Τουλάχιστον εξακολουθούμε να… ελπίζουμε

Οι Ελπίδες μας είναι εδώ! Η Εθνική ομάδα U-21 είναι πιο ποιοτική από ποτέ και όλα δείχνουν πως ήρθε η ώρα για έναν ακόμη… τελικό. Το 1988 και το 1998 η Εθνική μας ομάδων των Ελπίδων έφτασε στον τελικό της Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ωστόσο το… 2008 δεν επαναλήφθηκε η επιτυχία. Ίσως τα καταφέρουμε το 2018!

Σίγουρα προτρέχουμε, αφού δεν έχει καν εξασφαλιστεί η πρόκριση στα τελικά της διοργάνωσης, όμως το ξεκίνημα των παιδιών του Αντώνη Νικοπολίδη ήταν εξαιρετικό. Η Εθνική μετέχει στον πρώτο όμιλο με αντιπάλους την Τσεχία, τη Λευκορωσία, τη Μολδαβία, την Κροατία και το Σαν Μαρίνο και ξεκίνησε με δύο στα δύο. Εκτός με τη Λευκορωσία νίκη με 0-2 και εντός με τη Μολδαβία νίκη με 5-1.

Αυτή η Εθνική είναι πολύ ξεχωριστή. Με παιδιά γεννημένα μετά το 1996, παίκτες που ήδη παίζουν βασικοί στις ομάδες τους, έχουμε ίσως να κάνουμε με μία από τις καλύτερες γενιές. Ο σκόρερ μας, Ευθύμης Κουλούρης, ανήκει στον ΠΑΟΚ. Στο Δικέφαλο του βορρά ανήκει και το μεγάλο ταλέντο που αποκτήθηκε από τον Ατρόμητο, ο Δημήτρης Λημνιός. Ο τρομερός Λάζαρος Λάμπρου του Πανιώνιου. Ο Χατζηγιοβάνης, βασικός πλέον στον Παναθηναϊκό και φυσικά ο Γαλανόπουλος που τείνει να γίνει ηγέτης στην ΑΕΚ.

Ο Ανδρούτσος και ο Μανθάτης του Ολυμπιακού που πέρσι αναδείχθηκαν και πήραν το πρωτάθλημα, αλλά και ο Νικολάου που τώρα ξεπετιέται. Και δεν είναι μόνο αυτοί… Ο Ευαγγέλου, ο Δεληγιαννίδης, ο Τσιμίκας, ο Κατράνης, ο Σάλιακας. Παλαιότερα, η Εθνική Ελπίδων απαρτιζόταν από πολλούς παίκτες Β’ Εθνικής ή από ποδοσφαιριστές της πρώτης κατηγορίας που όμως δεν αγωνίζονταν στις ομάδες τους. Φέτος τα πράγματα είναι διαφορερικά.

Μακάρι αυτό που παρατηρείται να μην είναι τυχαίο, αλλά κάτι να σημαίνει…