Στοιχίζουν τα «γαλάζια» αυτογκόλ…

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν τον Γενάρη του 2015 ο πιο ακατάλληλος πολιτικός στην πιο ακατάλληλη στιγμή της χώρας. Κυνήγησε –λένε– το άλογο της εξουσίας όταν και ο «ίππος» και ο ίδιος ως αναβάτης αλλά και οι δανειστές ήταν αφηνιασμένοι. Το αποτέλεσμα γνωστό: η Ελλάδα κόντεψε να τρακάρει ανεπίστρεπτα στα βράχια της εξόδου από το ευρώ.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αντίθετα ο πρόεδρος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά τυχερός. Κι αυτό διότι, ενώ έχει αποδειχτεί χρυσός ολυμπιονίκης στις πολιτικές κυβιστήσεις, ενώ έχει αφυδατώσει και την τελευταία οικονομική ικμάδα από τα πορτοφόλια νοικοκυριών και επιχειρήσεων με την φοροεπιδρομή που έχει επιβάλει, έχει απέναντί του μία αντιπολίτευση που επικοινωνιακά είναι επιπέδου Β΄ Εθνικής και κάτω.

Την τελευταία άποψη επιβεβαιώνουν τα απανωτά κρούσματα «κωφάλαλης» διαχείρισης θεμάτων της επικαιρότητας, που ενώ θα περίμενε κανείς να στριμώχνουν στα σκοινιά το Μαξίμου, αντίθετα φέρνουν σε θέση απολογούμενου την Νέα Δημοκρατία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που ανέδειξε προ ημερών η «Α» στην ηλεκτρονική έκδοσή της. Αναφερόμαστε στα όσα διαμείφθηκαν την περασμένη Δευτέρα στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Ν.Δ.. Η νεότευκτη εκπρόσωπος Τύπου της «γαλάζιας» παράταξης Μαρία Σπυράκη ζήτησε εξηγήσεις από την κυβέρνηση για το γεγονός ότι ενώ «υπάρχει δημόσιο έγγραφο ευρωπαϊκής αρχής με ημερομηνία 26 Ιουλίου 2014, στο οποίο καταγράφηκε η εταιρεία του κ. Παπαδόπουλου από το ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης πιθανού λαθρεμπορίου όπλων», παρ’ όλα αυτά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δέχτηκε να διαπραγματευτεί μαζί του και να υπογράψει προσύμφωνο για την πώληση βλημάτων στην Σαουδική Αραβία.

Η κα Σπυράκη μεταξύ άλλων κάλεσε την κυβέρνηση να απαντήσει «αν έχει ελεγχθεί η δραστηριότητα του κ. Παπαδόπουλου, πριν αρχίσει ακόμα να έχει κάποια σχέση με το υπουργείο Άμυνας», ενώ θέλοντας να «καλύψει» το κόμμα της από τυχόν αντιδράσεις έσπευσε να δηλώσει: «Η ΝΔ δεν έκανε δουλειές με τον κ. Παπαδόπουλο αλλά η επόμενη κυβέρνηση με τον κ. Καμμένο. Όποιος δεν κάνει δουλειές με τον κ. Παπαδόπουλο δεν έχει λόγο για να ψάξει την εταιρεία. Η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε καμία δουλειά με τον κ. Παπαδόπουλο, άρα δεν είχε λόγο για να την ψάξει».

Αιχμές για το ίδιο της το κόμμα

Το θέμα είναι ότι με τις δηλώσεις Σπυράκη έμειναν αιχμές για την τότε κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, καθώς το ευρωπαϊκό έγγραφο εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2014. Εφόσον, λοιπόν, το επίμαχο έγγραφο ήταν σε γνώση τής τότε συγκυβέρνησης όφειλε να ξεκινήσει δικαστική έρευνα για τις δραστηριότητες της εταιρείας του φερόμενου ως «μεσάζοντα» Βασίλη Παπαδόπουλο, καθώς οι σφαίρες (σ.σ. κατασκευασμένες το 2002 στο Κιλκίς) που βρέθηκαν στην Ράκα είχαν την ένδειξη «Olympic Industries S.A.».

