Τα… γερόντια των αιθέρων 
και οι ανάγκες τής Π.Α.

Το παρ’ ολίγον δυστύχημα με το αεροσκάφος A-7 Corsair της Πολεμικής Αεροπορίας, στο πεδίο βολής Αμπελώνες στην Κομοτηνή, το οποίο οφείλεται σε μηχανική βλάβη, κατέδειξε την ανάγκη εκσυγχρονισμού και ανανέωσης του στόλου των μαχητικών α/φ. Αν και οι «κουρσάροι» αποσύρονται εντός των επόμενων μηνών, τα F-16 και Mirage-2000 που έχει στις τάξεις της η Π.Α. χρειάζονται ένα γερό λίφτινγκ προκειμένου να διατηρήσουν το αξιόμαχό τους για τα επόμενα τουλάχιστον 10 χρόνια.

Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαδόπουλος

Κορυφαία πηγή του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας δηλώνει στην «Α» ότι «παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, δεν γίνεται να μην εκσυγχρονιστούν τα αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτό από μόνο του, βέβαια, δεν αρκεί, καθώς οι ισορροπίες (ποσοτικά και ποιοτικά) γέρνουν όλο και περισσότερο προς την πλευρά της Τουρκίας, η οποία δεν σταματά να ενισχύεται». Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει ανάψει το «πράσινο φως» για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τον εκσυγχρονισμό των F-16 C/D Block 30, Block 50 και Block 50+, ωστόσο, πιθανότατα λόγω της οικονομικής συγκυρίας, αυτές κινούνται με ράθυμους ρυθμούς. Πληροφορίες αναφέρουν πως μέσα στον Σεπτέμβριο το ΓΕΑ θα καταθέσει τον φάκελο με τις απαιτήσεις-προτάσεις του στο ΥΠΕΘΑ, με το πρόγραμμα να εντάσσεται στο πλαίσιο της συμφωνίας (FMS – Foreign Military Support) που έχει η Ελλάδα με τις ΗΠΑ.

Για το ελληνικό πρόγραμμα, έχουν εκφράσει ενδιαφέρον – υποβάλει προτάσεις τρεις εταιρείες: η Lockheed Martin, η BAE Systems Inc. (αμερικανική θυγατρική της βρετανικής εταιρείας) και η Boeing Defense, ενώ πρέπει να αναφέρουμε ότι η Πολεμική Αεροπορία έχει απαίτηση για την εγκατάσταση και ολοκλήρωση συστημάτων ραντάρ τεχνολογίας AESA. Γι’ αυτό το τμήμα τους εκσυγχρονισμού, οι υποψηφιότητες για τα μαχητικά είναι το ραντάρ RACR της εταιρείας Raytheon και το ραντάρ SABR της εταιρείας Northrop Grumman. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως το πρόγραμμα αφορά τα 95 μαχητικά Block 50 και Block 50+, με τα block 30 εάν εκσυγχρονιστούν να υπόκειται σε ένα πιο λιτό πρόγραμμα. Όπως και να ’χει, οι τελικές αποφάσεις δεν πρόκειται να ληφθούν πριν από το 2016 – δύο χρόνια δηλαδή μετά την παρουσία των προτάσεων από τις τρεις εταιρείες, ενώ βασική απαίτηση είναι και η βιομηχανική συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών στο πρόγραμμα.

Μεταγωγικά α/φ

Τα προβλήματα στον στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας δεν εξαντλούνται στα μαχητικά, αλλά αγγίζουν και τα μεταγωγικά, καθώς σήμερα είναι διαθέσιμα μόλις 10-12 από αυτά, αν και κανονικά η δύναμη περιλαμβάνει 23 αεροσκάφη. Συγκεκριμένα, η ΔΑΥ (Διοίκηση Αεροπορικής Υποστήριξης) θα έπρεπε να έχει στη διάθεσή της 15 C-130H/B και 8 C-27J, αλλά τα μόνα αεροσκάφη πάνω στα οποία στηρίζει το μεταφορικό της έργο είναι τα C-130H/B καθώς τα 8 Spartan είναι καθηλωμένα στην 112ΠΜ εξαιτίας έλλειψης ανταλλακτικών. Μάλιστα, η καθήλωση των α/φ δεν οφείλεται αποκλειστικά στα στενά οικονομικά περιθώρια, αλλά και στον κακό προγραμματισμό που έγινε.

