Στην εντατική η… λογική!

Όσοι παρακολουθούν τα τελευταία 24ωρα τον χαρτοπόλεμο διαμαρτυρίας στον οποίο έχουν επιδοθεί οι γιατροί, αναφορικά με το ενδεχόμενο να πληρώνονται από τους ασθενείς τους μόνο με πλαστικό χρήμα, καταλαβαίνουν εν πολλοίς γιατί οι όποιες μεταρρυθμίσεις αποτελούν άλυτο γρίφο για κάθε ελληνική κυβέρνηση.

Είναι χαρακτηριστικά τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν τα συνδικαλιστικά όργανα του ιατρικού κόσμου προκειμένου να υποστηρίξουν τις ενστάσεις τους. Θεωρούν για παράδειγμα ότι με πρόσχημα την πάταξη της φοροδιαφυγής η κυβέρνηση τους στοχοποιεί ως κλάδο, ενώ ισχυρίζονται εξάλλου ότι οι πρακτικές που διαρρέεται ότι θα εφαρμοστούν ευτελίζουν την ιατρική λειτουργία.

Παρακολουθώντας τις οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις από τη μεταπολίτευση και μετά, όλοι συμφωνούμε τελικά σε δύο πράγματα: α) ότι πρέπει να διορθωθούν άμεσα τα στραβά και τα παράλογα αυτής της χώρας και β) ότι οι αλλαγές πρέπει να ξεκινήσουν από τους… διπλανούς!

Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η αλλεργία που εμφανίζουν σχεδόν όλες οι επαγγελματικές τάξεις όταν πρόκειται να τους… ξεβολέψει μία μεταρρύθμιση.  Ειδικά με το ζήτημα του να γίνονται μία σειρά καθημερινών συναλλαγών (ιατρικές επισκέψεις, υδραυλικοί, νομικές υπηρεσίες κλπ) των πολιτών αποκλειστικά με τη χρήση πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών έχει σηκωθεί σκόνη μήνες τώρα.

Πότε χρησιμοποιείται ως επιχείρημα η ηλικία του χρήστη της κάρτας (σ.σ. λες και μόνο η Ελλάδα έχει ηλικιωμένους) που δεν ξέρει από νέες τεχνολογίες, πότε είναι η μη δυνατότητα του υδραυλικού να κουβαλάει μαζί του το φορητό μηχάνημα αποδοχής καρτών. Και τώρα ήρθε η σειρά των γιατρών που κατά την άποψή τους ευτελίζεται το λειτούργημά τους επειδή θα κληθούν οι ασθενείς τους να τους πληρώσουν την εξέταση με κάρτα!

Αιδώς, όμως, Αργείοι! Διότι το ιατρικό επάγγελμα ευτελίζεται από όσους επίορκους γιατρούς ζητούν φακελάκι για να πράξουν το καθήκον τους ή/και από εκείνους τους γιατρούς (και φυσικά δεν το κάνουν όλοι) που φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Αφού, λοιπόν, δηλώνουν ότι υποστηρίζουν –και δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε– τις κυβερνητικές προθέσεις για πάταξη της φοροδιαφυγής, ας το κάνουν σθεναρά και χωρίς αστερίσκους.

Όσο δε για την υπέρμετρη ευαισθησία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (σ.σ. προς τυχόν άρση οποιασδήποτε παρεξήγησης ούτε αυτή την αμφισβητούμε) να προστατευτεί το ιατρικό απόρρητο και η ιδιωτικότητα της επίσκεψης σε  «δύσκολες» ειδικότητες όπως αυτές λ.χ. των ψυχιάτρων, των γυναικολόγων κλπ, αναρωτιέται κανείς:

-Αυτοί οι ασθενείς κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν τα στοιχεία τους και κατ’ επέκταση να εκτεθούν στον περίγυρό τους επειδή πλήρωσαν με κάρτα τον γιατρό; Όταν δηλαδή οι εν λόγω ασθενείς επισκέπτονται τα κατά τόπους ιατρεία φοράνε περούκες, γυαλιά και ψεύτικα μουστάκια για μην τους αναγνωρίσουν;

-Το ιατρικό απόρρητο ποιος θα το σπάσει; Ο ασθενής ή ο γιατρός;

-Εντέλει, το γεγονός ότι υπάρχουν επιτήδειοι που υφαρπάζουν προσωπικά δεδομένα, μας οδηγεί στη λύση να μην υπάρχουν καθόλου δεδομένα; Στην απόδειξη δηλαδή που παίρνουν τώρα οι ασθενείς (αν παίρνουν) δεν αναγράφεται το όνομά τους; Και δηλαδή επειδή υπάρχουν συμμορίες που κλέβουν αυτοκίνητα, θα πρέπει να τα αγοράζουμε τοις μετρητοίς και χωρίς πινακίδες ώστε να προστατεύσουμε την περιουσία μας;

Αυτά τα ολίγα, για να μην το ρίξουμε όλοι στα ψυχοφάρμακα και για να βγει επιτέλους η λογική από την… εντατική!