Η όλη διαχείριση άλειψε το βούτυρο στο ψωμί των προσκείμενων στην κυβέρνηση ΜΜΕ, που έσπευσαν να αναρωτηθούν: α) Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος πούλησε σφαίρες στους τζιχανιστές επί των ημερών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; β) Πώς πέρασαν αυτές οι σφαίρες στην Ράκα και πάλι επί των ημερών της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Τώρα το σενάριο που φημολογείται ότι η δήλωση έγινε συνειδητά, δεν έχει ακόμη επαληθευτεί…

Το αχρείαστο τάκλιν στα ΕΛ.ΠΕ.

Στο ίδιο briefing των διαπιστευμένων στην Ν.Δ. συντακτών η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε ακόμη ένα αχρείαστο «τάκλιν», μπλέκοντας την πολιτική με το επιχειρείν. Πώς το κατάφερε αυτό; Η spokeswoman της Πειραιώς αναφέρθηκε στην ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. και θέλοντας προφανώς να χτυπήσει την κυβέρνηση που διορίζει τη διοίκηση του ενεργειακού ομίλου, αμφισβήτησε τη βούληση του Μαξίμου να προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις που έχει συμφωνήσει με τους δανειστές. Το παράδειγμα, ωστόσο, που επικαλέστηκε η Μ. Σπυράκη για να στηρίξει τον αντικυβερνητικό ισχυρισμό της, ότι δηλαδή τα ΕΛ.ΠΕ. λειτουργούν είτε ως κυβερνητικό όχημα προσλήψεων ή είτε ως όχημα υποστήριξης φιλικά προς την Ηρώδου Αττικού διακείμενων ΜΜΕ, ήταν τουλάχιστον άστοχο, μιας και δεν στοιχειοθετείται από πουθενά.

Αν ίσχυε αυτό που είπε η κα Σπυράκη και τα ΕΛ.ΠΕ. είχαν στελεχωθεί αναξιοκρατικά με ανίκανα στελέχη που ως μοναδικό προσόν έχουν την κομματική «καταγωγή» τους, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να πετύχουν τις οικονομικές διακρίσεις των τελευταίων σχεδόν 24 μηνών. Θυμίζεται ότι, υπό την παρούσα διοίκηση, ο ελληνικός ενεργειακός κολοσσός καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο τα δικά του ιστορικά ρεκόρ στην κερδοφορία, την παραγωγή και τις εξαγωγές, ενώ η χρηματιστηριακή αξία ανέρχεται πλέον στα 2,17 δισ. ευρώ. Επίσης, δεν κατέθεσε κάποιο στοιχείο που να φανερώνει επιλεκτικές διακρίσεις με παροχή διαφημιστικών πακέτων σε ΜΜΕ.

Και επειδή αυτά είναι δείκτες που στις σχεδιαζόμενες ιδιωτικοποιήσεις (σ.σ. για τις οποίες τόσο κόπτεται η κα Σπυράκη) καθιστούν τα ΕΛ.ΠΕ. ένα εξαιρετικά ελκυστικό επενδυτικό «φιλέτο», καλό θα ήταν η αντιπολίτευση να μην απαξιώνει μόνο για την αντιπολίτευση και τόσο άστοχα ένα περιουσιακό στοιχείο με τεράστια υπεραξία για το ελληνικό Δημόσιο. Αυτό, την ώρα που άλλες επιχειρήσεις με δημόσιο μάνατζμεντ κυριολεκτικά βουλιάζουν (βλ. ΔΕΗ, ΛΑΡΚΟ).

Ο εμφύλιος με τον υφιστάμενο

Αν τα παραπάνω αποτελούν μία μπανανόφλουδα που ατυχώς πάτησε η κα Σπυράκη και γλίστρησε μαζί με την Ν.Δ., τα όσα ακολούθησαν είναι μάλλον απόδειξη ότι κοινή περπατησιά δεν υφίσταται στην οδό Πειραιώς. Αυτό τουλάχιστον τεκμαίρεται από τον μίνι εμφύλιο που ξέσπασε ανάμεσα στην εκπρόσωπος της Ν.Δ. και τον αναπληρωτής της, με αφορμή τον σχολιασμό που έκανε ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης στην απόφαση του προέδρου του κόμματος Κυριάκου Μητσοτάκη να μη συμμετέχει κανείς συγγενής του σε ενδεχόμενη «γαλάζια» κυβέρνηση. Ειδικότερα, ο Κ. Κυρινάκης μίλησε για κίνηση υψηλού συμβολισμού με την οποία ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι ουδείς μπορεί να θεωρεί οικογενειακή υπόθεση την άσκηση εξουσίας.

Ω, του θαύματος, η Μ. Σπυράκη άδειασε μεγαλοπρεπώς τον αναπληρωτή της από τον τηλεοπτικό αέρα του ΣΚΑΪ λέγοντας πως «οι απόψεις που εκφράζει ο κ. Κυρανάκης είναι προσωπικές». Το πώς μπορεί να στέκει ο ισχυρισμός της κας Σπυράκη ότι ο εκπρόσωπος ενός κόμματος μπορεί να εκφράζει «προσωπικές απόψεις» είναι κάτι για το οποίο απορούν ακόμη και οι συνάδελφοί της στην παράταξη, οι οποίοι μάλιστα λέγεται ότι είναι στα κάγκελα λόγω των συνεχών ανορθογραφιών της επικοινωνιακής ομάδας του κόμματος.

Η περίπτωση Αυγενάκη

Ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα με τα απανωτά αυτογκόλ που φαίνεται να στοιχίζουν στην Ν.Δ. είναι η υπόθεση του βουλευτή και γραμματέα της παράταξης, Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος φερόταν να έχει εμπλακεί σε συνομιλίες με ποινικό κρατούμενο.

Σε μία εποχή που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρηματολογούσε για την κατάργηση φυλάκων υψίστης ασφαλείας, για την επαναφορά του ασύλου στα Πανεπιστήμια και τις κοινωνικές συνέπειες από τις αποφυλακίσεις ποινικών με τον νόμο Παρασκευόπουλου κ.ά., όχι μόνο δεν κατάφερε να αποδομήσει την (παρα)φιλολογική υπεροχή του κυβερνητικού κόμματος έναντι των προκατόχων του περί δήθεν «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς» σε ζητήματα διαφάνειας και διαπλοκής, αλλά βρέθηκε επικοινωνιακά στο καναβάτσο.

Τι κι αν ο Λ. Αυγενάκης δήλωσε ότι θα καταφύγει στην Δικαιοσύνη κατά των συκοφαντών του όπως τους χαρακτήρισε; Τι κι αν ο αρχηγός του κόμματος Κ. Μητσοτάκης λέγεται πως είχε πλήρη εικόνα για την υπόθεση και ότι το δήθεν μέγα σκάνδαλο δεν ήταν παρά η συνομιλία ενός φρουρού του γραμματέα της Ν.Δ. για μικροεξυπηρέτηση σχετικά με μία παράταση άδειας καταστήματος και αντάλλαγμα δύο πουκάμισα; Τα επιχειρήματα βρήκαν τοίχο, προφανώς διότι δεν επικοινωνήθηκαν σωστά, το απόρρητο των συνομιλιών του βουλευτή και το πώς αυτό «έσπασε» πέρασε στο ντούκου –με δεδομένο μάλιστα ότι η χρήση προσωπικών δεδομένων συνιστά κακούργημα και κίνδυνο επ’ αυτοφώρω σύλληψης του χρήστη– και απέμεινε η εκδίωξη του φρουρού, η οποία ειρήσθω εν παρόδω έφτασε να πλασαριστεί από τα φιλοκυβερνητικά μέσα ως και έμμεση παραδοχή της «γαλάζιας» ενοχής. Τόσο καλά το ξέρουν το παιχνίδι της πολιτικής επικοινωνίας στην οδό Πειραιώς…

Ανοργανωσιά…

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μία απείρου κάλλους ανοργανωσιά και δυσκολία διείσδυσης των πολιτικών θέσεων και απόψεων της Νέας Δημοκρατίας σε λαϊκά ακροατήρια. Ακόμη και το απλούστερο της πολιτικής επικοινωνίας, από τα κομματικά δελτία Τύπου ως τις διαρροές και τα nonpaper, μοιάζει να διοχετεύονται επιλεκτικά και χωρίς στόχευση, μη εξυπηρετώντας εν τέλει τον βασικό σκοπό αυτόν της έγκυρης ενημέρωσης για τα «γαλάζια» πεπραγμένα. Και εδώ χρειάζονται πειστικές απαντήσεις από τους κ.κ. Κωνσταντίνο Ζούλα, Τάκη Θεοδωρικάκο, και Θωμά Βαρβιτσιώτη. Κάπως έτσι μοιάζει η οδός Πειραιώς να μάχεται με νεροπίστολα, την ώρα που Κουμουνδούρου και Ηρώδου Αττικού λειτουργούν «καταδρομικά» έχοντας αλώσει (βλ. σχετικό ρεπορτάζ της «Α» στις σελίδες 4-5) τον Τύπο και αυγατίζοντας συνεχώς την λίστα με τα φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Οι… άμπαλοι της οδού Πειραιώς

Αν, πάντως, κάτι κάνει μπαμ στην επικοινωνιακή… αμπαλοσύνη της Νέας Δημοκρατίας αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίο στην οδό Πειραιώς αντιμετωπίζουν τα θέματα που αγγίζουν τις πλατιές λαϊκές μάζες. Τρανή απόδειξη το ποδόσφαιρο.

