Νόμιμη η παρακράτηση στις αμοιβές μελών Δ.Ε.Π.

Νόμιμη η παρακράτηση ποσοστού 15 % στις αμοιβές μελών Δ.Ε.Π. από την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος. Αυτό έκρινε η Ολομέλεια του ΣτΕ απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας του νόμου καθορισμού εισπράξεως και αποδόσεως κρατήσεων υπέρ των αμοιβών των μελών Δ.Ε.Π. σε Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι.

Στο άρθρο 2 του ν. 2530/1997 οριζόταν μεταξύ άλλων ότι το ποσοστό που περιέρχεται στο οικείο Α.Ε.Ι. από τις αμοιβές των μελών Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης, που εισπράττονται μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Αξιοποίησης Κονδυλίων του ιδρύματος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30% ανά αμοιβή από την άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος. Στη συνέχεια  με το νέο νόμο 2817/2000 ορίσθηκε μεταξύ άλλων, ότι το ποσοστό αυτό ότι δεν μπορεί πλέον να υπερβαίνει το 15%, ορίζοντας περαιτέρω ότι η διαφορά που προκύπτει από τα ήδη καταβληθέντα ποσά συμψηφίζεται με τα νέα, και επισημαίνεται ότι το ποσοστό από την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος που περιέρχεται στο οικείο Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. υπολογίζεται επί των ακαθάριστων αμοιβών του μέλους Δ.Ε.Π.

Οι αιτούντες αμφισβητούσαν επίσης τη συνταγματικότητα του άρθρου 2 παρ. 8 του ν. 2530/1997, όπως ισχύει μετά το άρθρο 15 του ν. 2817/2000, για το λόγο ότι σ’ αυτό ορίζεται η δυνατότητα της τροποποίησης με κατ’ εξουσιοδότηση εκδιδόμενες πράξεις των ποσοστών κρατήσεων επί αμοιβών του διδακτικού προσωπικού, τη στιγμή που σύμφωνα με το αρ. 78 παρ. 4 του Συντάγματος το αντικείμενο της φορολογίας, ο φορολογικός συντελεστής, οι απαλλαγές ή οι εξαιρέσεις από τη φορολογία δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης.

Το ΣτΕ όμως απέρριψε τον ανωτέρω λόγο ακύρωσης, αποφαινόμενο πως από τις σχετικές διατάξεις συνάγεται ότι οι επίμαχες επιβαρύνσεις δεν έχουν φορολογικό χαρακτήρα, καθόσον τα παρακρατούμενα ποσά διατίθενται υπέρ των οικείων ιδρυμάτων για την κάλυψη των ακαδημαϊκών και ερευνητικών αναγκών τους.

Τέλος, το ΣτΕ καταλήγει μεταξύ άλλων στο συμπέρασμα ότι η επιβολή παρακράτησης σε αμοιβές για υπηρεσίες που τα μέλη Δ.Ε.Π. πλήρους απασχόλησης παρέχουν στα πλαίσια επιτρεπόμενης εξω-πανεπιστημιακής δραστηριότητας ως ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν θίγει τον πυρήνα της επαγγελματικής ελευθερίας που παρέχει το αρ. 5 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς πρόκειται για περιορισμό που απορρέει από την ένταξη του ελεύθερου επαγγελματία στο διδακτικό προσωπικό πλήρους απασχόλησης των Α.Ε.Ι.