ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ: «Φάρσα» που δεν βγάζει γέλιο

Με φάρσα που είτε επειδή είναι νομικά «ακαταλαβίστικη» είτε επειδή είναι πολιτικά… κρύα δεν βγάζει γέλιο θα μπορούσε να παρομοιάσει κάποιος την υπόθεση του πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ., Ανδρέα Γεωργίου, και των κατηγοριών που τον ακολουθούν(;) για το φερόμενο φούσκωμα του ελλείμματος του 2009, το οποίο επικύρωσε σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες το εισιτήριο της Ελλάδας για είσοδο στον αστερισμό των μνημονίων

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Οι κοινοί θνητοί είχαμε αφήσει το δικαστικό σίριαλ στο «επεισόδιο» του περασμένου Μαΐου, οπότε ο Ανδ. Γεωργίου είχε απαλλαγεί για δεύτερη φορά με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών από την παραπάνω κακουργηματική κατηγορία, αλλά μάλλον δεν ήταν το τελευταίο. Στα μέσα της εβδομάδας η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, άσκησε δεύτερη αναίρεση της απαλλαγής του πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ. δημιουργώντας νέα δεδομένα, καινούργιες απορίες, αλλά και τις επαναλαμβανόμενες ενστάσεις-αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες.

Όσο κι αν οι εκπρόσωποι των Θεσμών αρκούνται σε politically correct τοποθετήσεις του τύπου «είναι ζήτημα αρχής να μη σχολιάζουμε εθνικές νομικές διαδικασίες», η αλήθεια είναι ότι υπογράμμισαν με νόημα –το είπε την Πέμπτη ερωτώμενος ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς– ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταστήσει σαφέστατη τη θέση της για την αξιοπιστία και την ορθότητα των στοιχείων της υπό την προεδρία Γεωργίου ΕΛ.ΣΤΑΤ. την περίοδο 2010-2015, υπενθυμίζοντας μάλιστα ότι αυτό έχει αποτυπωθεί και εγγράφως σε επιστολή της Κομισιόν προς την Αθήνα τον Αύγουστο του 2016.

Τυπικό νομικό κόλλημα ή εξυπηρετική σκανδαλομαχία;
Ανεξαρτήτως, πάντως, των εντός και εκτός συνόρων αντιδράσεων, παραμένει αιωρούμενο ένα ερώτημα που ζητά απάντηση: το αν, δηλαδή, η υπόθεση Γεωργίου έχει στο δικαστικό της μέρος ένα δυσνόητο μεν για το ευρύ κοινό αλλά τυπικό νομικό κώλυμα ή αν η διαιώνισή της με μία οσμή σκανδάλου εξυπηρετεί (ποιων άραγε;) επικοινωνιακά πολιτικά μικρο-οφέλη.

Με την πρώτη εκδοχή μοιάζει να συντάσσονται τόσο η κα Ξένη Δημητρίου όσο και το Μέγαρο Μαξίμου. Η μεν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου επικαλέστηκε νομικούς λόγους που εντόπισε στο απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών (σ.σ. θα ήταν χρήσιμο να τους μάθουμε) οι οποίοι την οδήγησαν να εισηγηθεί την επανεξέταση της υπόθεσης.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η εξήγηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι σε αυτή την τελευταία αναίρεση του Αρείου Πάγου κρίνεται αν έχει ερμηνευτεί σωστά ο νόμος και όχι πραγματικά ζητήματα. Προφανώς το ενδεχόμενο μιας μη εμπεριστατωμένης αιτιολογίας κατά τον κ. Τζανακόπουλο αποτελεί θέμα ερμηνείας και όχι ουσίας!

Η δεύτερη εκδοχή –του επικοινωνιακού παιχνιδιού– είναι μάλλον αυταπόδεικτη, καθώς η διατήρηση της υπόθεσης στον αφρό της επικαιρότητας δίνει η αίσθηση της άοκνης σκανδαλομαχίας στην οποία αρέσκεται το φιλοθεάμον εκλογικό σώμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην προ ολίγων ημερών ακροαματική διαδικασία όπου κατέθεσε το πρώην μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ζωή Γεωργαντά (σ.σ. από τις καταγγελίες της ξεκίνησαν οι έρευνες της Δικαιοσύνης το 2011 για το εάν υπήρξε τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος το 2009) επικράτησε ένταση με κάποιους από τους παριστάμενους στη δικαστική αίθουσα να φωνάζουν λαϊκιστικά συνθήματα του τύπου «Όλοι μέσα», «Κρεμάλα στο Σύνταγμα», «προδότες» κ.ά.

Κατηγορούμενος αορίστου χρόνου
Κάπου ανάμεσα στα παραπάνω βρίσκεται ο ίδιος ο εμπλεκόμενος, ο Αντρέας Γεωργίου, στην περίπτωση του οποίου διαπιστώνεται το λογικοφανές: ότι έτσι όπως πάει το πράγμα θα είναι κατηγορούμενος αορίστου χρόνου, μιας και όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Στεφανάκης, συνήγορος του πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ, «θεωρητικά δεν υπάρχει τέλος στην υπόθεση Γεωργίου…».

«Αν ο Ανδρέας Γεωργίου είναι ένοχος, αν πράγματι είπε ψέματα, αν τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το έλλειμμα ήταν ανακριβή, δεν θα είχαμε πάρει τα δάνεια… Αν πράγματι είπε ψέματα, τότε ας επιστρέψουμε τα 320 δισ. ευρώ» επιχειρηματολογεί ο κ. Στεφανάκης, υποσημειώνοντας αιχμηρά ότι «η δικαστηριακή αλήθεια δεν μπορεί να συγκρούεται προς το αυτονόητο, γιατί τότε δικάζεται το κύρος της Δικαιοσύνης».

Για την Ιστορία, πάντως, να πούμε ότι τον Απρίλιο του 2010, η Eurostat απεφάνθη πως το έλλειμμα του 2009 ήταν τελικά 13,6%. Η υπαγωγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης έγινε το Μάιο του 2010 και τότε ο κ. Γεωργίου, που σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δίωξη, δεν βρισκόταν στο τιμόνι της ΕΛ.ΣΤΑΤ.. Επικεφαλής της αρχής τοποθετήθηκε τον Αύγουστο του 2010.

Τον Νοέμβριο του 2010 το έλλειμμα τελικά «κλιμακώθηκε» στο 15,4% του ΑΕΠ, και κατέληξε τελικά στο 15,8%, ένα χρόνο μετά, με τη Eurostat να αίρει όλες της τις επιφυλάξεις.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι η συντήρηση της υπόθεσης ενισχύει την άποψη περί σκανδάλου και του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή ο οποίος δίνοντας τη δική του ερμηνεία –σαφώς αντίθετη από την ερμηνεία των δανειστών– σε κάθε ευκαιρία ρίχνει τα βάρη στον Ανδρέα Γεωργίου.