Κερδισμένος ο Τσίπρας, χαμένη η αντιπολίτευση

«Κάλλιο αργά παρά ποτέ» είναι η συνήθης διαπίστωση που επιτάσσει στις περισσότερες των περιπτώσεων η λαϊκή σοφία, αλλά στην περίπτωση του χθεσινού συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών το αν η εθνική συνεννόηση ήρθε πολύ αργά μένει να αποδειχτεί σήμερα στις Βρυξέλλες αν θα αποδώσει τα αναμενόμενα.

Ωστόσο ένα πρώτο συμπέρασμα από τη χθεσινή μαραθώνια συζήτηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μπορεί να εξαχθεί από τώρα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την –για την ώρα τουλάχιστον– πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Δεν χρειάζονται πολλές αποδείξεις για το ορθόν της παραπάνω πολιτικής εκτίμησης. Αρκεί η ανάγνωση του κοινού ανακοινωθέντος που φέρει την υπογραφή του προσωρινά επικεφαλής της Ν.Δ., Βαγγέλη Μεϊμαράκη, του επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρου Θεοδωράκη, και της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Φώφης Γεννηματά (σ.σ. διαχώρισε πλήρως τη θέση του ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη), το οποίο δόθηκε ως προίκα θέλοντας και μη στον Έλληνα πρωθυπουργό, και που εν πολλοίς μετατρέπει το «όχι» της Κυριακής σε ένα μεγαλοπρεπές «ναι».

Τι συνέβη, αλήθεια, στο Προεδρικό Μέγαρο την Δευτέρα το πρωί; Καταρχάς οι πολιτικοί αρχηγοί προσεκλήθησαν σε ένα συμβούλιο το οποίο δεν μπορούσαν να αρνηθούν. Έχοντας –εξαιρουμένου του ΚΚΕ– υποστηρίξει ξεκάθαρα το «ναι» το οποίο υπέστη σαρωτική ήττα στην δημοψηφισματική κάλπη, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Σταύρος Θεοδωράκης και η Φώφη Γεννηματά, δεν είχαν άλλον δρόμο παρά να δώσουν το «παρών» και να συζητήσουν με τον μεγάλο «νικητή» Αλέξη Τσίπρα τις επόμενες διαπραγματευτικές κινήσεις της Ελλάδας.

Υπό το πρίσμα του εθνικής αναγκαιότητας, όπως τουλάχιστον με αστικούς όρους την μεταφράζουν τα πολιτικά κόμματα πλην του ΚΚΕ, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Σταύρος Θεοδωράκης και η Φώφη Γεννηματά, υπέγραψαν ένα κοινό ανακοινωθέν που δίνει την δυνατότητα στον πρωθυπουργό να προσέλθει στο ευρωπαϊκό τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εκφράζοντας σχεδόν το σύνολο εγχώριου πολιτικού συστήματος.

Και μπορεί όπως λέει σύσσωμη η αντιπολίτευση να μην δίνει «λευκή επιταγή» στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά η αλήθεια μοιάζει να είναι ότι ευθυγραμμίστηκαν –κάποιοι λένε εγκλωβίστηκαν– με την ετυμηγορία των Ελλήνων που ψήφισαν μαζικά «ΟΧΙ».

Το αν όλα αυτά είναι αποτέλεσμα ενός… σατανικού σχεδιασμού του κυβερνητικού επιτελείου για να αλώσει τον ζωτικό πολιτικό χώρο εντός και εκτός κόμματος ή αν ο Αλέξης Τσίπρας κρατήθηκε στον αφρό ευνοούμενος από τις πολιτικές συγκυρίες (πέρα από τις προσδοκίες υπερψήφιση του ΟΧΙ, παραίτηση Σαμαρά, φρέσκια ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ κ.ά.) είναι κάτι που θα κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Όσο για τον ιστορικό του… παρόντος τα είπαμε: η αντιπολίτευση ποίησε την ανάγκη φιλοτιμία και συγχρόνισε τα ρολόγια της με αυτά του Μαξίμου σε μία ύστατη προσπάθεια να μην πέσει στα βράχια η χώρα…

Συμπερασματικά και επιγραμματικά:

α) Αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις, τότε η αντιπολίτευση θα «ξεσπαθώσει» κατά του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως θα ανταπαντά συνεχώς και αδιαλείπτως ότι «οι δανειστές είπαν ΟΧΙ στο σύνολο του πολιτικού συστήματος».

β) Αν υπάρξει, τώρα, υπάρξει συμφωνία θα προβάλλεται εκ μέρους της κυβέρνησης η ορθή τακτική να χρησιμοποιήσει το «υπερ-όπλο» -όπως θα χαρακτηριστεί– του δημοψηφίσματος και το 6135% του «ΟΧΙ» που έβγαλε η κάλπη.

Σε κάθε περίπτωση, αυτός που θα είναι ο κερδισμένος της παρτίδας θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας σε αντίθεση με την αντιπολίτευση που βρίσκεται σε απόλυτο εγκλωβισμό.