Στο έλεος του… Κυρίου τα δημόσια νοσοκομεία
Τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία κρούει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων σε αυτά, καταγγέλλοντας την υποστελέχωση που υπάρχει και τα άδεια ταμεία.
Μάλιστα, η ΠΟΕΔΗΝ κάθε άλλο παρά αποκλείει το ενδεχόμενος ενός «black out» καθώς «το προσωπικό των νοσοκομείων είναι κάτω των ορίων ασφαλείας», ενώ «τα ταμεία τους είναι άδεια και οφείλουν στους προμηθευτές πάνω από 1 δισ. ευρώ», με αποτέλεσμα οι εταιρείες να διακόπτουν τις προμήθειες και εξ’ αυτού «αναστέλλονται χειρουργεία, υποβαθμίζεται η ποιότητα του φαγητού των ασθενών, εμφανίζονται σημαντικές ελλείψεις αναλώσιμου υγειονομικού υλικού».
Όπως αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ αποχώρησαν τα τελευταία πέντε έτη 17.000, εκ των οποίων περισσότεροι των 2.000 το τελευταίο τρίμηνο, εξαιτίας των δυσμενών αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα, χωρίς να προσληφθεί ούτε ένας, παρά τις εξαγγελίες για 4.500 προσλήψεις στα νοσοκομεία. Η Ομοσπονδία εκτιμά ότι η κίνηση του υπηρεσιακού υπουργού που ζήτησε να του επιτραπεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η κατ’ εξαίρεση πρόσληψη προσωπικού με μπλοκάκια, «ανοίγει την κερκόπορτα της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση «το προσωπικό των νοσοκομείων αποδεκατίστηκε. Η συνήθης κάλυψη είναι μια Νοσηλεύτρια σε κλινικές 40 ασθενών», ενώ το καλοκαίρι, όπως αναφέρει, δεν χορηγήθηκαν κανονικές άδειες, οφείλονται δεκάδες ρεπό και οι εργαζόμενοι βιώνουν συνθήκες εργασιακής εξουθένωσης. Αναφέρεται ακόμα «26.347 είναι οι κενές οργανικές θέσεις στους νεοσύστατους μνημονιακούς οργανισμούς, των οποίων καταργήθηκαν χιλιάδες κλίνες και άνω των 20.000 οργανικών θέσεων».
Το σύνολο του προσωπικού που εργάζεται σήμερα στα Δημόσια Νοσοκομεία είναι 51.380. Στην Ελλάδα το Νοσηλευτικό Προσωπικό είναι μόλις 3,6 ανά 1000 κατοίκους, αναφέρει η ΠΟΔΗΝ, όταν ο μέσος όρος στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι υπερδιπλάσιος (8 Νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους).
Η ΠΟΔΗΝ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κινητοποιήσεων από Οκτώβριο, προκειμένου, όπως σημειώνει «να αποτρέψει τη ψήφιση εφαρμοστικών νόμων του Μνημονίου 3, που οδηγούν στην ολική καταστροφή του χάρτη κοινωνικών δικαιωμάτων, που κερδίσαμε με αγώνες τη περίοδο της μεταπολίτευσης».