Ένας ιδιαίτερος «πιστολέρο»

Έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα φύλλα της «Α» ότι η δύναμη «πυρός» του φετινού Ολυμπιακού είναι το κέντρο του. Ο Μίτσελ, σε όλα τα μεγάλα ματς, «γέμισε» τον άξονά του με τους παίκτες υψηλού επιπέδου που έχει, και άφησε μπροστά τον Μήτρογλου και τον Ντομίνγκεζ να… βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Βέβαια, σε ορισμένες περιπτώσεις οι δύο ποδοσφαιριστές είχαν μία μικρή βοήθεια είτε από τον Κασάμι (ο οποίος είναι ο χαφ με τις περισσότερες προωθήσεις) είτε από τον Αφελάι, όταν εκείνος βρισκόταν σε καλή κατάσταση στο χορτάρι. Ωστόσο, ακόμη και έτσι, η «μοναξιά» των επιθετικών των Πειραιωτών είναι εμφανής.

Ο Αργεντινός είναι σταθερά καλός και προσφέρει πολύτιμες «ενέσεις» ποιότητας όταν έχει την μπάλα στα πόδια του. Το ζήτημα τού Μίτσελ, όμως, είναι τι κάνει ο Κώστας Μήτρογλου. Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κανείς για να δει ότι ο «πιστολέρο» δεν είναι στην κατάσταση που βρισκόταν πέρυσι τέτοιο καιρό. Το τρίμηνο Σεπτέμβρη-Δεκέμβρη του 2013, ο διεθνής φορ έδειχνε ότι ήταν πολύ κοντά στο υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο, σκοράροντας κατά ριπάς, αλλά το σημαντικότερο κέρδιζε σχεδόν όλες τις μάχες από τους αντίπαλους αμυντικούς και συμμετείχε πολύ στη δημιουργία παιχνιδιού των πρωταθλητών Ελλάδας.

Φέτος, ο «Μητρογκόλ» μπορεί να βρίσκεται ένα «κλικ» πιο κάτω, όμως καταφέρνει ακόμη να παραμένει χρήσιμος για την ομάδα του. Με τον Χόρχε Μπενίτες τραυματία και τον Δημήτρη Διαμαντάκο ασταθή, ο 26χρονος φορ είναι εκτός συναγωνισμού και έχει πάρει… σπίτι του τη φανέλα του βασικού. Όταν τον βλέπεις στο χορτάρι, καταλαβαίνεις με την πρώτη ότι δεν είναι στο επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης, αλλά συνειδητοποιείς ότι η ποιότητά του είναι αρκετή στο να προσφέρει σημαντικά στην εμπροσθοφυλακή του συλλόγου του μεγάλου λιμανιού. Γκολ με την Ατλέτικο Μαδρίτης, ασίστ με τη Γιουβέντους, κερδισμένο πέναλτι με τον Παναθηναϊκό.

Παίκτης ειδικού χειρισμού
Από την πρώτη στιγμή που ο Ολυμπιακός τον έφερε στη χώρα μας το 2007 (επί Τάκη Λεμονή), ο Κώστας Μήτρογλου φανέρωσε τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του. Σε κάθε του κίνηση στον αγωνιστικό χώρο, έδειχνε ότι διαθέτει πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά και ανάλογη αλαζονεία. Ο «Μητρογκόλ» τα πήγαινε πολύ καλά με προπονητές που ασχολούνταν πολύ μαζί του, όμως σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούσε να αποφύγει τα λάθη στον τομέα της συμπεριφοράς. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τον Μίτσελ. Ο Ισπανός, ειδικά πέρυσι, τον αποθέωνε δημόσια σε κάθε ευκαιρία και τον έκανε να αισθάνεται «βασιλιάς» στον Ρέντη. Ο Μήτρογλου ανταπέδωσε την εκτίμηση του προπονητή του με πολλά γκολ και καταπληκτικές εμφανίσεις.

Φέτος, ο Ισπανός πήρε έναν παίκτη με πεσμένη ψυχολογία από την περιπέτειά του στη Φούλαμ, έναν ποδοσφαιριστή με φανερά προβλήματα στη φυσική κατάσταση, έπειτα από τον περσινό του τραυματισμό, αλλά συνέχισε από εκεί που είχαν μείνει πέρυσι. Σταδιακά τον προώθησε στη βασική 11άδα και πλέον είναι ο βασικός και αναντικατάστατος φορ των Πειραιωτών. Η φετινή αντίδραση του ίδιου του Μήτρογλου στη συμπεριφορά της οποίας έχει τύχει από τον προπονητή του είναι το να παρακούει τις εντολές του ανθρώπου που τον εμπιστεύεται και να παίρνει την μπάλα για να εκτελέσει τα πέναλτι με Βέροια και Παναθηναϊκό. Η ψυχολογία του αυτή τη στιγμή έχει ανάγκη από γκολ, ωστόσο έτσι κάνει κακό στην ομάδα του και κυρίως κινδυνεύει να χάσει την ειδική μεταχείριση την οποία απολαμβάνει από τον Μίτσελ. Επιπλέον, ίσως προκαλέσει προβλήματα στα αποδυτήρια.

Τόσο ο Μίτσελ, όσο και η διοίκηση των «ερυθρολεύκων» έχουν καταλάβει σε τι κίνδυνο βάζει την ομάδα ο Μήτρογλου και προσπαθούν να τον συνετίσουν με το καλό, ώστε να μη χαλάσει η ισορροπία του συνόλου εν μέσω της σεζόν. Γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με μία ιδιαίτερη προσωπικότητα, όμως δεν γίνεται ένας άνθρωπος, με κάποιες μεμονωμένες έστω συμπεριφορές, να βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα.