Aντιγράφει τον Μακιαβέλι ο «σουλτάνος» Ταγίπ

ΟΥΔΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΕΙ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Τελικά ποιος είναι πίσω από το πραξικόπημα-οπερέτα στην Τουρκία; Αυτό το ερώτημα βασανίζει όλο και περισσότερους αναλυτές ανά την υφήλιο, καθώς η επόμενη ημέρα στην Τουρκία μοιάζει σαν να ήταν σχεδιασμένη πολύ καλά σε αντίθεση με το πραξικόπημα, που μάλλον θα μείνει στην ιστορία ως μακάβριο ανέκδοτο. Και λέμε μακάβριο, καθώς περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, προκειμένου ο σουλτάνος Ερντογάν να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη θέση του.

Αναμφίβολα το πραξικόπημα με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα ήταν στην κυριολεξία σχεδιασμένο στο πόδι. Κάτι σαν το «απόψε αυτοσχεδιάζουμε» , το υπέροχο θεατρικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλο. Η πληροφορία που διέρρευσε πως ο αρχηγός της 1ης Στρατιάς, που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη, ο Ουμίτ Ντουντάρ πρόδωσε τους πραξικοπηματίες, μάλλον είναι δικαιολογία για το πόπολο. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι στην Τουρκία τα τελευταία 60 χρόνια οι πανίσχυροι στρατηγοί πέτυχαν να καταλύσουν τη Δημοκρατία αρκετές φορές. Οπότε ο… μπούσουλας υπήρχε. Κι αυτό είναι που κάνει δύσπιστους τους πάντες, ειδικά τώρα που κάθισε η σκόνη και ξεκίνησε το πογκρόμ του «σουλτάνου» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε στράτευμα, δικαιοσύνη και δημόσιο. Όσοι δεν είναι απόλυτα πιστοί διώχνονται κλοτσηδόν και με τη στάμπα του συνωμότη και του προδότη.

Και μπορεί άπαντες οι πολιτικοί ηγέτες του πλανήτη να στάθηκαν στο πλευρό του Ερντογάν στις δύσκολες ώρες τα ξημερώματα του Σαββάτου, αλλά ο ένας μετά τον άλλο από την Δευτέρα άρχισαν να αυξάνουν τις αποστάσεις από τον «σουλτάνο», ο οποίος μεταξύ όλων των άλλων θέλει να επαναφέρει την ποινή θανάτου, ώστε να συνεχίσει το σόου με κρεμάλες προς τέρψιν των φανατικών υποστηρικτών του που ακόμη και σήμερα γεμίζουν τις πλατείες, προκειμένου να στηρίξουν τον ηγέτη τους.

Την ίδια ώρα έρχονται στις μνήμες σκηνές, που σε τίποτα δεν διαφέρουν από ιλαροτραγωδία. Όπως άοπλους διαδηλωτές με μοναδικό εφόδιο τη ζωστήρα τους να επιτίθενται και να αφοπλίζουν στρατιώτες οπλισμένους σαν αστακούς. Όπως επίσης στρατιωτικούς όλων των βαθμίδων να λιντσάρονται, να τους παίρνουν τα ρούχα και να τους περιφέρουν ημίγυμνους για να ικανοποιηθούν ζωώδη ένστικτα.

Το σίγουρο είναι πως όλοι πλέον αναζητούν την επόμενη ημέρα της Τουρκίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχει πολύ μα πάρα πολύ Ερντογάν. Και πολλοί ανά την υφήλιο φοβούνται ότι η Τουρκία από μία κοσμική δημοκρατία θα μετατραπεί σε μία ισλαμική μονοκρατορία με έναν σουλτάνο, ο οποίος με το πρόσχημα της εκλογής του από τους πολίτες θα αποφασίζει ελέω Θεού.

Μακιαβελικές «συμπτώσεις»

Κατά πολλούς είναι ο πατέρας της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης, κατά άλλους ένας διεφθαρμένος αυταρχικός πολιτικάντης. Ο λόγος για τον αμφιλεγόμενο Νικολό Μακιαβέλι, οι σκέψεις του οποίου είτε δέχτηκαν την απόλυτη αναγνώριση, είτε την απόλυτη κατακραυγή. Το μόνο σίγουρο ότι τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι ο Ερντογάν τον έχει αποστηθίσει. Ή καλύτερα τον χρησιμοποιεί στην καθημερινότητα του. Ειδικά αυτή την εποχή οι κινήσεις του Ερντογάν είναι απολύτως όμοιες με τα όσα είχε γράψει ο Μακιαβέλι το 1532.

Σύμφωνα με τον «Ηγεμόνα», που ενέπνευσε από τον Ζαν Ζακ Ρουσό μέχρι τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, ο ηγεμόνας σαν έννοια συγκεντρώνει την αυθεντία επί παντός και τη βούληση να εφαρμόζει στους άλλους ότι αποφασίζει. Μάλιστα ο ηγεμόνας είναι ο μόνος που μπορεί με τη στάση του να αφυπνίσει την ηθικότητα στους ανθρώπους. Εκ πείρας γνωρίζει ότι οι άνθρωποι κάνουν το καλό μόνο από ανάγκη και είναι διατεθειμένος να τους αναγκάσει να μεταβάλλουν σταδιακά την κακία σε ανιδιοτέλεια. Ο επιτυχημένος ηγεμόνας καθοδηγείται όχι από το θρησκευτικό δόγμα ή από τα ηθικά παραγγέλματα, αλλά από την αυστηρά ωφελιμιστική επιλογή των μέσων που είναι κατάλληλα για τους σκοπούς του και μπορεί να χειραγωγεί τους νόμους που διέπουν την πολιτική συμπεριφορά ώστε να διαμορφώνει την πορεία των γεγονότων.

Η επόμενη ημέρα

Μέχρι εδώ ο Ερντογάν φαίνεται ότι πέτυχε αυτό που ήθελε. Να γίνει ο μονοκράτορας στην Τουρκία. Εξάλλου ακόμη και στο θέμα της θανατικής ποινής δείχνει προς το παρών ότι δεν υπολογίζει τις διεθνείς αντιδράσεις, ούτε τα τελεσίγραφα από την Ευρώπη. Εξάλλου και ο ίδιος ασχολείται πρωτίστως με το εσωτερικό ακροατήριο αναρωτώμενος «τι να κάνω; Να τους έχω φυλακή και να τους ταΐζω τους προδότες;». Και βέβαια το πόπολο δεν επιθυμεί να πληρώνει φόρους για τη σίτιση των πραξικοπηματιών.

Το ενδιαφέρον πλέον μεταφέρεται στα σχέδια του για την επόμενη ημέρα και τις όποιες συμμαχίες μπορεί να έχει. Για παράδειγμα πως θα αντιδράσει εάν οι ΗΠΑ τελικά εγκαταστήσουν ένα κουρδικό κράτος στο βόρειο Ιράκ και στην Βόρεια πλευρά της Συρίας; Αυτό βολεύει όχι μόνο τους Αμερικάνους, αλλά και το σύνολο των ΝΑΤΟικων συμμάχων, καθώς θα ησυχάσουν από το Ισλαμικό Χαλιφάτο. Αυτό όμως μπορεί να προκαλέσει εσωτερικούς τριγμούς στα κουρδικά εδάφη της Τουρκίας. Ο Ερντογάν ποντάρει στη Ρωσία, όμως εάν οι δυτικοί δεν πειράξουν τον Άσαντ από την Δαμασκό, τότε ο Πούτιν δεν έχει λόγο να πει όχι σε αυτό το σχέδιο.

Ακόμη και η έξοδος στο Αιγαίο με τον στόλο του ΝΑΤΟ να είναι εκεί δεν επιτρέπει στην Τουρκία και στον σουλτάνο να προχωρήσει τα δικά του σχέδια. Ο Ερντογάν, ως μεγαλομανής, αρχομανής, τραβάει αγέρωχος το δρόμο προς το τέλος, που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι τραγικό…

Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη όλα τα προβλήματα που προϋπήρχαν, τότε η επόμενη ημέρα στην Τουρκία είναι ένα πάζλ για πολύ δυνατούς λύτες. Δεν πρέπει να λησμονούμε:

* Τις πολλαπλές συγκρούσεις του και τις αντιπαλότητες του με όλους τις μεγάλες αλλά και περιφερειακές δυνάμεις (Ιράν, Ισραήλ, Αίγυπτος).

* Την άρνηση του “Σουλτάνου” να συνεργαστεί ουσιαστικά στον αγώνα κατά των ισλαμιστών, τους οποίους περιέθαλψε και συνεχίζει – ελαφρώς καλυμμένα πλέον – να περιθάλπει και να ενισχύει.

* Τις τριβές γύρω από την στρατηγικής σημασίας για τον αντι-ισλαμιστικό αγώνα βάση του Ιντσιρλίκ (η οποία σημειωτέον φιλοξενεί αμερικανικά πυρηνικά υπό την επίβλεψη 1.500 αμερικανών στρατιωτικών). Οι τριβές μεταξύ Τουρκίας και Γερμανίας έφτασαν στο έπακρο πριν λίγες μόλις μέρες, με την Γερμανία να απειλεί την μεταφορά αλλού των πολεμικών της αεροσκαφών.

