Οι τίγρεις, τα γατάκια και τα… κιμονό!

Πριν από περίπου 10 ημέρες ο Ευκλείδης Τσακαλώτος μιλώντας σε forum στη Γερμανία αυτοχαρακτηρίστηκε «τίγρης», ενώ αποκάλεσε «γατάκια» τους οικονομολόγους του ΔΝΤ.

Και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις, ο Έλληνας ΥΠ.ΟΙΚ. με τα «χαριτωμένα» ελληνικά θα αναγκαστεί να γευτεί πολλές γλυκές πορτοκαλόπιτες από τις γιαγιάδες των συμμαθητών του γιου του, προκειμένου να πνίξει τον καημό του που αναγκάστηκε σε δήλωση μετάνοιας.

Ο άτυχος Ευκλείδης Τσακαλώτος κινδυνεύει να γίνει το κεντρικό θέμα στις καλοκαιρινές επιθεωρήσεις στο Δελφινάριο, καθώς με την επιστολή του νιαουρίζει περισσότερο σαν ροζ γατούλα, παρά βρυχάται ως αγριεμένη τίγρης.

Από, δε, τους λεονταρισμούς Τσίπρα του στυλ «είμαστε μία κυρίαρχη χώρα και λαμβάνουμε εμείς τις αποφάσεις που θέλουμε με βάση τα οικονομικά μας δεδομένα», περάσαμε στην εποχή του κιμονό.

Ενδεδυμένοι οι κυβερνώντες με την πατροπαράδοτη ρόμπα, την οποία τη μετέφρασαν ως το κιμονό που φορούν οι γκέισες, όπως έκαναν και με τη βάφτιση της τρόικας σε… θεσμούς, δεν έχουν πρόβλημα με την επιστολή Τσακαλώτου να κάνουν όχι μόνο τη γνωστή κυβίστηση, αλλά να προχωρήσουν και σε ανακυβίστηση. Διότι στην επιστολή, όχι μόνο ζητούν σαν σχολιαρόπαιδα «συγγνώμη», αλλά αποδέχονται για άμεση ενεργοποίηση του κόφτη εάν τελικά τον Απρίλιο η Eurostat αποφανθεί ότι το πλεόνασμα είναι μικρότερο από το εφάπαξ βοήθημα που μοιράστηκε στους χαμηλοσυνταξιούχους. Δηλαδή, να πάρουν πίσω τα χρήματα που έδωσαν στους ανθρώπους τον Δεκέμβριο.

Και φυσικά αποδέχονται ότι για οποιαδήποτε άλλη ενέργεια στο μέλλον θα σηκώνουν το χέρι και θα ζητούν την άδεια του δασκάλου, που στην προκειμένη περίπτωση τον ρόλο τον παίζει ο Βόλφρανγκ Σόιμπλε.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν σε Βρυξέλλες και Αθήνα, ο κ. Τσίπρας από την Κρήτη δεσμευόταν ότι η χώρα βγαίνει από την επιτροπεία στα μέσα του 2018!

Φυσικά, ο κ. Τσίπρας λησμόνησε να πει στον κόσμο ότι με βάση την απόφαση του Eurogroup του Μαΐου του 2016 έχει δεχθεί κι έχει υπογράψει δεκαετή παράταση σε ό,τι αφορά την επιτήρηση της χώρας για τη μετά μνημόνιο εποχή. Όπως επίσης έχει λησμονήσει ότι με βάση το μνημόνιο που ο ίδιος διαπραγματεύτηκε τα όποια πρωτογενή πλεονάσματα για να μπορεί να τα μοιράσει στον κόσμο, πρώτα πρέπει να είναι εγκεκριμένα από την Eurostat και δεύτερον να προηγούνται οι προμηθευτές του δημοσίου και οι άνεργοι και σε καμία περίπτωση οι συνταξιούχοι.

Πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να αναλύσουν για ποιο λόγο ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να πράξει κατ’ αυτό τον τρόπο, γνωρίζοντας πως σίγουρα θα υπήρχαν κωλύματα εκ μέρους των δανειστών και ειδικά του Βόλφρανγκ Σόιμπλε, ο οποίος όπως αποκάλυψε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη Βουλή προσφέρει και το είναι του για να τεθεί η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Απλά ο κ. Τσίπρας οδεύει σε μία ήττα.

Ήδη τις πρώτες αποδοκιμασίες τις άκουσε στην Κρήτη. Οπότε στήνοντας ένα εικονικό σκηνικό ρήξης με τους… κακούς δανειστές ικανοποιεί το εσωκομματικό ακροατήριο και ανανεώνει το αφήγημα περί σκληρής διαπραγμάτευσης.

