Οι… δικαιολογίες της Αχτσιόγλου για τη «δύσκολη μάχη που χάθηκε»

Να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επιχείρησε με την ομιλία της από το βήμα της Βουλής η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, υποστηρίζοντας ότι «διαπραγματευτήκαμε σε αυτή την περίοδο μέχρι τέλους, εντός ενός ασφυκτικού πλαισίου, στο οποίο κυριαρχούν δογματικές, νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις».

Συνεχίζοντας η 32χρονη υπουργός, ανέφερε ότι «βρεθήκαμε επανειλημμένως απέναντι σε ακραίες απαιτήσεις, απαιτήσεις συχνά ατεκμηρίωτες, δεδομένης της κατάστασης της οικονομίας, απαιτήσεις για μέτρα με πολλές φορές τιμωρητικό χαρακτήρα, απέναντι στην ελληνική κοινωνία που τόλμησε να αμφισβητήσει τον μονόδρομό τους και την σιδηρά πειθαρχία, απαιτήσεις που βασίζονταν σε εμμονές και συχνά και σε έναν οικονομικό ανορθολογισμό».

Θέλοντας να ρίξει όλα τα δεινά στο ΔΝΤ, η κα. Αχτσιόγλου επεσήμανε ότι «είναι ένα Ταμείο το οποίο έχει αποδειχθεί διαχρονικά ότι κάνει πολύ μεγάλα λάθη στις εκτιμήσεις του, εκτιμήσεις που μοιάζουν να στηρίζονται περισσότερο στις πολιτικές του συμπάθειες και όχι στα οικονομικά δεδομένα και στην πραγματικότητα».

«Ξέραμε ότι αυτή η μάχη είναι δύσκολη, έχει οπισθοχωρήσεις, έχει συμβιβασμούς, έχει πισωγυρίσματα και απώλειες. Παλέψαμε μέσα σε συνθήκες που δεν τις ορίζουμε εμείς, για να ολοκληρώσουμε αυτή την κρίσιμη αξιολόγηση, για να μπορέσει η οικονομία να εμπεδώσει την ανάκαμψη που σημειώνει, για να μπορέσει και η κοινωνία να κινηθεί σε ένα περιβάλλον σταθερότητας. Και προσπαθήσαμε να το κάνουμε αυτό προστατεύοντας κεκτημένα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Κάπου τα καταφέραμε και κάπου όχι», είπε η ίδια.

Τέλος, επέλεξε να κλείσει την ομιλία της λέγοντας ότι «η κυβέρνηση στέκεται με σεβασμό απέναντι στους βουλευτές και στην κοινωνία και δεν μιλάει για success story».