* Τις επαφές της Δύσης και κυρίως των Αμερικανών με τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας. Βρισκόμαστε στην τελική φάση πριν το οριστικό κτύπημα κατά του Ισλαμικού κράτους επί του εδάφους με την ανακατάληψη της Μοσούλης και την κατάληψη της πρωτεύουσας των ισλαμιστών Ράκα. Το πρόβλημα που απασχολεί την ηγεσία ΗΠΑ και Ρωσίας – όπως και τους υπόλοιπους διεθνείς «παίκτες» – δεν είναι αυτά τα επερχόμενα γεγονότα, τα οποία είναι ολοφάνερο ότι θα συμβούν, αλλά ο διακανονισμός της «επόμενης μέρας», προφανέστατα με την επαναχάραξη των συνόρων της Μέσης Ανατολής.

Με τον ενισχυμένο στο εσωτερικό Ερντογάν η επαναχάραξη δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Εκτός κι εάν επιλέξουν την δεύτερη οδό. Δηλαδή την δημιουργία του Κουρδιστάν.

Ακολουθεί πιστά τις ρήσεις Μακιαβέλι

Εάν κάποιος ασχοληθεί με τα όσα είχε γράψει ο Μακιαβέλι και με τα όσα πράττει ο Ερντογάν σίγουρα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Τούρκος πρόεδρος είναι ο καλύτερος μαθητής του Ιταλού διπλωμάτη, πολιτικού στοχαστή και συγγραφέα.

ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ

  1. Μόλις κυριαρχήσει σε μια πόλη ένας κυβερνήτης, θα πρέπει να σκεφθεί τι τιμωρίες θα επιβάλει. Πρέπει να τις επιβάλει όλες μια κι έξω και να μην τις ανανεώνει κάθε μέρα.
  1. Μπορείς να αλλάξεις τους θεσμούς ή με την πειθώ ή μετη βία. Η ιστορία δείχνει πως όσοι εφάρμοσαν τον πρώτο τρόπο και κακό τέλος είχαν και τους θεσμούς δεν άλλαξαν, ενώ όσοι χρησιμοποίησαν το δεύτερο, και δεν κινδύνεψαν και είχαν αποτέλεσμα».
  2. Οι λαοί δεν έχουν σταθερά ιδανικά. Πιο εύκολα πείθονται από ένα δημαγωγό, παρά κρατάνε σταθερά τα πιστεύω τους.
  3. Έναν ηγέτη πρέπει να τον φοβούνται και να τον αγαπούν. Αν δεν γίνεται και τα δύο, τότε καλύτερα μόνο να τον φοβούνται.
  1. Τους αντιπάλους σου ή πρέπει να τους παίρνεις με το μέρος σου ή να τους εκμηδενίζεις.
  1. Οι άνθρωποι είναι τόσο αφελείς και τόσο έτοιμοι να υπακούσουν, ώστε ποτέ δεν θα λείψουν τα θύματα σε έναν αχρείο για να κάνει τις απάτες του.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ

  1. Με το μόλις τελείωσε με το πραξικόπημα ξεκίνησε να επιβάλλει τιμωρίες, καθώς έστειλε το μήνυμα στην δικαιοσύνη πως πρέπει οι ένοχοι να τιμωρηθούν με την εσχάτη των ποινών.
  2. Με την πειθώ δεν κατάφερε να αλλάξει τους θεσμούς. Έτσι με αφορμή την απόπειρα πραξικοπήματος εγκατέστησε σε λίγα 24ωρα προσωπικούς θεσμούς.
  3. Αυτό το έκανε πράξη με το κλάμα στην κηδεία του φίλου του. Έτσι κι όσοι δεν συμφωνούν με τις πράξεις του Ερντογάν πείστηκαν από τους θεατρινισμούς του.
  4. Οι οπαδοί του τον λατρεύουν και δηλώνουν αποφασισμένοι να πεθάνουν γι’ αυτόν, ενώ οι αντίπαλοι του τον τρέμουν και φοβούνται να αντιδράσουν μήπως και γίνουν ένοικοι στο Ίμραλί.
  5. Τον μέντορα του, τον Κεμαλιστή ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν δεν μπόρεσε να τον πάρει με το μέρος του. Έτσι εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει ένα σχέδιο εκμηδενισμού του, καθώς τώρα του φορτώνει και την απόπειρα του πραξικοπήματος.
  6. Η όλη στάση του Ερντογάν και της οικογένειας του που σε λίγα χρόνια με μόλις 50.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα “κολυμπά” στα πλούτη δείχνει ότι θεωρεί όλους αφελείς.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα