7 (σκληρές) αλήθειες για τα αποθεματικά των ΟΤΑ
Μια αιρετική άποψη για τα αποθεματικά των ΟΤΑ εκφράζει ο πρώην αντιπεριφερειάρχης με τον Γιάννη Σγουρό, Δημήτρης Κατσικάρης. Σε άρθρο του αναφέρεται σε επτά αλήθειες, ενώ θέτει και δύο ερωτήματα προς διερεύνηση. Γράφει αναλυτικά:
«ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΩΤΗ: Λάθος διαχείριση
Ήταν λάθος η διαχείριση της υπόθεσης από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες. Σαφώς έπρεπε να κινηθούν διαφορετικά, καθαρά, στο φως της ημέρας. Δηλαδή, ο κ. Μάρδας έπρεπε πολύ απλά να εξηγήσει αυτή την κίνηση, τη σκοπιμότητά της και τους όρους που τη συνοδεύουν πριν την κάνει. Τόσο απλά… Αν γινόταν αυτή η απλή διαχείριση, κανένας δεν θα μπορούσε να διογκώσει τίποτα, όλα θα έμπαιναν και θα έμεναν στις πραγματικές τους διαστάσεις.
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Τραυματισμένη Αυτοδιοίκηση
Όντως η περίοδος της κρίσης χτύπησε “στα φτερά” την Αυτοδιοίκηση. Οι μειώσεις από τους λεγόμενους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους ήταν τεράστιες, άγριες και άδικες. Και εδώ οφείλει να σταθεί η κυβέρνηση που το ξέρει πολύ καλά αυτό –ειδικά ο Νίκος Βούτσης– και να δώσει στα προβλήματα επαρκείς λύσεις.
Επί της ουσίας πρέπει να επικρατήσει στην πράξη αυτό που όλοι έλεγαν αλλά δεν το εννοούσαν, η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση. Αν αυτό γίνει σωστά, καθαρά, με πόρους, αρμοδιότητες και επαρκές ανθρώπινο δυναμικό, η χώρα θα πάει καλύτερα επ’ ωφελεία των πολιτών και οι τοπικές κοινωνίες θα ορθοποδήσουν πιο γρήγορα.
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΡΙΤΗ: Τα λεφτά… δεν είναι δικά σου φίλε
Τα “λεφτά της αυτοδιοίκησης” και όλα τα λεφτά που κυκλοφορούν στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα –συμπεριλαμβανομένων και αυτών των τραπεζών– είναι λεφτά του λαού και όχι του καθενός χωριστά, δημάρχου ή περιφερειάρχη. Απλώς έχουν κατανεμηθεί, και σωστά –όχι πάντα σωστά– στους διαφόρους φορείς για τη λειτουργία τους.
Συνεπώς η άποψη “μας παίρνουν τα λεφτά” δεν ισχύει, γιατί τα λεφτά είναι της Ελλάδας και δανεικά, δυστυχώς. Και, άρα, μπορεί να χρησιμοποιούνται σε μια δύσκολη ώρα σαν κι αυτή –αρκεί να υπάρχει σχέδιο– χωρίς μεμψιμοιρίες και κομματικές κραυγές, χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, χωρίς να είμαστε “κολλημένοι” στο παρελθόν.
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ: Πού τόκιζαν τα λεφτά μέχρι σήμερα;
Αν θέλουμε να πάμε στο αύριο οφείλουμε να αφήσουμε το χθες, ειδικότερα το κακό χθες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από πού κι ως πού λοιπόν ήταν “ντε και καλά” σωστή η πρακτική που ακολουθούσαν μέχρι σήμερα στην Αυτοδιοίκηση και όχι μόνο, ως προς την τοποθέτηση των χρημάτων, των διαθεσίμων και των αποθεματικών τους;
• Με ποιες διαδικασίες τοποθετούσαν τα χρήματα στις τράπεζες;
• Είναι σίγουροι όλοι οι υπεύθυνοι ότι τηρούσαν τις διατάξεις ή τηρούσαν μόνο τα προσχήματα;
• Μπορούν οι δήμοι και οι περιφέρειες να δώσουν στη δημοσιότητα αναλυτικά στοιχεία για τις σχέσεις τους με τις τράπεζες; Τι επιτόκια είχαν, με ποιες διαδικασίες και, κυρίως, αν τηρούσαν οι εμπλεκόμενοι τους κανόνες του ανταγωνισμού;
Προφανώς δεν μπορούν!
