ΣΥΡΙΖΑ: Θα πουλήσει (και) το νερό;

Βασιλικότεροι του βασιλέως αποδεικνύονται στην κυβέρνηση. Με μια αψυχολόγητη κίνηση και παραβλέποντας την πραγματικότητα, οι υπουργοί Περιβάλλοντος, Οικονομίας και Ανάπτυξης, Οικονομικών, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Υγείας επιχειρούν να μετατρέψουν το νερό σε υψηλού κόστους προϊόν.

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού ανοίγει μια απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων η οποία μένει να κριθεί σε επίπεδο ΣτΕ. Με την υιοθέτηση την ενιαία τιμολόγηση η οποία εμπεριέχει την πλήρη ανάκτηση του κόστους χρήσης, επί της ουσίας προετοιμάζουν το έδαφος ώστε τα ιδιωτικά συμφέροντα να αναλάβουν την διαχείρηση η οποία θα τους αποφέρει υψηλά κέρδη. Με άλλα λόγια η κατ’ όνομα αριστερή κυβέρνηση ξεπουλά το πολύτιμο αγαθό κάνοντας εκείνο που κατείγγειλε τα προηγούμενα χρόνια.

Μάλιστα αυτό το πράττει και κατά παράβαση κοινοτικής οδηγίας η οποία έχει προ πολλού ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία, της οδηγίας 2000/60. Η οποία ναι μεν προβλέπει την ανάκτηση του κόστους σε κάθε επίπεδο αλλά επιβάλλει να λαμβάνονται υπόψη «τα κοινωνικά, τα περιβαλλοντικά και τα οικονομικά αποτελέσματα της ανάκτησης καθώς και τις γεωγραφικές και τις κλιματολογικές συνθήκες της οικείας περιοχής», απορρίπτοντας κατά αυτόν τον τρόπο εκείνο που σήμερα κάνει η κυβέρνηση: το τσουβάλιασμα.

Πρακτικά αδύνατο…
Η παγκόσμια εμπειρία έχει αποδείξει πως η πλήρης ανάκτηση του κόστους νερού είναι πρακτικά αδύνατη καθώς τότε η αξία χρήσης θα ήταν πάρα πολύ υψηλή. Δεκάδες είναι και τα παραδείγματα ιδιωτικών εταιρειών οι οποίες επέστρεψαν τις επιχειρήσεις ύδρευσης σε δημόσια διαχείριση, καθώς αδυνατούσαν να συντηρήσουν τα δίκτυα, ενώ η υπέρμετρη αύξηση των τιμολογίων δεν μπορούσε να καλύψει τα κόστη: ανεξαρτήτως της κατανάλωσης οι εταιρείες –ιδιωτικές ή δημόσιες– οφείλουν να συντηρούν δίκτυο που θα συνδέει κάθε χρήση.

Αν και επίσημα η Επιτροπή υποστηρίζει ότι έτσι προστατεύονται οι περιοχές με υψηλό κόστος (π.χ. νησιά), συνδικαλιστές οι οποίοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της κυβερνητικής απόφασης, φοβούνται ότι το νερό θα γίνει «χρυσό» για τις τσέπες των καταναλωτών, καθώς τα έξοδα μεταφοράς και αφαλάτωσης θα μετακυληθούν στους καταναλωτές. Όπως υπενθυμίζουν δεν προβλέπεται πια κρατική επιδότηση, ενώ επιπλέον θα προστεθεί και το κέρδος των επιχειρηματιών.

Σε κίνδυνο το κοινωνικό τιμολόγιο;
Οι συνδικαλιστές, αλλά και κάτοικοι, ζητούν να προβλεφθούν κριτήρια, με βάση τις τοπικές ιδιαιτερότητες, καθώς τα νησιά μπορεί να μην έχουν νερό, σε άλλες περιοχές όμως υπάρχουν φυσικές πηγές. Οι συνδικαλιστές επισημαίνουν, επίσης, τον κίνδυνο να καταργηθεί το κοινωνικό τιμολόγιο, και το νερό, αυτό το φυσικό αγαθό, να γίνει απρόσιτο, για μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε το Σωματείο Εργαζομένων της ΕΥΑΘ, πολίτες της Θεσσαλονίκης και κάτοικοι νησιωτικών δήμων της χώρας, κατά της απόφασής της για τη νέα τιμολόγηση του νερού.

Ο νέος τρόπος τιμολόγησης, σύμφωνα με τους προσφεύγοντες, αποσκοπεί στην πλήρη ανάληψη από τους πολίτες του συνολικού «κόστους» (χρηματοοικονομικό, επενδεδυμένου κεφαλαίου, περιβαλλοντικό, κόστος πόρου), που θα καταστήσει μη προσιτή προς τους πολίτες την παροχή των υπηρεσιών, ιδίως σε μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης.

«Εκείνο που μας απασχολεί ιδιαίτερα δεν είναι μόνο οι αυξήσεις των τιμολογίων για όλους, αλλά και το κοινωνικό τιμολόγιο που σήμερα προσφέρει η εταιρεία σε πολίτες που έχουν ανάγκη. Υπάρχει μια αγωνία, γι’ αυτό και μια υποψία ότι είναι πιθανό να το επιβαρυνθούν οι υπόλοιποι πολίτες», υποστηρίζει ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ΕΥΑΘ, Γιώργος Αρχοντόπουλος.

Το Σωματείο κάνει λόγο για μια απόφαση που αποσκοπεί σε «αμιγώς λογιστικού χαρακτήρα τιμολογιακή πολιτική, διά της οποίας ουδόλως εφαρμόζονται οι διατάξεις της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για την περιβαλλοντικώς ορθολογική πολιτική στον τομέα των υδάτων, αλλά επιβάλλονται κανόνες τιμολόγησης με αυστηρώς οικονομικά και μόνο κριτήρια, που εν τέλει εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις και όχι την περιβαλλοντική διαχείριση των υδάτων, ιδίως δε όσες ιδιωτικές επιχειρήσεις πρόκειται να δραστηριοποιηθούν στη χώρα στον ευαίσθητο τομέα της παροχής νερού».

Οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ δεν παραλείπουν να επισημάνουν με νόημα ότι οι νέοι κανόνες τιμολόγησης σε αυστηρά οικονομικά και μόνο κριτήρια εξυπηρετεί τις ιδιωτικές επιχειρήσεις («ιδιωτικά οργανωμένα συλλογικά δίκτυα παροχής υπηρεσιών ύδατος» όπως αναφέρονται στο άρθρο 2 της επίμαχης απόφασης) που πρόκειται να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας στον ευαίσθητο τομέα της παροχής νερού.

Για τους γνωρίζοντες, τα ιδιωτικά συμφέροντα στον ευαίσθητο αυτό τομέα πίεζαν ήδη από το 2000 για μια τέτοιου είδους απόφασης ώστε η εμπλοκή τους να είναι κερδοφόρα. Αυτό που δεν έκαναν ουκ ολίγες κυβερνήσεις, το κάνει μια κυβέρνηση που δηλώνει αριστερή…

Έτσι γίνεται σήμερα η τιμολόγηση
Η απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων δεν λαμβάνει υπόψη της κανένα κριτήριο και καμία τοπική ιδιαιτερότητα και επιβάλλεται χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη κατά νομαρχιακή περιφέρεια για τους τοπικούς υδάτινους πόρους που υπάρχουν, τις ανάγκες ύδρευσης των περιοχών, κ.λπ

Σήμερα, η ΕΥΔΑΠ (Αθήνα) και ΕΥΑΘ (Θεσσαλονίκη) προτείνουν την τιμή του νερού ανά κυβικό και ο εκάστοτε υπουργός Περιβάλλοντος εγκρίνει ή μειώνει ή αυξάνει την τιμολόγηση ανάλογα με την κυβερνητική πολιτική. Όσες περιοχές δεν υδρεύονται από τους δυο αυτούς οργανισμούς τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων τιμολογούν το νερό ανάλογα με τους υδάτινους πόρους που έχουν (πηγές, λίμνες, κ.λπ.) και τις τοπικές ανάγκες ύδρευσης των κατοίκων.

Η τιμολόγηση του νερού στα νησιά τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα υδροδότησης (και ειδικά τους θερινούς μήνες που υπάρχει αυξημένη τουριστική κίνηση) και καταφεύγουν σε αφαλάτωση, γίνεται από τους τοπικούς και πάλι Δήμους, αφού προηγουμένως αφαιρεθεί η κρατική επιδότηση που χορηγείται για την κάλυψη του κόστους ή μέρους του κόστους της αφαλάτωσης.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα