Ο Γιώργος στο πατρικό, ο Βαγγέλης στον… γιατρό

Δεν είναι λίγοι αυτοί που ξαφνιάστηκαν από τη συμφωνία της Φώφης Γεννηματά με τον Γιώργο Παπανδρέου για συμπόρευση στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Κι αυτό διότι εδώ και καιρό τα περισσότερα στελέχη του ΚΙΔΗΣΟ εξέφραζαν την άποψη πως δεν μπορεί να περπατήσει αυτό το σχήμα. Μάλιστα, κάποια εξ αυτών αλληθώριζαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ, σκεπτόμενα προφανώς υπουργικούς θώκους.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Βέβαια, οι συνεργάτες τόσο της κας Γεννηματά όσο και του κ. Παπανδρέου είχαν συχνές επαφές με απώτερο στόχο τη συμπόρευση του ΚΙΔΗΣΟ με το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Έτσι, λοιπόν, φθάσαμε στο deal. Μία συμφωνία που μπορεί να κριθεί επωφελής και για τους δύο, ειδικά για τους στόχους που έχουν θέσει. Η Φώφη Γεννηματά επιθυμεί όσο τίποτε άλλο να ηγηθεί της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μέσω του ιδρυτικού συνεδρίου και των εκλογών από τη βάση που θα ακολουθήσουν και όπως έχει ανακοινώσει εδώ και πολύ καιρό η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα είναι υποψήφια. Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί στο πίσω μέρος του μυαλού του να επιθυμεί τη δικαίωση για την απόφασή του για προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης και το μνημόνιο, όμως αυτό που πρώτιστα τον καίει είναι να παραμείνει πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Ο Γιώργος Παπανδρέου από την πλειοψηφία των πολιτών θεωρείται τοξικός. Η ρήση του Βασίλη Λεβέντη στη Βουλή την Τετάρτη κατά την προ ημερησίας συζήτηση για τα αγροτικά θέματα, «στον Γιώργο δεν θα έδινα ούτε το χέρι μου για χειραψία», μπορεί να προκάλεσε τον γέλωτα, όμως εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την πλειοψηφία των πολιτών, που εκτιμούν ότι λόγω των λάθος χειρισμών του η χώρα από το «λεφτά υπάρχουν» οδηγήθηκε στη μέγγενη των δανειστών. Όμως το όνομα Παπανδρέου κάνει τεράστιο γκελ στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που στις προηγούμενες εκλογές προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα όμορα κόμματα. Με τη συμπόρευση με τον Παπανδρέου και το ΚΙΔΗΣΟ, η Φώφη Γεννηματά ελπίζει ότι το όνομα Παπανδρέου θα φανατίσει τους πιστούς ψηφοφόρους, που έχουν παραμείνει πιστοί, και θα επαναπατρίσει τους μεγαλύτερους σε ηλικία που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ με την ελπίδα των παλιών καλών ημερών.

Η στήριξη
Επίσης η κα Γεννηματά ποντάρει στο ότι στις εσωκομματικές εκλογές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα έχει και την αμέριστη συμπαράσταση του ΚΙΔΗΣΟ και του μηχανισμού του Παπανδρέου, καθώς η ίδια γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν ελέγχει τον υπάρχοντα κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, που αναμφίβολα είναι η κυρίαρχη δύναμη στη ΔΗΣΥ. Στην ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη, όπως τουλάχιστον λένε, δεν ανησυχούν με την υποψηφιότητα του Θανάση Θεοχαρόπουλου, αλλά πολύ περισσότερο εάν τελικά αποφασίσει να μπει στη διαδικασία ο Νίκος Ανδρουλάκης, ή κάποιος άλλος που να έχει καλή σχέση με τον νυν ευρωβουλευτή και πρώην γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος έχει τα περισσότερα ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό. Οι συνεργάτες της προέδρου του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν πως η «ευλογία» Παπανδρέου αλλά και το δικό της βαρύ όνομα θα της επιτρέψουν να ξεπεράσει τα οποιαδήποτε εμπόδια.

Από την άλλη, ο Γιώργος Παπανδρέου ενδιαφέρεται, όπως είπαμε και παραπάνω, πρωτίστως να κρατήσει τη θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Όμως για να μη βρεθεί εκτός νυμφώνος θα πρέπει να τον προτείνει ένα κοινοβουλευτικό κόμμα. Και βέβαια όποτε και εάν τελικά διεξαχθούν εκλογές το ΚΙΔΗΣΟ δεν είχε καμία τύχη να έπιανε το όριο του 3% και να εισέλθει στη Βουλή. Αντίθετα, με τη συμπόρευση με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ο ίδιος θα είναι σίγουρα στην επόμενη Βουλή, αφού ως πρώην πρωθυπουργός δεν χρειάζεται σταυρό προτίμησης. Ταυτόχρονα, εκτός του ότι θα είναι εκ νέου βουλευτής, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εξασφαλίσει από τη Φώφη Γεννηματά ότι θα προταθεί από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη για την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Με το «καλημέρα», διαφοροποιήσεις
Μπορεί το κλίμα μετά τη συμπόρευση με το ΚΙΔΗΣΟ, την επιστροφή Γρηγοράκου στην Κ.Ο., τη μεταγραφή του Ιλχάν Αχμέτ, αλλά και τη σύναξη των πρώην βουλευτών του Κινήματος να δημιούργησε προσδοκίες, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Πέρα από τις φωτογραφίες και τα χαμόγελα στην πρώτη κοινή συνεδρίαση των επικεφαλής (Γεννηματά, Θεοχαρόπουλος, Παπανδρέου, Τούντας), η ασυνεννοησία ήταν εμφανής. Έτσι, και ενώ ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε πως «δεν θεωρώ ότι οι πρόωρες εκλογές είναι λύση», την Τρίτη η κα Γεννηματά ούτε λίγο ούτε πολύ ζήτησε να στηθούν κάλπες το ταχύτερο δυνατόν.

«Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ έχουν δυστυχώς αποδείξει ότι με τις δυνάμεις που διαθέτουν σήμερα δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Έχουν δυναμιτίσει τον διάλογο, άρα τον λόγο πρέπει να έχει ο ελληνικός λαός», είπε η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Τη δε άποψή της αυτή στήριζε λίγο αργότερα και ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο οποίος επίσης τόνισε ότι «όσο παραμένει στην εξουσία η συγκεκριμένη κυβέρνηση τόσο ζημιώνεται η χώρα», εν αντιθέσει με τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, από τις διατυπώσεις που χρησιμοποίησε, δεν φαίνεται να έχει αποκλείσει κάθε πιθανότητα η παρούσα κυβέρνηση να βελτιώσει τις επιδόσεις της.

Οι διαφορές των εκτιμήσεων δεν τέθηκαν, όμως, επί τάπητος στην πρώτη συνάντηση που είχαν οι τέσσερις επικεφαλής της ΔΗΣΥ. Ευλόγως, γιατί οι τέσσερις είχαν σαφώς σοβαρότερα ζητήματα να συζητήσουν, όπως το τι θα κάνουν με τους τρεις πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Ραγκούση, Φλωρίδη), που φέρονται αποφασισμένοι να στήσουν το αντίπαλο δέος στη ΔΗΣΥ, αλλά και με τον Στ. Θεοδωράκη, ο οποίος επίσης καθημερινά ειρωνεύεται τη σύμπραξη Φώφης – Γιώργου.

Παρ’ όλα αυτά, οι τέσσερις συναποφάσισαν για προφανείς επικοινωνιακούς λόγους να στείλουν ακόμη μία έκκληση τόσο στο Ποτάμι όσο και στους τρεις. «Επαναδιατυπώνουμε το κάλεσμα σε κόμματα, κινήσεις και πολιτικά στελέχη για συμπόρευση όλων των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού Κέντρου και της ανανεωτικής Αριστεράς, καθώς είναι η ώρα για αποφάσεις και για ενότητα και όχι για κατακερματισμό δυνάμεων», έγραψαν στο κοινό τους ανακοινωθέν οι τέσσερις, αλλά λίγο αργότερα διευκρίνιζαν ότι η πρόσκλησή τους έχει πλέον τη μορφή του τελεσιγράφου. Υπονοούσαν ότι εάν μέσα στις επόμενες ημέρες οι κ.κ. Θεοδωράκης, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης δεν προσέλθουν και εκείνοι στη ΔΗΣΥ για να συνδιαμορφώσουν τις εξελίξεις, «τότε ο οδικός χάρτης για τη νέα Δημοκρατική Παράταξη θα διαμορφωθεί ερήμην τους και προφανώς εις βάρος τους».

Οι βασικοί στόχοι και οι τριβές
Οι τελευταίες εξελίξεις και η ενδυνάμωση, τουλάχιστον στη Βουλή, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης άνοιξαν την όρεξη σε πολλούς στη Χαριλάου Τρικούπη που ανέσυραν στη μνήμη τους τις εποχές των «χρυσών αγελάδων» του ΠΑΣΟΚ, όταν ηγεμόνευε τον χώρο της κεντροαριστεράς. Τι και εάν οι εποχές έχουν αλλάξει, ήδη τα πρώτα πλάνα για την πραγματική στόχευση είδαν το φως της δημοσιότητας. Έτσι η στόχευση είναι:

* Επανάκαμψη ψηφοφόρων: «Ο κόσμος μας τιμώρησε λόγω Μνημονίου και πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, όμως, που ο Τσίπρας έχει ανεξίτηλο το μνημονιακό στίγμα, διευκολύνεται η επιστροφή  στον φυσικό τους χώρο», λένε υψηλόβαθμα στελέχη. Σημειώνουν επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει βήματα προς τη Σοσιαλδημοκρατία, γεγονός που ενισχύει τη δυνατότητα μελλοντικής συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο με τον ηττημένο και συρρικνωμένο ΣΥΡΙΖΑ.

* Διεύρυνση: Η ένταξη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη του νέου φορέα που συγκροτήθηκε από τους «3» πρώην υπουργούς παρουσιάζει δυσκολίες. Ο φορέας των «τριών», που προσβλέπει στη συνεργασία με το Ποτάμι και στην απορρόφηση του ποσοστού του, αντιτίθεται στην προοπτική κυβερνητικής συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που κατέστησε σαφές σε ραδιοφωνική της συνέντευξη η Διαμαντοπούλου, η οποία υποστήριξε πως η κεντροαριστερά οφείλει να αναδειχθεί ως πόλος απέναντι στη Ν.Δ., και όχι να αναδεχθεί σε ρόλο μπαλαντέρ.  Να σημειωθεί ότι ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος δεν ανταποκρίθηκε στο προσκλητήριο στελεχών που απηύθυνε η Φώφη  Γεννηματά,  είναι φίλα προσκείμενος στο εγχείρημα των «3», αλλά αποφεύγει μέχρι στιγμής να εκδηλωθεί δημόσια.

* Δυσκολίες: Αναμφίβολα στα όποια σχέδια υπάρχει το αγκάθι που ακούει στο όνομα Βενιζέλος. Δεν είναι βέβαιο ότι ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα εγκαταλείψει τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, ούτε φαίνεται διατεθειμένος να ενταχθεί στον φορέα των «3», παρά το γεγονός ότι συμφωνεί επί της ουσίας με τις θέσεις τους. Ο κ. Βενιζέλος βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η συγκυρία περιορίζει τις επιλογές του και τον οδηγεί προσωρινά σε ρόλο μοναχικού καβαλάρη. Παράλληλα, προβληματισμό και ενστάσεις προκάλεσε επίσης η μεταπήδηση  του Αχμέτ Ιλχάν από το Ποτάμι. Unfair χαρακτήρισε την εισδοχή Ιλχάν ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, επισημαίνοντας ότι «δεν μπορείς να κάνεις πρόταση συνεργασίας στο Ποτάμι και να του παίρνεις βουλευτή». Σημείωσε επίσης ότι ποτέ το ΠΑΣΟΚ δεν δέχθηκε στους κόλπους του εν ενεργεία βουλευτή άλλου κόμματος.

Η ισορροπία με τον Βενιζέλο
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα πιστώνεται τα θετικά στοιχεία της κίνησης επανασυσπείρωσης των στελεχών του Κινήματος, καθώς από την πρώτη στιγμή εργάστηκε για να το επιτύχει. Από την άλλη πλευρά, ο Γ. Παπανδρέου και το ΚΙΔΗΣΟ εντάχθηκαν στην αγκαλιά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αφήνοντας πίσω τους τις αποτυχημένες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός νέου ΠΑΣΟΚ και κερδίζοντας τη στήριξη μίας κοινοβουλευτικής σύμπραξης σε μία περίοδο όπου εκκρεμούν πολιτικές και δικαστικές αποφάσεις για τα δάνεια των κομμάτων ή από καταγγελίες πολιτών.

Το ζητούμενο είναι το πώς θα διατηρηθούν οι ισορροπίες με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος ξιφούλκησε κατά του Παπανδρέου και των συνεργατών του κατά την ομιλία της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Και το χειρότερο όλων είναι ότι ο πρώην πρόεδρος του Κινήματος προέβλεψε ότι η σύμπραξη και γενικά η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν θα μακροημερεύσει. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του άρχισαν τις διαρροές υποστηρίζοντας πως ο κ. Βενιζέλος θα βάζει διαρκώς τρικλοποδιές. Όμως οι συνεργάτες του πρώην προέδρου έθεσαν ένα διαφορετικό ζήτημα: Μιλώντας πως η επανασυσπείρωση που επιζητεί η κα Γεννηματά μπορεί να επιτεύχθηκε έστω και προσωρινά με τη σύναξη πολλών παλιών το προηγούμενο Σάββατο, όμως απουσιάζει η έννοια της ανανέωσης των προσώπων στην ηγετική ομάδα των στελεχών του χώρου.

Η παρουσία πρώην υπουργών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ σηματοδοτεί τη συστράτευση όλων στην προσπάθεια αναγέννησης του χώρου, αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί με όρους της δεκαετίας του ’80 και το ’90, όπως αναφέρουν πρώην στελέχη του Κινήματος. Για τον λόγο αυτό, πολιτικοί φίλοι του κ. Βενιζέλου υποστηρίζουν ότι επιβάλλεται η ριζική ανανέωση του χώρου σε πρόσωπα και ιδέες μετά το πρώτο βήμα που ήταν η επανασυσπείρωση όλων των στελεχών του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ.

Αναζητεί ρόλο
Τον δικό του διακριτό ρόλο φαίνεται ότι αναζητεί ο Κώστας Σκανδαλίδης, με την παρέμβασή του στα ΜΜΕ να αποτελεί μήνυμα ένθεν κακείθεν. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τις ψήφους από εμάς και τώρα μετά την πολιτική που ασκεί υπάρχει αποδόμηση του κόμματος. Αυτή η εκλογική δεξαμενή γυρίζει σπίτι της, πιστεύω ότι μας περιμένει και πρέπει να συναντηθούμε», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο κ. Σκανδαλίδης, για να συμπληρώσει πως από την επιστροφή Παπανδρέου ενοχλείται και η Ν.Δ., καθώς βλέπει ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς μπορεί να ξαναγίνει μεγάλος.

Ερωτηθείς για τις αιχμές Βενιζέλου κατά Παπανδρέου, απάντησε: «Στην ΚΕ είπα ότι πρέπει να τιμηθεί ο Βενιζέλος γιατί έμεινε παρών και μάχιμος, ακόμα και όταν έπαψε να είναι πρόεδρος. Ο Βενιζέλος δικαιούται να λέει ότι κάποιοι οφείλουν μια συγγνώμη, αλλά όπως είπε και η πρόεδρος, η κα Γεννηματά, δεν δίνουμε συγχωροχάρτι σε κανέναν», υπογράμμισε και συμπλήρωσε: «Πρέπει να αφήσουμε τις πόρτες ανοιχτές για όλους, να ξεμπλοκάρουμε από το παρελθόν και να φτιάξουμε μια πρόταση για το μέλλον για να γεννηθεί μια παράταξη που την έχει ανάγκη η χώρα. Δεν μπορούμε άλλο να τρώμε τις σάρκες μας, δεν μπορούμε να πετάμε κανέναν στο περιθώριο».