Μηνύματα Παυλόπουλου για την προάσπιση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας

Στον Αχελώο βρέθηκε ο Προκόπης Παυλόπουλος και έστειλε μηνύματα για την προάσπιση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας τονίζοντας πως “αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για την ελευθερία η τρομοκρατία”.

Πιο συγκεκριμένα, κατά την αντιφώνηση του στην τελετή ανακηρύξεώς του, ως επιτίμου δημότη του Δήμου Γεωργίου Καραϊσκάκη, καθώς τίμησε με την παρουσία του τις εκδηλώσεις μνήμης για τα 212 χρόνια από το ολοκαύτωμα των Σουλιωτών στην Μονή Σέλτσου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε χαρακτηριστικά:

«Αφήνω, ως Επίτιμος Δημότης του Δήμου σας, τις αδούλωτες βουνοκορφές των Τζουμέρκων κλείνοντας στην ψυχή μου, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένα κορυφαίο δίδαγμα: Το Έθνος μας, το Έθνος των Ελλήνων ή θα υπερασπισθεί, δίχως ίχνος συμβιβασμού, την Ελευθερία ή δεν πρόκειται ν’ αρθεί στο επιβαλλόμενο ύψος των περιστάσεων, τόσον ως κληρονόμος της αρχαίας παρακαταθήκης του όσο και ως μέλος της Διεθνούς Κοινότητας και ισότιμος Εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να είσθε βέβαιος ότι το δίδαγμα αυτό θα είναι δείκτης πορείας κατά την επιτέλεση της αποστολής μου».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισήμανε πως οι Έλληνες οφείλουμε να μην λησμονούμε, στο διηνεκές, ότι η Ελευθερία ουδέποτε είναι δεδομένη, αλλά αποτελεί εύθραυστο αγαθό, του οποίου η πιστή και άνευ όρων υπεράσπιση, συνιστά στοιχειώδες εθνικό χρέος και συνέχισε: «εμείς οι Έλληνες, οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε την Ελευθερία όχι μόνον ως τρόπο ζωής, ο οποίος μας συνοδεύει κατά την ροή της μακραίωνης ιστορίας μας αλλά και ως υπαρξιακό, κυριολεκτικώς, αγαθό για ολόκληρη την Ανθρωπότητα, «ιδίως δε για την Ευρωπαϊκή μας οικογένεια, το οποίο τελεί σήμερα πολλαπλώς εν κινδύνω».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε, ότι η νομοτελειακή σύνδεση της Ελευθερίας με τον Άνθρωπο γενικότερα, δείχνει και τον δρόμο τον οποίο πρέπει ν’ ακολουθούμε για να συμβάλλουμε, στο μέτρο που μας αναλογεί ιστορικώς, αφενός στην ομαλή και ειρηνική εξέλιξη της Ανθρωπότητας και, αφετέρου, στην υπεράσπιση του «Κοινού των Ευρωπαίων», της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πορεία προς την τελική της ενοποίηση και πρόσθεσε: «Κατά τούτο λοιπόν εμείς, οι Έλληνες, υπερασπιζόμενοι ανιδιοτελώς το αγαθό της Ελευθερίας, δείχνουμε το δρόμο προς την Διεθνή Κοινότητα και, κυρίως, προς τους Εταίρους μας εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να υπερασπισθούμε την κοινή μας ρίζα, τον Άνθρωπο, τόσον ως συνεκτικό κρίκο της Ανθρωπότητας όσο και ως πυλώνα του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.

Διότι οφείλουμε να θυμόμαστε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, δημιουργήθηκε από τους ιδρυτές της, μετά τον εφιάλτη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ως οχυρό που ουδέποτε θα πέσει από επιθέσεις οι οποίες ανακαλούν στη μνήμη μας τις φρικτές εμπειρίες της ναζιστικής και της φασιστικής θηριωδίας».

«Στο πλαίσιο της Διεθνούς Κοινότητας, κατ’ εξοχήν δε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα η Ελευθερία διατρέχει θανάσιμους κινδύνους. Κυριότεροι απ’ αυτούς είναι: Πρώτον η τρομοκρατία, ιδίως η τζιχαντιστική, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και σπέρνει τον φόβο. Ας μην ξεχνάμε ότι ο φόβος είναι ο κυριότερος εχθρός της Δημοκρατίας. Κι έναντι του φόβου η Ελευθερία και η «δίδυμη» αδελφή της, η Δημοκρατία, έχουν χρέος ν’ απαντήσουν υπό όρους ανυποχώρητης υπεράσπισης του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Και, δεύτερον, η «επέλαση» της άναρχης οικονομικής παγκοσμιοποίησης, η οποία επιχειρεί να επιβάλλει την επικυριαρχία του «οικονομικού» επί του «θεσμικού», δηλαδή την χωρίς δημοκρατικώς νομιμοποιημένους κανόνες επικράτηση των «αθέμιστων» αγορών επί των δημοκρατικώς νομιμοποιημένων κρατικών, lato sensu, οργάνων. Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η «εκστρατεία» επικυριαρχίας οδηγεί, καταφανώς και αποδεδειγμένως, στην αχαλίνωτη διεύρυνση των ανισοτήτων, οι οποίες υπονομεύουν τα θεμέλια του κοινωνικού ιστού και προοιωνίζονται καταστροφικές κοινωνικές εκρήξεις».

Ο κ. Παυλόπουλος έκανε σύντομη αναφορά στο χρονικό της αυτοθυσίας των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» της Μονής Σέλτσου, που άντεξαν αμέτρητες κακουχίες επί τρίμηνο και τελικά ηττήθηκαν από την προδοσία, για να τονίσει : «Στις 21 Απριλίου 1804 η Μονή Σέλτσου έπεσε, δυστυχώς ύστερα από την προδοσία κάποιου Γιώργου Κύργιου. Αν αναφέρω το βδελυρό όνομά του είναι διότι εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε να μην ξεχνούμε τους εθνοπροδότες, όπως ο Εφιάλτης, αφού η προδοσία είναι, δυστυχώς, διαχρονικό σαράκι στα θεμέλια του Έθνους μας, του οποίου η μνήμη πρέπει να μας συνοδεύει για ν’ αποφύγουμε στο μέλλον την ολέθρια επανεμφάνισή του».

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα