Έργο Ίβιτς το 1-1 στο Άμστερνταμ!

Το αποτέλεσμα είναι ίδιο με αυτό που απέσπασε μετά κόπων και βασάνων πριν από έξι χρόνια στο ίδιο γήπεδο. Αυτή τη φορά το πέτυχε άνετα.

Επειδή, όμως, είναι το ίδιο ακριβώς σκορ, μίας σειράς αγώνων του 2010 που έληξε με αποκλεισμό, κανείς μα κανείς δεν πανηγυρίζει στον ΠΑΟΚ με το 1-1 που απέσπασε στο γήπεδο του Άγιαξ. Η ικανοποίηση δεν έγκειται τόσο στο αποτέλεσμα, όσο στην άνεση με την οποία αυτό ήρθε.

Σίγουρα, ένα γυμνό μάτι ίσως να παρατήρησε έναν παθητικό ΠΑΟΚ που απλά περίμενε πίσω από την μπάλα. Δεν είναι, όμως, ακριβώς έτσι. Και τις αντεπιθέσεις του έκανε, και την μπάλα την κράτησε κάποια διαστήματα και το κυριότερο, δεν έδινε στημένες φάσεις στους γηπεδούχους. Πως το κατάφερε αυτό; Πρώτον, επειδή παραχώρησε μόλις πέντε κόρνερ και δεύτερον επειδή δεν έκανε κανένα φάουλ!

Το κανένα δεν είναι 100% αληθές, καθώς η στατιστική υπηρεσία κατέγραψε πέντε, ωστόσο προσέξτε πότε και που έγιναν αυτά τα φάουλ. Τα τέσσερα πρώτα στο δεκάλεπτο 1’-10’, όταν οι παίκτες του Δικεφάλου έψαχναν ακόμη τα πατήματά τους και έδωσαν αυτά τα μαζεμένα φάουλ κοντά στη μεσαία γραμμή! Το τελευταίο πάλι κοντά στη μεσαία γραμμή από τον Αθανασιάδη στο 30’. Στα υπόλοιπα 64 λεπτά με τις καθυστερήσεις ούτε ένα φάουλ! Απίστευτο! Και να σκεφτεί κανείς πως ο Άγιαξ κυκλοφορούσε αρκετά την μπάλα έξω από την περιοχή του ΠΑΟΚ, αλλά οι παίκτες του Βλάνταν Ίβιτς μάρκαραν πανέξυπνα με το σώμα, δεν χρησιμοποιούσαν χέρια και κυρίως ήταν πάντα κάποιος εκεί που έπρεπε, με αποτέλεσμα να μην απαιτούνται άγαρμπα και αναίτια βιαστικά μαρκαρίσματα.

Η τακτική του Ίβιτς και η προσήλωση των παικτών στο πλάνο χάρισαν αυτό το αποτέλεσμα και τα τρία σουτ υπό καλές προϋποθέσεις των παικτών του Άγιαξ – που έφεραν και το ένα γκολ – είναι οι μοναδικές και μετρημένες στιγμές αδράνειας των χαφ του ΠΑΟΚ. Μένει να δούμε αν ο Σέρβος προπονητής θα εκτελέσει το ίδιο σχέδιο και στη ρεβάνς και πόσο πιο επιθετικό θα κάνει το σχήμα.