• Υπήρχαν κατά το παρελθόν, αλλά και σήμερα αυτοδιοικητικοί που με άνεση συσχέτισαν τη σχέση των καταθέσεων του φορέα που εκπροσωπούσαν με δικές τους επιχειρηματικές κινήσεις και δανειακές διευκολύνσεις;
Υπήρχαν και υπάρχουν τέτοιες αιμομικτικές σχέσεις, δυστυχώς! Και κάποτε οφείλουν να τις βρουν οι αρμόδιοι και να τις αποκαλύψουν…
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ: Κρατικές οι τράπεζες!
Οι λεγόμενες “συστημικές” τράπεζες ανήκουν στο κράτος. Τελεία και παύλα. Άρα, για τι ακριβώς μιλάμε εδώ, για τα επιτόκια; Αλλά και επί του πρακτέου, είναι απλό και εύκολο οι φορείς να υπολογίζουν πόσα χρειάζονται το επόμενο διάστημα και να τα κρατάνε απέξω από την ΤτΕ.
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΚΤΗ: Όλα προγραμματίζονται άνετα
Τα λεγόμενα ότι “θα σταματήσουν τα έργα” ή ότι “δεν θα πατάει προμηθευτής” είναι, επιεικώς,… παραμύθια της Χαλιμάς! Όλα, μα όλα αυτά προγραμματίζονται άνετα. Άσε που και τώρα που υποτίθεται ότι όλα είναι ελεύθερα οι διάφορες “κουτσουκέλες” είναι παντού σε ημερήσια διάταξη. Δηλαδή, ένα προϋπολογισθέν ένταλμα μένει 10, 20, 30 ή και 40 μέρες στον Επίτροπο ή στα λεγόμενα «εντελλόμενα» και οι εργολάβοι και οι προμηθευτές περιμένουν αντίστοιχες μέρες και τα λεφτά… λιάζονται και δεν γεννάνε στις συστημικές τράπεζες.
Ακόμα χειρότερες περιπτώσεις υπάρχουν και αφού γίνει η “ενταλματοποίηση”: Υπάρχουν περιπτώσεις αιρετών που… ξεχνάνε να υπογράψουν για αντίστοιχες μέρες και μήνες την επιταγή!
Γιατί άραγε; “Πιάστ’ τ’ αυγό και κούρεφ’ το”, θα έλεγαν οι γνώστες και οι παθόντες. Και ο νοών νοείτω…
(Ξέρω, για παράδειγμα, ότι πέρυσι τον Μάρτιο, διαβιβάστηκαν σε δήμο 500.000 ευρώ για έργο που τελείωσε και σήμερα, 13 μήνες μετά “λιμνάζουν” και δεν έχουν πληρωθεί. Άραγε αυτά τα λεφτά και τόσα δισ., γιατί να τα “αγκαλιάζουν” κάποιοι;)
»ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΒΔΟΜΗ: Συνεργασία και κοινή δράση, τώρα! Επιτέλους, κυβέρνηση και δήμοι πρέπει, έχουν χρέος να συνεργαστούν αρμονικά για το καλό της χώρας αυτής που βουλιάζει κάθε μέρα.
Το πού θα είναι το Θησαυροφυλάκιο και ποιος θα κρατάει τα κλειδιά δεν αφορά κανέναν, παρά μόνον τους πονηρούς που ωφελούνται και ενοχλούνται επειδή χάνουν προνόμια που είχαν, δρώντας ανεξέλεγκτα. Άρα, η μόνη λύση είναι η καθαρή συνεργασία, η χωρίς προκαταλήψεις κοινή δράση και προσπάθεια να σωθεί η χώρα.
Αν αυτό δεν συμβεί… θα τους πάρει όλους ο διάολος!
Αυτό πρέπει να το ξέρει και η κυβέρνηση –ως κυβέρνηση όλων και όχι του ΣΥΡΙΖΑ– που οφείλει να διαλέγεται και οι κύριοι Πατούλης και Αγοραστός που οφείλουν να είναι πρώτα Ελλάδα και μετά Νέα Δημοκρατία!
»Υ.Γ. 1: Δεν είδα κανέναν τραπεζίτη να διαμαρτύρεται (γιατί θέλει να κρατήσει το μαγαζί), ούτε τον Στουρνάρα να μην συνεργάζεται. Διαμαρτυρόμαστε εμείς για αυτούς;
»Υ.Γ. 2: Επαναλαμβάνω για να εμπεδωθεί: Ποιοι αυτοδιοικητικοί είχαν συναλλαγές με τις ίδιες τράπεζες, όπου “τόκιζαν καλά” τα λεφτά του φορέα τους;»