Τα… ξυπόλητα γενέθλια του Σταύρου Θεοδωράκη (photo)
Τα 54 έκλεισε την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου ο Σταύρος Θεοδωράκης και θέλησε να μοιραστεί κάποιες προσωπικές σκέψεις με τους διαδικτυακούς του φίλους. Ξεκαθάρισε, πάντως, ότι τα γενέθλια του θα τα γιορτάσει στις 11 Μαρτίου μαζί με τα 3α γενέθλια του Ποταμιού.
«Γεννήθηκα τέτοια μέρα το 1963. Την ίδια χρονιά με τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Ταραντίνο, τον Τσαλουχίδη, τον Κασπάροφ, τον Φασούλα, τον Τζόνι Ντέπ», έγραψε αρχικά ο επικεφαλής του Ποταμιού και αποκάλυψε τις εξιστορήσεις της μητέρας του: «Ο πατέρας μου -μου διηγείται η μητέρα μου- έκανε μεγάλη χαρά. Του είπαν ότι πρέπει να ασημώσει και εκείνος έριξε στην σκάφη –εκεί με είχαν βάλει γιατί δεν πρόλαβαν να πάνε σε μαιευτήριο– τις λιγοστές οικονομίες του. Δεν του είχαν πει ότι θα τα έπαιρνε όλα η μαμή».
Ο κ. Θεοδωράκης, στην ανάρτηση του στο Facebook απαντάει στο ερώτημα -που ο ίδιος θέτει στον εαυτό του- «Γιατί κατέβηκα στην πολιτική»; «Στην ζωή μου σκεφτόμουν – και συνεχίζω να το σκέφτομαι συνεχώς – πόσο λίγο απέχει το καλό από το κακό, το λάθος από το σωστό, η επιτυχία από την αποτυχία, η σωτηρία από την καταστροφή. Ο αγαπημένος μου χημικός στο γυμνάσιο επέμενε ότι αρκεί μια σταγόνα για να αλλάξει το μείγμα. Πίστεψα λοιπόν ότι το Ποτάμι μπορεί να προσφέρει τις σταγόνες που αλλάζουν την ιστορία. Που αλλάζουν το τέλος της ιστορίας. Όχι παρακμή, αλλά ανάπτυξη. Υπερήφανοι άνθρωποι και όχι σκυφτοί. Δουλειά και όχι φτώχεια. Χαμόγελα και όχι μιζέρια. Τέτοια σκεφτόμουν καθώς πλησίαζαν τα γενέθλια μου πριν τρία χρόνια. Και εκεί που οι άλλοι στα γενέθλια τους οργανώνουν ένα τραπέζι με φίλους ή ένα γλέντι στο σπίτι ή ένα ταξίδι, εγώ είπα να γίνουμε όλοι ένα τραπέζι , ένα γλέντι, ένα ταξίδι και να αλλάξουμε τη χώρα. Περιπέτεια μεγάλη που όμως αξίζει τον κόπο. Τώρα που το σκέφτομαι ξανά, ίσως άκουσα και μερικούς να φωνάζουν: “Αν τολμάς κάντο”. Και το έκανα! Και θα επιμείνω να το κάνω! Η περιπέτεια συνεχίζεται. Χρόνια μας πολλά».
Παπ.