Πρόβλημα υπάρχει και στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού AUP των C-130, καθώς εννέα χρόνια μετά την έναρξή του δεν έχει ολοκληρωθεί και από ό,τι δείχνουν τα πράγματα αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ούτε μέσα στο 2014. Σύμφωνα με πληροφορίες, απομένει η αναβάθμιση 3 α/φ, δύο εκ των οποίων βρίσκονται στην ΕΑΒ, ενώ το τελευταίο παραμένει στην 356 ΜΤΜ στην Ελευσίνα και κανείς δεν ξέρει πότε θα παραδοθεί για τις εργασίες συντήρησης και εκσυγχρονισμού.

«Χρυσή» ευκαιρία για την Ελλάδα η απόσυρση 51 F-15

Έτσι… ξαφνικά, προέκυψε μία σημαντική ευκαιρία για την ενίσχυση του στόλου των μαχητικών α/φ της Πολεμικής Αεροπορίας, από την απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αποσύρει 51 F-15C/D, λόγω των μεγάλων περικοπών στον τακτικό προϋπολογισμό του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας. Η απόσυρση των Eagle και Strike Eagle θα γίνει σε βάθος πενταετίας και τα συγκεκριμένα αεροπλάνα αποτελούν μία «χρυσή ευκαιρία» για την Ελλάδα, εάν και εφόσον υπάρξουν κάποια διαθέσιμα κονδύλια και η πολιτική ηγεσία κινηθεί άμεσα για την απόκτησή τους. Αυτό, καθώς μπορούν να συγκροτηθούν –προς αντικατάσταση των Α-7 που αποσύρονται μέσα στον χρόνο– δύο μοίρες με F-15, τα οποία εάν συνδυαστούν με ραντάρ AESA θα αποτελέσουν πολλαπλασιαστή δύναμης των Ενόπλων Δυνάμεων. Πρόκειται για μαχητικά αεροσκάφη με τεράστιες δυνατότητες, τόσο στην αναχαίτιση όσο και στον βομβαρδισμό, τα οποία αν και 3ης γενιάς μπορούν να αντιπαρατεθούν στα ίσα με οτιδήποτε πετάει σήμερα – δυτικής ή ανατολικής προέλευσης.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Σε τέσσερα χρόνια παραλαμβάνει F-35

Την ίδια ώρα, οι γείτονες, σύμμαχοι (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ) και… φίλοι Τούρκοι ενισχύονται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Περίπου ένα χρόνο μετά το «πάγωμα» της παραγγελίας των stealth F-35, η Άγκυρα –μετά από πιέσεις των ΗΠΑ– αποφάσισε να ενεργοποιήσει εκ νέου τη συμφωνία και θα παραλάβει τα δύο πρώτα «αόρατα» μαχητικά α/φ την περίοδο 2017-18. Μία κίνηση που όχι μόνο αναβαθμίζει την Πολεμική Αεροπορία της Τουρκίας, αλλά στην ουσία αλλάζει τα δεδομένα στο Αιγαίο, καθώς οι Έλληνες πιλότοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν αεροσκάφη 4ης γενιάς, με F-16 και Mirage τεχνολογίας που ανάγεται ακόμα και στη δεκαετία του ’80. Μάλιστα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η μοναδική ελπίδα είναι να προκύψουν καθυστερήσεις στο πρόγραμμα παραγωγής του μαχητικού.