Όταν τα ΜΜΕ πυροβολούν τα πόδια τους

Το «μαύρο» στην ενημέρωση, ή για να ακριβολογούμε η απεργία των προηγούμενων ημερών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ήταν μία πρωτοφανής απόφαση στα χρονικά των εργαζομένων. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς πως τους ίδιους τους δημοσιογράφους –και το λειτούργημα που αυτοί ασκούν– έβλαψε, παρά την κυβέρνηση.

Κάτι σαν τη γνωστή ιστορία που θέλει τον… ήρωα να κρατά την αναπνοή του μέχρι να σκάσει, σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά του. Αλήθεια, μπορεί σήμερα το προεδρείο της ΠΟΕΣΥ ή κάποιος αντικειμενικός παρατηρητής να ισχυριστεί ότι μάχιμοι και συνταξιούχοι δημοσιογράφοι κέρδισαν κάτι με αυτή τη μορφή του αγώνα;

Τουναντίον, οι μόνοι που ωφελήθηκαν είναι οι ετερόκλητοι κυβερνητικοί εταίροι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ., καθώς κέρδισαν χρόνο μέχρι τις ημέρες του Πάσχα, χωρίς οι περισσότεροι πολίτες να καταλάβουν καλά-καλά τι περιλαμβάνουν το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκαν στη Βουλή. Βλέπετε, σε αυτή εδώ τη γωνιά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, είθισται ακόμη και οι πλέον αδύναμοι οικονομικά συμπολίτες μας να ασχολούνται αυτές τις ημέρες με τις προετοιμασίες του οβελία και να συντάσσονται με το κατανυκτικό κλίμα της Εβδομάδας των Παθών.

Εύλογα, λοιπόν, γεννάται το ερώτημα πώς αυτή η απεργία βοήθησε τους δημοσιογράφους να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους απέναντι σε μία κυβέρνηση που διαλύει το ασφαλιστικό τους ταμείο. Ένα ταμείο που ειρήσθω εν παρόδω δεν παίρνει ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό και ζημιώθηκε κατά αρκετά εκατομμύρια από το περιβόητο PSI.

Την ίδια ώρα, η απεργία των εργαζομένων στην «τέταρτη εξουσία» στέρησε από τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό το δικαίωμα της ενημέρωσης, σε μία περίοδο που λαμβάνονται κρίσιμες και σκληρές αποφάσεις για το μέλλον. Στον αντίποδα η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά ταρακουνήθηκε από αυτή την ανέλπιστη «σιγή ασυρμάτου» την ώρα που αναζητά τον βηματισμό της. Φάνηκε, άλλωστε, από το γεγονός ότι –πέραν της αστείας «συμβιβαστικής» πρότασης Κατρούγκαλου– δεν ασχολήθηκε και ιδιαίτερα με το να βρεθεί μία λύση για το αγγελιόσημο ή τον ΕΔΟΕΑΠ και οι δημοσιογράφοι να επιστρέψουν στην εργασία τους. Το απεργιακό λουκέτο, μάλιστα, έδωσε την ευκαιρία και σε ορισμένους «καλοθελητές» να σπεκουλάρουν και να μιλήσουν για συντεχνιακά συμφέροντα, διαπλοκή, χουντικό αγγελιόσημο κ.ά. αγαπημένα θέματα της κυβέρνησης, καθώς ελάχιστοι είναι οι πολίτες που γνωρίζουν τι ισχύει με τα ασφαλιστικά ταμεία των ΜΜΕ.

«Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης», γράφει με μεγάλα γράμματα η πρόσοψη στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ στην οδό Ακαδημίας, μία φράση που ανήκει στον πατέρα της νεοελληνικής δημοσιογραφίας, Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγερ.

Αυτό ακριβώς πρέπει να υπηρετεί ο δημοσιογραφικός κλάδος. Γιατί, όταν δεν το κάνει, στερεί από τον λαό το ιερό δικαίωμα της πληροφόρησης, με τους δημοσιογράφους να απαξιώνονται και να γίνονται το λάφυρο μιας ατελέσφορης διελκυστίνδας, που από τη μία τραβούν οι εκάστοτε κυβερνώντες και από την άλλην οι κοντόφθαλμες συνδικαλιστικές ηγεσίες.