Πάρκινγκ στην πυλωτή; Μόνο με… συμβόλαιο!

Μία ανατρεπτική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων αλλάζει τα δεδομένα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των πυλωτών!

Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου

Το περιφερειακό δικαστήριο έκρινε πως είναι παράνομη η αποκλειστική χρήση ανοικτής θέσεως στάθμευσης στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας όταν το σχετικό δικαίωμα δεν αποκτάται με συμβόλαιο. Παράλληλα, το Δικαστήριο προχωρά στην αναγνώριση της εν λόγω θέσεως ως κοινοχρήστου χώρου ελευθέρας συγχρήσεως και απαγορεύει στους εναγομένους να χρησιμοποιούν αποκλειστικά την ανωτέρω θέση. Η απόφαση είναι προσωρινώς εκτελεστή και για κάθε παράβαση της οι εναγόμενοι απειλούνται με χρηματική ποινή €200 για κάθε φορά που δεν την τηρούν.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη δικαστική απόφαση (υπ´ αριθμόν 29/2016) «τυχόν δημιουργούμενες στον ελεύθερο χώρο της πιλοτής θέσεις στάθμευσης δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαιρεμένης ιδιοκτησίας και, ως εκ τούτου, η τυχόν συμφωνία των οροφοκτητών για κατάργηση του κοινόκτητου και κοινόχρηστου χαρακτήρα της πιλοτής και η μεταβίβαση του χώρου αυτής κατά διαιρεμένες ιδιοκτησίες σε τρίτους είναι άκυρη, πάσχοντας από απόλυτη ακυρότητα, η οποία μπορεί να προβληθεί από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον (ΑΠ 1608/2010 σε ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 635/2010 ΕφΑΔ 2010. 930)».

Παράλληλα, στη δικαστική απόφαση τονίζεται ότι «ο χώρος της πιλοτής ή ανοιχτά τμήματα του χώρου αυτού δεν είναι δυνατό (όπως, άλλωστε, ίσχυε και πριν από την έκδοση των ν. 960/1979 και 1221/1981) να αποτελέσουν αντικείμενο διαιρεμένης ιδιοκτησίας και, συνεπώς, οι χώροι της πιλοτής (ήτοι ο ελεύθερος ημιυπαίθριος χώρος του ισογείου του κτιρίου, που επικοινωνεί άμεσα με τον περιβάλλοντα χώρο και ορίζεται γύρωθεν από το περίγραμμα του κτιρίου) ανήκουν στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής (ανήκοντας σε όλους τους συνιδιοκτήτες κατά την προσδιορισμένη ανάλογη μερίδα εκάστου και στο χώρο αυτόν».

Στην υπόθεση που εξέτασε το Μονομελές Πρωτοδικείο Τρικάλων «οι ενάγοντες εκθέτουν ότι είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ο καθένας της λεπτομερώς περιγραφόμενης στην αγωγή οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος) της κείμενης στα Τρίκαλα επί της οδού (…) πολυώροφης οικοδομής. Ότι η εν λόγω οικοδομή υπήχθη σε καθεστώς “περί κατ’ ορόφων ιδιοκτησίας” δυνάμει της υπ’ αριθ. …/2004 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών, κατανομής ποσοστών, διανομής μελλόκτιστων και κανονισμού πολυκατοικίας του Συμβολαιογράφου Τρικάλων …, που μεταγράφτηκε νόμιμα. Ότι σύμφωνα με την προμνησθείσα πράξη σύσπασης οριζόντιας ιδιοκτησίας οι υπαίθριες θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτου του ακάλυπτου ορίζεται ότι δεν θα αποτελούν οριζόντιες ιδιοκτησίες, αλλά παρακολουθήματα και κατ’ αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης άλλων οριζοντίων ιδιοκτησιών της αυτής πολυκατοικίας, που θα καθορισθούν από την εργολήπτρια εταιρία και από τους οικοπεδούχους, μεταγενέστερα είτε με ειδική πράξη, είτε θα αναφέρονται στα συμβόλαια πώλησης και μεταβίβασης των οριζοντίων ιδιοκτησιών».

Κοινόκτητος και κοινόχρηστος ο χώρος
Συνεπώς από τα στοιχεία που εξέτασε το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα πως «το τμήμα αυτό (σ.σ. της πυλωτής) έχει χαρακτήρα κοινόκτητο και κοινόχρηστο, ήτοι αποτελεί τμήμα των κοινοχρήστων μερών της οικοδομής, επί των οποίων όλοι οι κύριοι των κοινοχρήστων μερών διαιρεμένων ιδιοκτησιών της οικοδομής, ήτοι και οι ενάγοντες, έχουν εξ αδιαιρέτου ιδανικό μερίδιο συγκυριότητας, κατά την αναλογία των ποσοστών συγκυριότητας τους επί του όλου οικοπέδου και ως εκ τούτου οι πέμπτος και η έκτη των εναγομένων παρανόμως χρησιμοποιούν αποκλειστικά την υπό στοιχεία Π-9 ανοιχτή θέση στάθμευσης αυτοκινήτου».

Στο δια ταύτα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Τρικάλων επισημαίνει πως «πρέπει να αναγνωρισθεί ως κοινόχρηστος χώρος ελεύθερης συγχρήσεως η υπό στοιχεία Π-9 ανοικτή θέση στάθμευσης του ακάλυπτου χώρου της πολυκατοικίας, που κείται στα Τρίκαλα, επί της οδού (…), να απαγορευθεί στους πέμπτο και έκτη των εναγομένων να χρησιμοποιούν αποκλειστικά την Π-9 θέση στάθμευσης του ακάλυπτου και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να ανέχονται την από τους ενάγοντες ελεύθερη σύγχρηση της άνω θέσεως». Τέλος, «πρέπει να απειληθεί σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή διακοσίων (200,00) ευρώ για κάθε παραβίαση των αμέσως δύο προηγούμενων διατάξεων της παρούσας απόφασης».

Μάλιστα σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, πρέπει η αγωγή να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, διότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στους ενάγοντες (άρθρο 908 § 1 Κ.Πολ.Δ.).