Σπρώχνουν τη «μικρή ΔΕΗ» στον ΑΚΤΩΡΑ…
Μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν μόνο στα σχέδια, τώρα όμως είναι και επίσημο, μετά και την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή πριν από λίγες εβδομάδες. Η «μικρή ΔΕΗ» προχωράει, η δε «ναυαρχίδα» των μονάδων που περιλαμβάνονται σε αυτή, δηλαδή αυτή που με διαφορά έχει τη μεγαλύτερη αξία, είναι η λιγνιτική μονάδα της Μελίτης στη Φλώρινα.
Εδώ λοιπόν είναι που αρχίζουν και τα περίεργα, τα οποία, αν δεν διορθωθούν άμεσα από το ΥΠΕΚΑ και την κυβέρνηση γενικότερα, θα σημαίνει ότι το παιχνίδι παίζεται με «σημαδεμένη τράπουλα».
Η λιγνιτική μονάδα της Μελίτης –ή αλλιώς το «διαμάντι του στέμματος» της «μικρής ΔΕΗ»– είναι σχεδιασμένη να τροφοδοτείται από τα τοπικά λιγνιτωρυχεία της Αχλάδας και της Βεύης. Εδώ λοιπόν είναι που ξεκινάει το πρόβλημα, αφού η εταιρεία ΑΚΤΩΡ έχει ήδη τον έλεγχο του ενός λιγνιτωρυχείου, αυτού της Αχλάδας, και το ΥΠΕΚΑ, μέσω της γνωστής σκανδαλώδους διαδικασίας απ’ ευθείας ανάθεσης για την οποία έχουμε ήδη γράψει στην εφημερίδα μας πολλές φορές κατά το παρελθόν, θέλει να του δώσει και το λιγνιτωρυχείο της Βεύης.
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, με συμβόλαιο που υπέγραψε πριν από έναν χρόνο, ο ΑΚΤΩΡΑΣ έχει έως το 2020 το αποκλειστικό δικαίωμα εργολαβικής εκμετάλλευσης για την εξόρυξη και διακίνηση του παραγόμενου λιγνίτη από το λιγνιτωρυχείο Αχλάδας, γεγονός μάλιστα που είναι σε πλήρη γνώση του ΥΠΕΚΑ.
Με το να του αναθέσει, λοιπόν, και μάλιστα απ’ ευθείας, και το λιγνιτωρυχείο της Βεύης, το ΥΠΕΚΑ δίνει στον ΑΚΤΩΡΑ το κλειδί για την τροφοδοσία της μονάδας με λιγνίτη. Με άλλα λόγια, η Μελίτη και κατ’ επέκταση η «μικρή ΔΕΗ» πηγαίνει… χειροπόδαρα στον ΑΚΤΩΡΑ!
Το να έχει κάποιος ταυτόχρονα τον έλεγχο των λιγνιτωρυχείων και της Αχλάδας και της Βεύης είναι κάτι που αντίκειται στους κανόνες ανταγωνισμού, και αυτό είναι κάτι το οποίο είχε επισημάνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού με την απόφασή της 457/2009. Ειδικότερα με την απόφαση αυτή, η Επιτροπή Ανταγωνισμού είχε αφήσει τη ΔΕΗ να υπογράψει σύμβαση για να παίρνει τον λιγνίτη από το λιγνιτωρυχείο Αχλάδας, της είχε απαγορεύσει όμως ταυτόχρονα να συμμετάσχει άμεσα ή έμμεσα στην εκμετάλλευση του κοιτάσματος της Βεύης.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πως ενώ η ΔΕΗ δεν μπορούσε να έχει το χέρι της και στην Αχλάδα και στη Βεύη, γιατί δεν ισχύει ο ίδιος περιορισμός και για τον ΑΚΤΩΡΑ, πολύ περισσότερο μάλιστα τη στιγμή που η λιγνιτική μονάδα της Μελίτης περιλαμβάνεται πια στο πακέτο της «μικρής ΔΕΗ».
Το τελευταίο, δηλαδή η επικείμενη πώληση μέσω διαγωνισμού της «μικρής ΔΕΗ», είναι και το πιο σημαντικό στην υπόθεση, αφού η μητρική ΔΕΗ στοχεύει να εισπράξει τουλάχιστον 3-4 δισ. ευρώ από την πώλησή της. Πώς λοιπόν θα μπορεί να διεξαχθεί διαγωνισμός με στοιχειώδεις έστω πιθανότητες επιτυχίας, δηλαδή επίτευξη ικανοποιητικού τιμήματος, όταν ένας εκ των υποψήφιων έχει ένα θεμελιώδες πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους, αυτό του εκ των προτέρου ελέγχου όλων των πηγών τροφοδοσίας με λιγνίτη;
Μην ξεχνάμε ότι η ΑΚΤΩΡ μέσω της μητρικής της ΕΛΛΑΚΤΩΡ συμμετέχει με ποσοστό 22,74% στην εταιρεία Elpedison Power που διαθέτει ήδη δύο μονάδες φυσικού αερίου, και ήδη έχει εκφράσει επισήμως την πρόθεσή της να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για την αγορά των μονάδων της «μικρής ΔΕΗ» (βλ., για παράδειγμα, το απόσπασμα από την πιο πρόσφατη παρουσίαση προς τους επενδυτές).
Από τη στιγμή, λοιπόν, που η ανάθεση του λιγνιτωρυχείου της Βεύης στον ΑΚΤΩΡΑ δεν έχει ολοκληρωθεί, πράγμα για το οποίο χρειάζεται υπογραφή σχετικής σύμβασης και έγκρισή της από τη Βουλή, η κυβέρνηση οφείλει να αποδείξει ότι πράγματι ενδιαφέρεται για την επιτυχία του εγχειρήματος της «μικρής ΔΕΗ», να ακυρώσει άμεσα την –ούτως ή άλλως– διάτρητη διαδικασία τής απ’ ευθείας ανάθεσης της Βεύης και να συμπεριλάβει το λιγνιτωρυχείο αυτό στο πακέτο της «μικρής ΔΕΗ».
Σε διαφορετική περίπτωση, το σκάνδαλο θα είναι τεράστιο, αφού μέσω μιας απ’ ευθείας ανάθεσης αξίας 3 δισ. ευρώ (τόση είναι η αξία του κοιτάσματος της Βεύης), η κυβέρνηση κατ’ ουσίαν θα σπρώξει στην αγκαλιά του ΑΚΤΩΡΑ και τη «μικρή ΔΕΗ», την οποία όντως ο ίδιος σε θέση ισχύος θα την αγοράσει… κοψοχρονιά!