Η αφωνία της Ν.Δ.
Την ίδια ώρα που ο Τσίπρας αποφάσισε να ρίξει την επαναστατική ζαριά του, η αξιωματική αντιπολίτευση –που βάσει δημοσκοπήσεων θα είναι νικήτρια στις επόμενες εθνικές εκλογές– ακόμη προσπαθεί να εξηγήσει στους πολίτες τη στάση της.

Συμφωνεί να δοθούν τα χρήματα, αλλά έπρεπε η κυβέρνηση να περιμένει πρώτα την Eurostat και εν συνεχεία να κινήσει τις διαδικασίες. Όμως, αντί να ψηφίσει όχι, προτίμησε το «παρών».

Επί της ουσίας η Νέα Δημοκρατία ενδιαφέρθηκε αφενός μεν να μη δυσαρεστήσει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους της που είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι οποίοι έλαβαν το βοήθημα, αφετέρου δε με αγωνία περιμένει από τους θεσμούς και να τραβήξουν το αφτί του Τσίπρα και να τον αναγκάσουν να ψηφίσει τώρα τα νέα σκληρά μέτρα που ζητά το ΔΝΤ για μετά το 2018, ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλά να διαχειριστεί την «καυτή πατάτα», κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο και χρεώνοντας όλα τα κακά της μοίρας μας στους προηγούμενους. Μία γνωστή τακτική, η οποία έχει επαναληφθεί δεκάδες φορές από το 1974 έως σήμερα.

Αλλά και η Δημοκρατική Συμπαράταξη ψήφισε «ναι» στο επίδομα, καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό πως δίνει αντίδωρο στους μη έχοντες, αλλά και ότι βάζει τη χώρα σε περιπέτειες.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη συνεχίζει τις ταλαντώσεις σε αυτό το εκκρεμές, με το κείμενο θέσεων που αποφασίστηκε τη Δευτέρα, όπου κατακεραυνώνει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως «μια κυβέρνηση αδύναμη και ανίκανη να διαπραγματευθεί, να διασφαλίσει την έξοδο από την κρίση, να οδηγήσει στην ανάπτυξη.

Είναι μια κυβέρνηση που υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς, διχάζει συνειδητά τους Έλληνες, διέπεται απόλυτα από καθεστωτικές αντιλήψεις». Αλλά λίγο πιο κάτω το ίδιο κείμενο τονίζει: «Καμία συνεργασία μαζί τους που δεν εντάσσεται αυστηρά στο πλαίσιο της εθνικής συνεννόησης όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, δεν μας αφορά». Άραγε, θα αναρωτηθεί ο απλός πολίτης πόσο αξιοπρεπές είναι για το ΠΑΣΟΚ να είναι πρόθυμος συγκυβερνήτης ενός κόμματος, το οποίο ελεεινολόγησε και επί της ιστορίας του, και επί των ηγετικών του στελεχών;

Τα σχέδια Σόιμπλε
Σε αυτές τις ημέρες της κρίσης ακούσαμε ουκ ολίγες φορές από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ευρώπη αλλάζει, αναφερόμενοι στις δηλώσεις Σουλτς, Μοσκοβισί και άλλων κοινοτικών παραγόντων, όπως επίσης και το ότι το Eurogroup δεν είναι θεσμός. Μόνο που ξέχασαν να πουν στον κόσμο ότι η Κομισιόν δεν δανείζει την Ελλάδα, αλλά τα κράτη μέλη που λαμβάνουν τις αποφάσεις στο Eurogroup.

Έτσι με βάση τα όσα έγιναν στο Euroworking Group, η χώρα μας για μία ακόμη φορά βλέπει μόνο το δέντρο και όχι το δάσος. Την Τρίτη, οι Γερμανοί ζήτησαν πρώτα να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση και μετά να δοθούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Το Βερολίνο εκτιμά ότι αν παγώσουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, θα διευκολυνθούν οι διαβουλεύσεις με το ΔΝΤ, αφού σε διαφορετική περίπτωση το Ταμείο θα υποχρεωθεί να χαρακτηρίσει επισήμως ως ανεπαρκή αυτά τα μέτρα, ανοίγοντας έτσι πόλεμο με τον ESM.

Αν περάσει η γραμμή του Βερολίνου για σύνδεση της δεύτερης αξιολόγησης με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα, τότε η Αθήνα κινδυνεύει να πιαστεί σε παγίδα θανάτου, καθώς τα αποθέματα τελειώνουν και οι υποχρεώσεις μεγάλες.