Ο ευρωπαϊστής και οι… Φράγκοι

Με κομμένη την ανάσα η Γαλλία οδηγείται αύριο στην πλέον αμφίρροπη εκλογική μονομαχία για τον διάδοχο του Φρανσουά Ολάντ στο ύπατο αξίωμα της χώρας. Για πρώτη φορά οι δημοσκόποι σηκώνουν ψηλά τα χέρια, καθώς ναι μεν μπορεί ο Εμμανουέλ Μακρόν να έχει πάρει κεφάλι στην κούρσα των δημοσκοπήσεων, όμως όλα είναι τόσο ρευστά που μπορεί στον δεύτερο γύρο να αναμετρηθούν δύο εκ των τεσσάρων που βρίσκονται πολύ κοντά σε όλες τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Ο λόγος για τους Μακρόν, Λεπέν, Φιγιόν και Μελανσόν.

 

Της Ευαγγελίας Τζαβάρα

 

Μπορεί ο 39χρονος Μακρόν να θεωρείται φαβορί για τον προεδρικό θώκο, όμως οι πολλοί αναποφάσιστοι αλλά και οι μικρές διαφορές ανάμεσα στους τέσσερις πρώτους δημιουργούν ένα περίεργο κλίμα. Πάντως, οι αναλυτές επιμένουν ότι στον δεύτερο γύρο θα είναι σίγουρα η Λεπέν με πιθανότερο αντίπαλο τον Μακρόν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν αποκλείουν κάποια έκπληξη, είτε αυτή προέρχεται από τον Φιγιόν είτε από τον Μελανσόν. Το μόνο που θεωρούν σίγουρο οι Γάλλοι αναλυτές είναι ότι οι Σοσιαλδημοκράτες θα υποστούν μια βαριά ήττα, καθώς ο υποψήφιός τους, ο Αμόν, μπορεί να μην ξεπεράσει το 10% και το σημαντικότερο είναι ότι η εκλογική συντριβή μπορεί να οδηγήσει το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα σε διάσπαση και να επιστρέψει στην προ Επινέ εποχή, δηλαδή στο μακρινό 1972.

 

Έξω από το ευρώ

Σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία έχουν ακουστεί απίθανα πράγματα. Η αντιευρωπαϊκή ρητορεία γοητεύει τους περισσότερους και ο μόνος φανατικός της Ενωμένης Ευρώπης είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν. Ο κεντρώος υποψήφιος είναι ο μοναδικός φανατικά Ευρωπαίος. Προτείνει τη δημιουργία ενός προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, τη δημιουργία μίας θέσης υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών της Ευρωζώνης, ο οποίος θα έχει την ευθύνη του προϋπολογισμού της Ευρωζώνης, υπό τον έλεγχο ενός Κοινοβουλίου της Ευρωζώνης, το οποίο θα απαρτίζεται από τους ευρωβουλευτές των κρατών-μελών. Ο Εμμανουέλ Μακρόν είναι επίσης ο μοναδικός υποψήφιος υπέρ της συμφωνίας CETA, που ορίζει τους κανόνες ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ του Καναδά και της Ε.Ε.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τέσσερις εκ των υποψηφίων έστησαν την εκστρατεία τους εναντίον της Ευρώπης φλερτάροντας με την επιστροφή στο φράγκο, ενώ άλλοι τρεις εύχονται να ανακτήσει η Γαλλία την εθνική της κυριαρχία έναντι των Βρυξελλών.

Ο υποψήφιος Φρανσούα Ασελινό έκανε το Frexit φάρο της εκστρατείας του. Δηλώνει ότι θέλει να βγάλει τη Γαλλία από την Ε.Ε. και από την Ευρωζώνη, μονομερώς, αμέσως μόλις εκλεγεί πρόεδρος (δεν έχει καμία τύχη).
Η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν τίθεται επίσης υπέρ του Frexit, αλλά με ένα άλλο επιχείρημα. Δηλώνει ότι θα κάνει δημοψήφισμα μόλις εκλεγεί πρόεδρος για να ζητήσει τη γνώμη της πλειοψηφίας των Γάλλων. Και εάν οι Γάλλοι αποφασίσουν έξοδο από το ευρώ, τότε θα προχωρήσει στη μονομερή έξοδο.

Ο υποψήφιος Ζακ Τσεμινέ προτείνει την έξοδο από την Ε.Ε. και από την Ευρωζώνη, χωρίς να εγκαταλείψει εντελώς κάθε ευρωπαϊκή δομή. Προτείνει να επικεντρώσει την Ευρώπη «σε μια συνεννόηση μεταξύ συμβατών εθνών, από την ιστορία και την ανάπτυξή τους». Σε παρόμοια πορεία, ο  υποψήφιος Νικολάς Ντιπόν-Ενιάν θέλει να αντικαταστήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση από μια «Κοινότητα Ευρωπαϊκών Κρατών». Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι αυτή η θέση του δεν μοιάζει με τη θέση της ακροδεξιάς Λεπέν. «Αντίθετα με τη Μαρίν Λεπέν, δεν πιστεύω στην έξοδο από την Ευρώπη, αλλά στην ανακατασκευή της Ευρώπης. Πιστεύω σε μια Ευρώπη των εθνών και των σχεδίων. Είμαι ο μόνος που έχω ένα εναλλακτικό πρόγραμμα, το οποίο οικοδομεί μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία, με κράτη που ξαναβρίσκουν τα σύνορά τους, τους νόμους τους και τους προϋπολογισμούς τους», δηλώνει.

Ο υποψήφιος της Δεξιάς Φρανσουά Φιγιόν έχει μια μεσοβέζικη θέση για την Ευρώπη. Δεν θέτει ζήτημα εξόδου από την Ευρώπη ή από το ευρώ. Ωστόσο, επιθυμεί μια Ευρώπη «η οποία να σέβεται πλήρως τα Έθνη» και η οποία θα επικεντρωθεί σε «ορισμένους θεμελιώδεις τομείς». Δηλώνει, δηλαδή, έτοιμος να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα δικαιώματα του ανθρώπου, η οποία, όπως λέει, «ανακατεύεται όλο και περισσότερο με τα κοινωνικά θέματα τα οποία αποτελούν την εθνική μας ταυτότητα».

Πάντως, ο Φρανσουά Φιγιόν τις τελευταίες ημέρες δέχθηκε κύμα συμπαράστασης. Το Εθνικό Δημοκρατικό Κίνημα (MNR) της άκρας δεξιάς του Μπρούνο Μεγκρέ (πρώην στενού συνεργάτη του πατρός Λεπέν) κάλεσε τους οπαδούς του, να ψηφίσουν τον Φιγιόν στις προεδρικές. Επίσης, το Κίνημα κατά των ομοφυλόφιλων ανακοίνωσε τη στήριξη του στον Φιγιόν.

Ο κομμουνιστογενής υποψήφιος Ζαν Λασάλ δηλώνει ότι θέλει «να δώσει στη Γαλλία τη δυνατότητα ευελιξίας, μέσα σε μια Ευρώπη των Εθνών», είναι αντίθετος με τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, θέλει να επαναδιαπραγματευθεί την οικονομική συμμετοχή της Γαλλίας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και να φέρνει προς ψήφιση στο γαλλικό Κοινοβούλιο «κάθε νόμο ευρωπαϊκής φύσεως». Δεν επιθυμεί, ωστόσο, την έξοδο της Γαλλίας από το ευρώ ή από την Ε.Ε.

Ένας άλλος κομμουνιστογενής, ο Φιλιπ Πουτού, απορρίπτει επίσης την Ευρώπη όπως είναι σήμερα: «Είμαστε εναντίον αυτής της Ευρώπης, είμαστε υπέρ μιας Ευρώπης των εργαζομένων και των λαών, όπου όλα τα κοινωνικά δικαιώματα θα διασφαλίζονται».

 

Ευρωσκεπτικιστής

Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος, Μπενουά Αμόν, είναι αρκετά ευρωσκεπτικιστής, εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι υπερβολικά φιλελεύθερη και θέλει να βάλει τέλος στις πολιτικές λιτότητας. Προτείνει, λοιπόν, μια νέα συμφωνία για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και θέλει ένα Κοινοβούλιο της Ευρωζώνης. Βάζει επίσης στο τραπέζι ένα σύμφωνο με την ενεργειακή μετάβαση, το οποίο θα μεταφραστεί από μια ευρωπαϊκή επένδυση 1.000 δισ. ευρώ.

Ο νεοκομμουνιστής Ζαν Λικ Μελανσόν βάζει δύο προτάσεις στο τραπέζι: Το Σχέδιο Α, δηλαδή την έξοδο από όλες τις ευρωπαϊκές συμφωνίες, την εγκατάλειψη των υπαρχόντων κανόνων από όλες τις χώρες που το εύχονται, και τη διαπραγμάτευση άλλων κανόνων. Το Σχέδιο Β είναι η μονομερής έξοδος της Γαλλίας από τις ευρωπαϊκές συμφωνίες και η πρόταση άλλων συνεργασιών. «Την Ευρώπη ή την αλλάζουμε ή την εγκαταλείπουμε», είναι το σύνθημά του.

Η ακροαριστερή υποψήφια Ναταλί Ορθό εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι ένα δευτερεύον θέμα. Εκείνη πιστεύει ότι το βασικό θέμα είναι η πάλη των τάξεων: «Όταν σας εκμεταλλεύονται, δεν είστε κυρίαρχοι κανενός πράγματος, είτε οι νόμοι αποφασίζονται στη Γαλλία είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο», δηλώνει.