Αγγελικό κάρφωμα σε Προβόπουλο

Οι ενδείξεις δεν φτάνουν από μόνες τους για να θεωρηθούν αποδείξεις, ωστόσο οι διώξεις για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν φαίνεται πως έχουν μόνο ποινικές αποχρώσεις. Αντιθέτως, δεν απουσιάζουν τα σενάρια για πολιτικά κίνητρα, τα οποία μόνο ως επιστημονικής φαντασίας δεν παρουσιάζονται από όσους είναι σε θέση να γνωρίζουν τα παιχνίδια εξουσίας που μαίνονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων των τραπεζιτών.

Σε αυτά τα σενάρια, μάλιστα, πρωταγωνιστικό ρόλο φέρεται να διαδραματίζει ο διοικητής τής Τραπέζης τής Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, η πολιτική τού οποίου τα έξι χρόνια που αποτελεί τον απόλυτο ελεγκτή τού ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος χαρακτηρίζεται από δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Ο κ. Προβόπουλος κατηγορείται ευθέως τόσο από πολιτικούς όσο και από δημοσιογράφους πως από τη μια βαυκαλίζεται τον απηνή διώκτη τής τραπεζικής διαφθοράς, από την άλλη όμως επέτρεψε, για παράδειγμα, να καταλήξει η Proton Bank στον προφυλακισμένο σήμερα Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ενώ παραλλήλως σφύριζε αδιάφορα και για τα «θαλασσοδάνεια» της ΑΤΕ στα πολιτικά κόμματα.

Ο κατηγορούμενος, εξάλλου, πρώην πρόεδρος του Τ.Τ., Άγγελος Φιλιππίδης δίνει άλλη μία διάσταση που εντυπωσιάζει. Σύμφωνα με τον ίδιο, η επίσης κατηγορούμενη διευθύνουσα σύμβουλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Αναστασία Σακελλαρίου, τον είχε προτείνει για να αναλάβει εκ νέου το Τ.Τ., αλλά η πρόταση απορρίφθηκε από τον κ. Προβόπουλο, ο οποίος της απάντησε πως τον ερευνούν (τον κ. Φιλιππίδη) και θα τον ξεσκίσουν. Άσπονδοι φίλοι τού κ. Προβόπουλου, μάλιστα, υποστηρίζουν πως ο διοικητής τής ΤτΕ έβλεπε στο πρόσωπο του νεαρού, αλλά πεπειραμένου Φιλιππίδη έναν ισχυρό αντίπαλο στη μάχη για την επέκταση της θητείας του, η οποία λήγει τον προσεχή Μάιο, την οποία επιθυμεί διακαώς μολονότι είναι πολύ αμφίβολο αν έχει το νόμιμο δικαίωμα να τη διεκδικήσει.

Εν τω μεταξύ, ο κ. Φιλιππίδης διερωτάται, έχοντας την κοινή λογική με το μέρος του, πώς είναι δυνατόν να κατηγορείται ο ίδιος για τα 200 εκατομμύρια ευρώ των επισφαλών δανείων τού Τ.Τ., από τη στιγμή που αυτό το νούμερο είναι αστείο σε σύγκριση με τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που χάθηκαν τα τελευταία χρόνια από τις τράπεζες που χαρακτηρίστηκαν συστημικές και ανακεφαλαιοποιήθηκαν. «Θα ήμουν μέντιουμ αν είχα 0% επισφάλεια. Δεν ήθελα να έρχονται επιχειρηματίες με πολιτικούς χέρι-χέρι για να πάρουν δάνεια. Αν έλεγα πως αρχίζω να δίνω δάνεια προς επιχειρήσεις, θα μου έρχονταν επιχειρηματίες που θα είχαν φάει πόρτα από όλες τις άλλες τράπεζες, χέρι-χέρι με βουλευτές, και θα μου ζητούσαν δάνεια. Τότε θα έπρεπε να τσακωθώ ή με το πολιτικό σύστημα ή θα έπρεπε να κάνω το Τ.Τ. το σκουπιδιάρικο των δανείων. Δεν ήθελα να μετατραπεί το Τ.Τ. σε σκουπιδιάρικο αλλά σε πρωταθλητή», ανάφερε χαρακτηριστικώς ο κ. Φιλιππίδης.

Σε κάθε περίπτωση δεν εκπλήσσει κανέναν το γεγονός ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που χαρακτηρίστηκαν συστημικές έγινε με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Εναλλακτικώς καμία τύχη δεν θα είχε η Eurobank, η οποία εν τέλει βρέθηκε να απορροφά το Τ.Τ. για να επιβιώσει. Τα «stress test» που είχαν γίνει ήταν υπέρ του: είχε έρθει τρίτο πίσω από την Εθνική Τράπεζα και την Alpha Bank. Και ο ίδιος ο Άγγ. Φιλιππίδης ισχυρίστηκε πως το Τ.Τ., ενώ είχε τα καλύτερα τραπεζικά στοιχεία, περιέργως δεν χαρακτηρίστηκε συστημική τράπεζα όπως οι άλλες μεγάλες, ενώ παραλλήλως του φόρτωσαν με το ζόρι την εξαγορά τής προβληματικής ΑΣΠΙΣ BANK (αυξάνοντας τα «κόκκινα» δάνειά του στο 10% του συνόλου) και τόνισε πως, αντί να εξαγοράσει το Τ.Τ. την Eurobank, που είχε πολύ χειρότερα οικονομικά στοιχεία, έγινε το αντίθετο…