Στα… ξεχασμένα η Χρυσή Αυγή

Έναν χρόνο μετά την έναρξή της, η δίκη για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής έχει πατήσει «φρένο» από τις αρχές Ιανουαρίου 2016 λόγω της αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Την ίδια στιγμή, οι αυστηροί όροι που αρχικά είχαν επιβληθεί στους κατηγορούμενους στην υπόθεση στην πλειοψηφία τους έχουν αρθεί. Αυτή τη στιγμή, σε κατ’ οίκον περιορισμό βρίσκεται μόνο ο καθ’ ομολογία δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς.

Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου

Είναι χαρακτηριστικό πως ο περιοριστικός όρος τού κατ’ οίκον περιορισμού, ο οποίος είχε επιβληθεί στον γενικό γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο και τη σύζυγό του και βουλευτή Ελένη Ζαρούλια έχει αρθεί από το καλοκαίρι του 2015 και έχει αντικατασταθεί με αυτόν της υποχρεωτικής εμφάνισης τρεις φορές τον μήνα σε αστυνομικό τμήμα.

Η συγκεκριμένη δίκη είναι από τις σημαντικότερες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, καθώς για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καλείται να λογοδοτήσει για δράση εγκληματικής οργάνωσης ένα κόμμα που εκπροσωπείται στη Βουλή. Θυμίζεται ότι η ανακριτική διαδικασία κράτησε 9 μήνες και το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε με αμετάκλητο βούλευμά του την παραπομπή 69 προσώπων –ένας απεβίωσε πριν από την έναρξη της δίκης–, μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής, όπως αυτή αναδείχθηκε στις εκλογές του 2012, με την κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση.

Περιμένουν να καταθέσουν 130 μάρτυρες
Τον Απρίλη του 2015 άρχισε η δίκη για την υπόθεση σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, η οποία ωστόσο έχει καταγγελθεί ως ακατάλληλη καθώς είναι αρκετά μικρή για να χωρέσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό παραγόντων.

Επί της ουσίας, οι καταθέσεις των μαρτύρων άρχισαν, έξι μήνες μετά την έναρξή της, τον Σεπτέμβριο του 2015, καθώς το προηγούμενο διάστημα το δικαστήριο απασχόλησαν διαδικαστικά και νομικά ζητήματα. Τον Ιανουάριο του 2016 η διαδικασία «πάγωσε» λόγω της αποχής των δικηγόρων για το Ασφαλιστικό. Η επίμονη άρνηση των Δικηγορικών Συλλόγων να χορηγήσουν άδεια κατ’ εξαίρεση για τη συγκεκριμένη δίκη, λόγω της σημαντικότητάς της, έβαλε τη διαδικασία στο «ψυγείο». Στις 12 Ιανουαρίου 2016 και ενώ συνεχίζονταν η κατάθεση μάρτυρα, αστυνομικού της ΔΙΑΣ, ο οποίος ήταν ο 17ος στη σειρά ο οποίος εξετάστηκε από το δικαστήριο, η δίκη ουσιαστικά σταμάτησε, ενώ πάνω από 130 μάρτυρες περιμένουν να καταθέσουν. Πλέον παραμένει άγνωστο πότε θα συνεχιστεί η διαδικασία και θα ολοκληρωθεί.

Η πρόταση Ντογιάκου
Υπενθυμίζεται πως οι κατηγορούμενοι έφτασαν στο εδώλιο με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας. Η πλειοψηφία του Συμβουλίου Εφετών, υιοθέτησε πλήρως την πρόταση του εισαγγελέα Εφετών, Ισίδωρου Ντογιάκου, υποστηρίζοντας πως η Χρυσή Αυγή από το 2008 και μετά παίρνει τη μορφή εγκληματικής οργάνωσης και από το 2012 και μετά κορυφώνει τη δράση της. Στην κορυφή της οργάνωσης, σύμφωνα πάντα με το βούλευμα, βρίσκεται ο Νίκος Μιχαλολιάκος «ως επικεφαλής και απόλυτα κυρίαρχος αρχηγός», και ακολουθούν οι βουλευτές-περιφερειάρχες και ο υπεύθυνος κάθε τοπικής οργάνωσης-πυρηνάρχης.

Ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, σύμφωνα με το βούλευμα, «παρείχε οδηγίες και εντολές προς τα μέλη γνωρίζοντας τις ενέργειές τους και ελέγχοντας πλήρως τη δράση τους, με στόχο την επίτευξη των παράνομων σκοπών (της οργάνωσης) και με μέσο τη διάπραξη εκ μέρους των μελών της ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων».

Ηγετικό ρόλο το βούλευμα αποδίδει και στον Χρήστο Παππά, για τον οποίο αναφέρει πως «διηύθυνε την εγκληματική οργάνωση από 20 Σεπτεμβρίου 2010 μέχρι της συλλήψεώς του στις 29 Σεπτεμβρίου 2013, παρέχοντας οδηγίες και εντολές προς τα μέλη της, γνωρίζοντας πλήρως τις ενέργειές τους και ελέγχοντας απολύτως τη δράση τους».

Αξίζει να σημειωθεί πως ο εφέτης, Νίκος Σαλάτας, ο οποίος συμμετείχε στο δικαστικό συμβούλιο που εξέδωσε το βούλευμα, είχε εντελώς αντίθετη νομική άποψη, υποστηρίζοντας πως στην προκειμένη περίπτωση δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης καθώς ουδόλως αποδίδεται στους κατηγορουμένους πως έδρασαν με σκοπό να προσπορίσουν στην οργάνωση, αμέσως ή εμμέσως, οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος.