ΠΑΣΟΚ όπως… Ένωση Κέντρου το ’77
Τις ευθύνες της συντριβής του ΠΑΣΟΚ αναζητούν στην Χαριλάου Τρικούπη με τους πιο θερμόαιμους να κατηγορούν τον Γιώργο Παπανδρέου για την χαμηλή πτήση του κόμματος.
«Η πιο εύκολη απάντηση δεν είναι πάντα και η σωστή» απαντούν την ίδια ώρα από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού.
Η ουσία είναι πως μετά την εκλογική αποτυχία, στο ΠΑΣΟΚ είναι υποχρεωμένοι να ξεκινήσουν από το μηδέν ώστε να μην έχουν την τύχη της Ενωσης Κέντρου το ’77 οπότε και εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη.
Ακόμα παραμένουν ανοιχτά ζητήματα όπως οι διαδικασίες που θα επιλεγούν για την εκλογή της νέας ηγεσίας αλλά και των κομματικών οργάνων. Οι ανοιχτές διαδικασίες από την βάση φαίνεται να μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με στόχο κυρίως να υποχρεώσουν να μέλη να συμμετάσχουν πιο ενεργά στην όλη διαδικασία.
Το αίτημα που υπάρχει είναι η απομάκρυνση όλων εκείνων – συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής ηγεσίας- που ευθύνονται για την φθορά του κόμματος.
Χαρακτηριστική είναι η γραπτή τοποθέτηση του Δημήτρη Κατσικάρη, πρώην αντιπεριφερειάρχη Νήσων και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στον οποίο έχουν αποδοθεί και τα εύσημα για μία από τις μεγαλύτερες προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματος.
Γράφει συγκεκριμένα:
«Το νέο δεν μπορεί να χτιστεί με παλαιά υλικά.
1. Μην διαβάσετε ούτε μια “ανάλυση”, οποιουδήποτε αποκαλούμενου “μεγαλοστελέχους” του ΠΑΣΟΚ. Έχει εκκίνηση το ΥπερΕΓΩ τους, που κατέστρεψε το κόμμα.
2. Οφείλουμε όλοι να επανεξετάσουμε τη χρησιμότητα -της ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ-
για το λαό στο μέλλον. Αν είναι να υπάρχει -και με νέο ή νέα αρχηγό- για να φτιαχτεί και να εξυπηρετηθεί μια νέα παραγονταρία, νομίζω ότι… κανείς δεν θα πάρει!
3. Κανένα μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει με επανασυγκολλήσεις εκείνων των παλαιο-παραγόντων που έστειλε αδιάβαστους ο ελληνικός λαός.
4. Καμιά νέα ηγεσία δεν μπορεί να φτουρήσει όταν, από τώρα κάποια “ιστορικά στελέχη’ -τρομάρα τους- κρυφογελάνε υπονοώντας ότι αυτοί “βρίσκονται από πίσω”!
5. Για να υπάρξουμε, δεν αρκεί μόνο η νέα εφεύρεση ότι “θα την πατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ γρήγορα και θα ξαναγυρίσουν σε μας” – άρα με έναν νέο, νεότερο (η) αρχηγό θα δώσουμε το αναγκαίο άλλοθι για την επιστροφή και… όλα καλά!
6. Χρειάζεται η ξεκάθαρη χάραξη μιας νέας ιδεολογικής γραμμής. Να ξέρουν όλοι τι λες, τι θα κάνεις και με ποιους -και πάντως όχι με τα ίδια και ίδια στελέχη, που πρέπει να παραμερίσουν επιτέλους και να τα ευχαριστήσουμε για την προσφορά τους.
* Το αστείο της εκλογής του αρχηγού… από το Λαό, πρέπει να σταματήσει πάραυτα. Βόλεψε κάποιους, κάποτε και δεν έχει αξία. Δεν μπορεί να αποφασίζει ο κάθε πικραμένος από την καφετέρια με το φραπε. Οργανωμένο κόμμα, με κανόνες για όλους, μέλη με ονοματεπώνυμο και διεύθυνση και κάρτα, μέλη με αξία. Αυτά και μόνον αυτά να ψηφίζουν για την ηγεσία και για όλα, με εσωκομματικά δημοψηφίσματα – όχι μπάτε σκύλοι, αλέστε..
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ…»