Από το καλοκαίρι οι αλλαγές που συμβαίνουν στο λαϊκότερο των αθλημάτων με επίκεντρο την «αμαρτωλή» Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία είναι τεκτονικές και εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης μία ερώτηση έχει κατατεθεί για το θέμα στο Κοινοβούλιο κι αυτή όχι από τον αρμόδιο τομεάρχη του κόμματος, την Άννα Καραμανλή αλλά από τον γραμματέα, Λ. Αυγενάκη. Το αστείο της υπόθεσης; Ουδείς μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με τα σημεία και τα τέρατα που λαμβάνουν χώρα στο πάρκο Γουδή, αντιθέτως ακούμπησαν επιδερμικά ένα ήσσονος σημασίας θέμα: την πρόσληψη του Αλέξανδρου Χολέβα (νομικού συμβούλου του υφυπουργού Γιώργου Βασιλειάδη) στην Διεύθυνση Νομικών Υπηρεσιών της Ομοσπονδίας!

Μόνο τα δημοσιεύματα της «Α» για το θέμα της ΕΠΟ να αποδελτίωναν στην Πειραιώς, θα είχαν στα χέρια τους τόσα στοιχεία ίσα με τους… τόμους της «Πάπυρος Larousse Britannica», ώστε να καταγγείλουν με διευθύνσεις και ονόματα τις ωμές παρεμβάσεις στην διοίκηση, το βόλεμα ημετέρων και τόσα άλλα θεάρεστα. Κι αναρωτιέται κανείς:

-Ουδείς σκέφτηκε να ρωτήσει πώς για παράδειγμα ενεπλάκη στην ΕΠΟ ο κύριος Δρόσος και πώς ο «εγώ δεν είμαι του τζάμπα» άνθρωπος του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ («μπροστάρης» για τις τηλεοπτικές άδειες που ναυάγησαν) έκανε εκλογές δίχως νομιμοποίηση;

-Ουδείς Νεοδημοκράτης σκέφτηκε λ.χ. να ρωτήσει πώς διορίστηκε στην ΕΠΟ ο Ιάκωβος Φιλιππούσης, άλλοτε επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του τότε υπουργού Αθλητισμού και νυν υπουργού Δικαιοσύνης, Στ. Κοντονή;

-Και εν πάση περιπτώσει, θεωρήθηκε σπουδαιότερο θέμα για κοινοβουλευτική ερώτηση ο διορισμός Χολέβα στην ΕΠΟ, από την παράνομη πρόσληψη του υπόδικου Βασίλη Γκαγκάτση στην Super League;

Αντί, λοιπόν, η φαρέτρα των πολιτικών επιχειρημάτων της Νέας Δημοκρατίας κόντρα στις κυβερνητικές ανορθογραφίες να είναι γεμάτη με αιχμηρά βέλη, αφήνεται ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, να θριαμβολογεί στην Βουλή (σ.σ. στην συζήτηση του προϋπολογισμού του 2018) δίχως αντίλογο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δήθεν έβαλε κανόνες στο ποδόσφαιρο και ότι διασφαλίστηκε η εποπτεία των διεθνών οργανισμών απέναντι σε ένα σκοτεινό –όπως το χαρακτήρισε– σύστημα εξουσίας.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι σε πολλά θέματα η κυβέρνηση παίζει μπάλα μόνη της και ενώ συμβαίνουν πράγματα και θαύματα αυτά καταπίνονται αμάσητα από το φιλοθεάμον πολιτικό προσωπικό της οδού Πειραιώς.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά δεν είναι παράξενο που η δημοσκοπική διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει μεν μεγάλη, αλλά ούτε εξασφαλισμένη είναι ούτε τα όρια της αυτοδυναμίας αγγίζει.