Μην πυροβολείτε τον πιανίστα…

«Χτυπά το σαμάρι για να ακούσει ο γάιδαρος», έλεγαν οι παλαιότεροι, αλλά στην κυβέρνηση αυτό το έχουν κάνει πράξη ειδικά στην περίπτωση του ΤΑΙΠΕΔ. Το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων έχει μετατραπεί σε σάκο του μποξ για την εκτόνωση κάποιων αλλά και για να λύσουν τις διαφορές τους κάποιοι άλλοι.

Ένα έντονο παρασκηνιακό παιχνίδι βρίσκεται σε εξέλιξη όλο το προηγούμενο διάστημα, το οποίο περιστρέφεται γύρω από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Υπουργοί οι οποίοι δυσκολεύονται να τιθασεύσουν τις αριστερές καταβολές τους και κυρίως να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα, η οποία διαφέρει κατά πολύ από την περίοδο που δρούσαν από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, ανακάλυψαν στη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ τον μεγαλύτερο –και εύκολο επικοινωνιακά– εχθρό τους.

Η τελευταία επίθεση του υπουργού Ενέργειας, Πάνου Σκουρλέτη, στο πρόσωπο του προέδρου του Ταμείου, Στέργιου Πιτσιόρλα, ήρθε να προσθέσει άλλο ένα επεισόδιο στο εν λόγω σίριαλ. Τι πείραξε, όμως, τον υπουργό; «Το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο είναι ένας μάνατζερ ιδιωτικοποιήσεων, αυτών που έχει συνομολογήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές, ουσιαστικά διεκδικεί έναν πολιτικό ρόλο, το βλέπετε από τον πολυσχιδή και πολυπράγμονα κύριο Πιτσιόρλα, ο οποίος κατά τη γνώμη μου κινείται με ένα σχέδιο έξω από αυτό της κυβέρνησης. Δεν μπορεί δηλαδή, όταν εμείς συζητάμε για το νέο ταμείο αξιοποίησης, το οποίο διαφοροποιείται από τη μέχρι τώρα πολιτική ιδιωτικοποιήσεων, όπως την υλοποιούσε το ΤΑΙΠΕΔ επί Σαμαρά, να έρχεται το ΤΑΙΠΕΔ και να κινείται αυτονόμως», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.

Μόνο που ο Π. Σκουρλέτης προφανώς άθελά του ομολόγησε πως η επίθεση στο Ταμείο είναι άδικη, γιατί απλώς κάνει τη δουλειά του: προς ώρας κανένα άλλο ταμείο αξιοποίησης δεν υπάρχει και μέχρι αυτό να ιδρυθεί το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων οφείλει να υπηρετεί τους σκοπούς του.

Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος ίδρυσης του ΤΑΙΠΕΔ που βάσει του νόμου 3986/2011 μεταβιβάζονται σε αυτό, μεταξύ άλλων, περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015.

Σύμφωνα με τον νόμο αυτό, το ΤΑΙΠΕΔ έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της «ιδιωτικής» περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε ΝΠΔΔ, σύμφωνα με τις επικρατούσες συνθήκες της αγοράς και προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εσόδων, ενώ το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας.

Παιδικές αντιπολιτευτικές «ασθένειες»
Το πρόβλημα για την κυβέρνηση ξεκινά στα… παιδικά της χρόνια, όταν από την αντιπολίτευση διεμήνυε πως το ΤΑΙΠΕΔ θα κλείσει επί της ουσίας και ότι οι αποκρατικοποιήσεις θα σταματήσουν. Ακόμα και πολύ πρόσφατα κορυφαία στελέχη –όπως ο Π. Σκουρλέτης– επανήλθαν για να κάνουν λόγο για ένα νέο ταμείο, αποσιωπώντας βέβαια ότι στη συμφωνία με τους δανειστές προβλέπεται πως η διοίκησή του θα διορίζεται από εκείνους.

Την ανακοίνωση για αυτό το Ταμείο έκανε πριν από περίπου ένα χρόνο η τότε υπουργός Νάντια Βαλαβάνη και μάλιστα κατά την συνεδρίαση της Επιτροπής ΔΕΚΟ, η οποία ενέκρινε (με τη θετική γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ) τον διορισμό του Στέργιου Πιτσιόρλα ως προέδρου και του Αντώνιου Λεούση, ως διευθύνοντος συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ.

Σε κάθε περίπτωση η σχέση μερικών κυβερνητικών στελεχών με το ΤΑΙΠΕΔ και τη διοίκησή του είναι παρόμοια με αυτή που είχαν στο φαρ ουέστ όσοι έμπαιναν στο σαλούν και δεν τους άρεσε η μουσική: πυροβολούσαν τον πιανίστα! Εν προκειμένω μοιάζει με πολιτικό παραλογισμό να εγκαλείται το ΤΑΙΠΕΔ ότι δρα αυτοβούλως, ως σαν να μην είναι η κυβέρνηση που επί της ουσίας πουλάει τα ασημικά.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι το «κακό ΤΑΙΠΕΔ» είναι ένας βολικός επικοινωνιακός μύθος που σκεπάζει προβλήματα όπως τα εξής:

# Το νέο υπερ-ταμείο αποκρατικοποιήσεων δεν υφίσταται προς το παρόν, οπότε και η νυν διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ οφείλει να κάνει τη δουλειά της όπως ο νόμος που έχει ψηφιστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο προβλέπει. Ήδη με αφορμή το λιμάνι και τη ζώνη της Δραπετσώνας, κυβερνητικά στελέχη (με πρωταγωνιστή τότε τον Θ. Δρίτσα, υπουργό Ναυτιλίας) εξαπέλυσαν επίθεση, ενώ ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρενέβη για να εξαιρεθεί η ζώνη αυτή από την αποκρατικοποίηση. Η παρέμβαση του πρωθυπουργού ήταν απαραίτητη μιας και το υπουργικό είχε μοιραστεί στα δύο και κάποιοι εργάζονται υπογείως κατά της τροπολογίας.

# Στα σπλάχνα της κυβέρνησης υπάρχουν κάποιοι και μάλιστα σε υψηλά ιστάμενες θέσεις, οι οποίοι πολεμούν επί της ουσίας όσους παραμένουν κολλημένοι στις προεκλογικές εξαγγελίες. Οι πρώτοι έχουν αντιληφθεί πως όσο αντιδρούν χωρίς σχέδιο στους δανειστές, τόσο και δυσχεραίνει η θέση της κυβέρνησης, οπότε πιέζουν παντοιοτρόπως να υλοποιούνται οι δεσμεύσεις. Στον αντίποδα υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν πως μπορούν να βρουν μεσοβέζικες λύσεις. Οι πρώτοι χαρακτηρίζονται από τους δεύτερους «κυβερνητική τρόικα».

Τελευταίο αλλά όχι έλασσον: επί της ουσίας, η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα βάζει με τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. Και το γιατί το εξηγεί σε συνέντευξή του ο πρόεδρος του Ταμείου ξεκαθαρίζοντας πως «το ΤΑΙΠΕΔ “κυβερνάται” από τη διοίκησή του, την οποία έχει διορίσει η ελληνική κυβέρνηση και λειτουργεί στη βάση των αποφάσεων και των δεσμεύσεων της κυβέρνησης… Τη συμφωνία του περασμένου Αυγούστου την έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την ψήφισε το Σώμα των βουλευτών με μεγάλη πλειοψηφία. Ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου ζήτησε λαϊκή εντολή να βγάλει τη χώρα από την κρίση εφαρμόζοντας αυτή τη συμφωνία».

Τώρα, αν ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Χρ. Σπίρτζης, υπογράφει «με πόνο ψυχής» την παραχώρηση για 50 χρόνια των αεροδρομίων και μετά την υπογραφή –και ίσως πιο πριν– θυμάται ότι άλλα έλεγε στους πολίτες πριν τις εκλογές, άρα πρέπει να βγει εκείνος από το κάδρο του «κακού» και να βρεθεί κάποιος άλλος «κακός» που ακούει στον τίτλο ΤΑΙΠΕΔ και στο όνομα «Πιτσιόρλας», είναι μεν ιστορία γνωστή από τότε που οι πολιτικοί μπήκαν στο παιχνίδι της διακυβέρνησης της χώρας τους παγκοσμίως.

Το ίδιο ισχύει και για το γνωστό «το λιμάνι δεν πωλείται» του κ. Δρίτσα. Απλώς από τον κ. Σκουρλέτη, που έχει μέχρι τώρα δείξει ένα «καθαρό» πρόσωπο, περιμέναμε μια αρκούντως πειστική στοιχειοθέτηση για τις κατ’ αυτόν «παρεκτροπές» του ΤΑΙΠΕΔ, που όμως δεν τις είδαμε.