση του αφορολογήτου από το 2019 ενώ παραδέχτηκε την επιτήρηση και μετά το μνημόνιο. 

Ο υπουργός Οικονομικών παραδέχτηκε πως «έχουμε πολλά βραχυπρόθεσμα προβλήματα». Ένα από αυτά, είναι και οι πλειστηριασμοί. Για τους οποίους πιέζουν οι δανειστές και κρατούν… όμηρο ένα μέρος της δόσης.

Οι πλειστηριασμοί

«Η βασική θέση της Αριστεράς είναι η κοινωνική στέγαση», είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Και συνέχισε λέγοντας πως «όποιος θέλει θα πρέπει να μπορεί να παίρνει δάνειο.

Και οι τράπεζες πρέπει να πάρουν κάποια στιγμή τα χρήματά τους. Όταν υπάρχει κρίση πρέπει να πάρεις μέτρα. Αυτά τα μέτρα θα τα δεις όταν υπάρχει κανονικότητα και προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί».
Το ΔΝΤ και το αφορολόγητο

Ο Ευκελίδης Τσακαλώτος μίλησε για δυο κινδύνους. Ο ένας, είπε, είναι οι τράπεζες. Και ο δεύτερος, το ΔΝΤ. Δεν απέκλεισε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να ζητήσει να μειωθεί κι άλλο το αφορολόγητο το 2019 και όχι το 2020.

Και αναρωτήθηκε: «Πώς το αντιμετωπίζεις; Ή με συμμαχίες ή με το να έχεις τη δική σου στρατηγική. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές όπως τις ορίζουμε εμείς».

Ο υπουργός Οικονομικών, σε εκείνο το σημείο σύμφωνα με πληροφορίες, αναφέρθηκε και στο τέλος του προγράμματος. «Φεύγουμε από μια γραμμή επιτήρησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει επιτήρηση. Αλλά δεν χρειαζόμαστε μνημόνιο γιατί έχουμε το δικό μας πρόγραμμα», είπε.

Σκληρά λόγια από τους «53+»

Στο μεταξύ νέο κείμενο παρέμβαση κατέθεσε η ομάδα των 53+, στην οποία ανήκει ο κ. Τσακαλώτος. Μεταξύ άλλων αναφέρουν ότι “ο στόχος της εξόδου από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 αποτελεί ασφαλών μια κρίσιμη καμπή, αλλά δεν θα οδηγήσει αυτόματα στην ανάκτηση κυριαρχίας κατά την άσκηση οικονομικής πολιτικής”.

«Ο χρόνος που απομένει είναι κρίσιμος για να αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι ο αρχικός επώδυνος συμβιβασμός δεν ήταν στρατηγικός, δεν ήταν μόνιμος, δεν είχε ιδεολογικά χαρακτηριστικά.

Άλλωστε, δεν αναλάβαμε την ιστορική ευθύνη της διακυβέρνησης για να διαχειριστούμε –καλύτερα, ίσως– την κρίση και τα μνημόνια, τη φτώχεια, τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά για να τα υπερβούμε μέσα από τις δυσκολίες, για να αφήσουμε στην κοινωνία το αποτύπωμα της Αριστεράς», προσθέτουν.

Μάλιστα, οι «53+» προχωρούν την κριτική τους και ένα βήμα παραπέρα, κάνοντας λόγο για «παρά φύσιν συμπράξεις». Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Η αναγκαία αριστερή στροφή, ο σχεδιασμός για την επιστροφή στον δρόμο για τα κινήματα που εν πολλοίς έχει εγκαταλειφθεί, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες-τομές, που θα παιδαγωγούν και θα διαμορφώνουν συνειδήσεις, είναι ο δρόμος για τη συγκρότηση, έστω και με δυσκολίες, έστω και βασανιστικά, στέρεων και σε βάθος συμμαχιών, που θα ακυρώνουν στην πράξη δεξιόστροφες παρά φύσιν συμπράξεις».