Λειψανδρία μετά τη διάσπαση…

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να προσπαθούσε να… κατακτήσει τον κόσμο κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, πίσω στην Αθήνα όμως οι στενοί του συνεργάτες προσπαθούσαν να προετοιμάσουν το έδαφος για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τη Δευτέρα. Και το κυριότερο να αντιμετωπίσουν το σοβαρό πρόβλημα λειψανδρίας που καταγράφεται στο κόμμα μετά τη διάσπαση, αλλά και την… ανεξαρτητοποίηση πολλών μικρομεσαίων στελεχών.

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Τι να ’ναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Η πολιτική του ή οι άνθρωποί του; Ή μήπως και τα δύο; Η περιβόητη διάσπαση δεν είχε ως μόνη συνέπεια τη Λαϊκή Ενότητα και τη «θυσία» της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Δυστυχώς για την Κουμουνδούρου, είχε και παράπλευρες απώλειες πολύ πιο σημαντικές οι οποίες πλέον είναι ιδιαιτέρως αισθητές.

Εκατοντάδες είναι τα μικρομεσαία στελέχη που έφυγαν από το κόμμα, αφήνοντας καίριες θέσεις ορφανές και για πρώτη φορά διαψεύστηκε το περιβόητο «ουδείς αναντικατάστατος». Πρόκειται άλλωστε για στελέχη τα οποία είχαν σηκώσει όλο το γραφειοκρατικό βάρος, αλλά κυρίως είχαν δουλέψει σκληρά πάνω στα νομοσχέδια που θέλει η κυβέρνηση να καταθέσει, αλλά τώρα δεν έχει τα κατάλληλα πρόσωπα για να ολοκληρώσουν την επεξεργασία, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν είτε να τα καταθέσουν ημιτελή είτε με σοβαρά λάθη.

Σπαζοκεφαλιάζουν στην Κουμουνδούρου πώς να καλύψουν τα κενά, αλλά άκρη δεν βρίσκουν. Γιατί δεν θέλουν όποιον και όποιον αλλά μόνο τους ικανούς. Για τις προεκλογικές αφισοκολλήσεις (ακόμα και στα πανεπιστήμια) έγινε η δουλειά με μετανάστες. Αστείο το θέαμα, αλλά η νεολαία είχε ήδη γυρίσει τις πλάτες της, οπότε κάποιος έπρεπε να αναλάβει. Με τα σοβαρά όμως;

Απόπειρες «επαναπροσέγγισης»
Τις τελευταίες περίπου δέκα ημέρες τα τηλέφωνα έχουν πάρει φωτιά, ενώ κάποιοι ρισκάρουν ακόμα και την υγεία τους με τους αλλεπάλληλους καφέδες καθημερινά σε μια προσπάθεια να μεταπείσουν συγκεκριμένα στελέχη να γυρίσουν στο κόμμα. Όχι, δεν κάνουν την επίσημη πρόταση, προετοιμάζουν όμως το έδαφος ελπίζοντας να αποσπάσουν ένα τουλάχιστον «θα δούμε». Και αφήνουν τη δύσκολη δουλειά για τους υπουργούς, μπας και πείσουν εκείνους που αυτή τη στιγμή φαντάζουν απαραίτητοι. Μόνο που προσκρούουν μόνιμα σε τοίχο! Η μία άρνηση ακολουθεί την άλλη και η απόγνωση μεγαλώνει.

Οι κακές γλώσσες λένε πως έφτασαν μέχρι και σε στελέχη που πλέον έχουν ακολουθήσει τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Οι ακόμα πιο κακές όμως γλώσσες θέλουν συγκεκριμένα στελέχη της ΛΑΕ να επιχειρούν και εκείνα μια επαναπροσέγγιση, μιας και ήταν κομματικοί υπάλληλοι και σήμερα η αγορά εργασίας είναι δύσκολη και αυτοί πλέον επίσημα άνεργοι. Μόνο που αυτοί δεν είναι οι απαραίτητοι.

Η προσπάθεια θα συνεχιστεί, λένε στην Κουμουνδούρου. Με όποιο κόστος. Και σιγά-σιγά αντιλαμβάνονται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι (μόνο) τα στελέχη πρώτης γραμμής, ούτε καν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά όλοι εκείνοι που δούλευαν στο παρασκήνιο με προσωπικό κόστος για να «ανδρωθεί» αυτό το κόμμα.

Στα πηγαδάκια γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου τα πρόσωπα ενδιαφέροντος όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν κρατήσει από μόνα τους το χαρτοφυλάκιο συγκεκριμένων υπουργείων, ενώ στην επτάμηνη κυβέρνηση είχαν προετοιμάσει όλα τα έγγραφα για τους υπουργούς. Και μπορεί εκείνοι να μην επέστρεψαν στις θέσεις τους, όμως οι διάδοχοί τους θέλουν να επιστρέψουν τουλάχιστον τα στελέχη που είχαν συμβουλευτικό χαρακτήρα.

Λέγεται μάλιστα πως στην προσπάθεια να τους πείσουν δεν διστάζουν να προτείνουν και θέσεις σε άλλα πρόσωπα (συγγενικά ή φιλικά), αρκεί εκείνοι να πουν το πολυπόθητο «ναι».

«Τη δουλειά τους θα την κάνουν ούτως ή άλλως. Η παρουσία όμως των ανθρώπων που επί δέκα χρόνια περίπου διαχειρίζονταν τις πολιτικές του κόμματος παρέχει ασφάλεια στους υπουργούς πως δεν θα εκτεθούν ούτε και θα κινηθούν εκτός “πλαισίου”. Αυτός είναι επί της ουσίας ο λόγος που επιμένουν. Με την έναρξη των εργασιών της Βουλής, υπάρχουν νομοσχέδια που πρέπει να κατατεθούν, και αυτά κάποιος πρέπει να τα επιμεληθεί. Αν δεν είναι οι καταλληλότεροι εκείνοι που θα το κάνουν αναγκαστικά θα είναι απλά κάποιος. Με ό,τι αυτό σημαίνει», εξηγούσε στην «Α» συνεργάτης κορυφαίου υπουργού όταν ερωτήθηκε για το πρόβλημα που έχει προκύψει.