«Τέρας» εν αναμονή ο σεισμός στο Νεπάλ
Το Νεπάλ βρισκόταν από καιρό εν αναμονή του σεισμού-“τέρας”, αλλά ακόμη και οι 50 ειδικοί σεισμολόγοι που συγκεντρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στο Κατμαντού προκειμένου να παρακολουθήσουν σεμινάριο σχετικά με το πώς να προετοιμαστούν καλύτερα για αυτό το καταστροφικό ενδεχόμενο, δεν είχαν ιδέα για το πόσο σύντομα θα γίνει η καταστροφή.
«Περπατούσα σε αυτήν ακριβώς την περιοχή που χτύπησε ο Εγκέλαδος και σκέφτηκα την ίδια στιγμή ότι είναι μια προβληματική περιοχή», δήλωσε ο Τζέιμς Τζάκσον, επικεφαλής σεισμολόγος του τμήματος Γεωλογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ο οποίος ήταν στη συνεδρίαση. Η πύκνωση του υπερπληθυσμού στην περιοχή, σε συνδυασμό με τους χαλαρούς οικοδομικούς κανονισμούς και τις εμφανείς κακοτεχνίες των κτιρίων, έχουν από καιρό οδηγήσει τους επιστήμονες να φοβούνται ότι ένας μεγάλος σεισμός στο Κατμαντού θα σκότωνε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Ο επικεφαλής σεισμολόγος του τμήματος Γεωλογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Τζέιμς Τζάκσον
«Τα κτίρια είναι αυτά που σκοτώνουν τους ανθρώπους, όχι οι σεισμοί», είπε ο Τζάκσον, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής επιστήμονας για την οργάνωση «Σεισμοί Χωρίς Σύνορα», μια ομάδα που προσπαθεί να κάνει την Ασία πιο «ανθεκτική» σε γιγαντιαίους σεισμούς, όπως για παράδειγμα ο σεισμός στο Κασμίρ το 2005, που σκότωσε τότε 70.000 ανθρώπους μέσα και γύρω από η πόλη Μουτζαφαραμπάτ.
Μέσα στη δυστυχία του το Νεπάλ είχε την… τύχη –αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια– το χτύπημα του Εγκέλαδου να είναι μεγέθους 7,8 Ρίχτερ και όχι 8,1 R όπως ο αντίστοιχος σεισμός που το 1934 έπληξε την αραιοκατοικημένη περιοχή 6 μίλια νοτίως του Έβερεστ, οδηγώντας στον θάνατο 10.000 ανθρώπους.
«Ήταν κάτι σαν ένας εφιάλτης που απλώς περίμενε να συμβεί», πρόσθεσε ο Τζάκσον και επικαλούμενος τον περίπου 75 ετών περιοδικό κύκλο που έχει δώσει μεγάλους σεισμούς στο παρελθόν συμπλήρωσε: «Και φυσικά και γεωλογικά αυτό που συνέβη είναι ακριβώς αυτό που αναμέναμε ότι θα συμβεί».
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι σε μια έκθεσή του το 2001, το GeoHazards International –μια ομάδα που προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους ενός σεισμού- εκτιμάται πως ένας παρόμοιος σεισμός με αυτόν που συνέβη το 1934 στο Έβερεστ θα σκοτώσει 40.000 άτομα. Το “προφητικό” της υπόθεσης είναι ότι σε ανανεωμένη έκθεσή του φέτος τον Απρίλιο το GeoHazards International προειδοποίησε για τους αυξημένους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της κοιλάδας του Κατμαντού, όπου οι πληθυσμοί αυξάνονται σε ποσοστό 6,5% το χρόνο.
«Στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, ένα πρόσωπο που ζει στο Κατμαντού έχει περίπου 9 φορές περισσότερες πιθανότητες να σκοτωθεί από έναν σεισμό, σε σύγκριση με κάποιον που ζει στο Ισλαμαμπάντ και περίπου 60 φορές περισσότερες πιθανότητες να χάσει τη ζωή του από τη ίδια αιτία σε σχέση με ένα πρόσωπο που ζει στο Τόκιο», διαπιστώνει η ίδια έρευνα.
Υπό αυτές τις συνθήκες το εύλογο ερώτημα είναι τι κάνει ο κρατικός μηχανισμός του Νεπάλ προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες τραγωδίες. Η απάντηση είναι ότι η τοπική κυβέρνηση προσπαθεί να βελτιώσει τις κατασκευές και να εκσυγχρονίσει τους οικοδομικούς κανονισμούς, αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς λόγω της φτώχειας και της διαφθοράς η όποιες δράσεις υπολείπονται κατά πολύ σε σχέση με το ό,τι είναι απαραίτητο να γίνει.
«Αν ζούσατε στην Κοιλάδα του Κατμαντού, θα είχατε άλλες προτεραιότητες» λέει ο Τζέιμς Τζάκσον, καταλήγοντας σε ένα απαισιόδοξο μεν αλλά ρεαλιστικό συμπέρασμα: «Καθημερινά θα ερχόσασταν αντιμέτωποι με θανάσιμες απειλές και δυσάρεστα πράγματα όπως η ποιότητα του νερού και του αέρα, η ρύπανση, η κυκλοφορία και η ίδια η φτώχεια. Όλα αυτά, όμως, δεν σημαίνουν ότι οι κίνδυνοι από έναν σεισμό είναι αμελητέοι ή έχουν εξαλειφθεί…».
(Με στοιχεία από την Telegraph)