Έτσι αλλάζουν χέρια τα πλαστά διαβατήρια

Πριν από δύο εβδομάδες η «Α» δημοσίευσε το πρώτο μέρος μίας μεγάλης έρευνας για τα πλαστά διαβατήρια στην Αθήνα. Μια έρευα που μας οδήγησε στα άδυτα όχι μόνο απλών συμμοριών του κοινού ποινικού δικαίου αλλά σε ανθρώπους με «δυνατές» γνωριμίες η δράση των οποίων ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα. Τώρα ήρθε η ώρα της συνέχειας…

Ρεπορτάζ – Έρευνα: Σπύρος Παπαδάκης

Όπως είχε αποκαλύψει η «Α» το μεγαλύτερο μέρος της… μπίζνας με τα πλαστά διαβατήρια γίνεται στις περιοχές γύρω από την πλατεία Βικτωρίας αλλά και σε διαμερίσματα στα Σεπόλια και στο Κουκάκι. Όταν, λοιπόν, το ρεπορτάζ είχε σχεδόν ολοκληρωθεί ζήτησα από τους δύο επικεφαλής της πακιστανικής μαφίας να βρουν έναν από αυτούς που έρχονται «μιλημένοι».
Όλη η διαδικασία γίνεται μέσω viber. Οι σύνδεσμοι στα παράλια της Τουρκίας έχουν «ψαρέψει» τον πελάτη, τον έχουν φωτογραφίσει και έχουν στείλει όλα τα «απαραίτητα» στον επικεφαλής της Αθήνας. Αμέσως ενημερώνεται όλο το δίκτυο προκειμένου να βρεθεί το διαβατήριο της επιλογής του «πελάτη». Ελληνικό, αλβανικό, βουλγάρικο, ιταλικό, αμερικάνικο, μέχρι και ρώσικο έχει ζητηθεί.

Σε δύο μέρες τα διαβατήρια…
Ο συγκεκριμένος ήθελε διαβατήριο οποιασδήποτε ευρωπαϊκής χώρας. «Εύκολος πελάτης», μας λέει ο αρχηγός. «Συνήθως μας ζητάνε συγκεκριμένης χώρας και μας δυσκολεύουν». Το ραντεβού στην οδό Αχαρνών. «Θα πάμε με το αυτοκίνητό σου», μου λένε, όχι επειδή με εμπιστεύτηκαν αλλά προφανώς για να «σταμπάρουν» το όχημα.
Με περίμεναν πίσω από ένα περίπτερο κοντά στην Αγ. Μελετίου επί της Αχαρνών. Πλησιάζοντας πήρα τηλέφωνο. Σταμάτησα ακριβώς στο σημείο και μπήκαν στο αυτοκίνητό μου. Ο «μεγάλος» κάθισε πίσω… Πήγαμε σε κάτι στενά στα Σεπόλια. Ένα μικρό διαμέρισμα σε μία από τις κλασικές, άσχημες πολυκατοικίες της δεκαετίας του ‘80, με την ξύλινη, καφέ εξώπορτα και με ενοίκους από όλη την υφήλιο. Η παντελής έλλειψη ηχομόνωσης η οποία ανακάτευε τις ακαταλαβίστικες διαλέκτους των ενοίκων μού προκάλεσε έναν αμήχανο μορφασμό ο οποίος έγινε αντιληπτός από τους «συνοδούς» μου. «Μπορεί να μην αισθάνεσαι αλλά να ξέρεις ότι εδώ είσαι περισσότερο ασφαλής από οποιοδήποτε μέρος της Αθήνας» μου είπαν και συνέχισαν: «Η αστυνομία ούτε που πλησιάζει εδώ. Είναι λίγο πολύ το δικό μας γκέτο. Εδώ μέσα υπάρχουν Αφρικανοί, Πακιστανοί, Ασιάτες. Πού να τολμήσουν να έρθουν…».
Η πόρτα στο διαμέρισμα άνοιξε κατά το ¼. Ίσα που χωρούσα να περάσω. Πριν προλάβω να ρωτήσω γιατί είναι καναπές «φράζει» την πόρτα, πάνω από 50 διαβατήρια αδειάζονται από μία τσάντα μπροστά στα μάτια μου… «Αυτά είναι τα «εργαλεία» μας λέει, «ένα από αυτά θα επιλέξουμε για τη νέα ταυτότητα του “φίλου” μας. Θα δούμε ποιος ταιριάζει περισσότερο, ποιος του μοιάζει και αυτό θα είναι το νέο διαβατήριό του».
Λίγα 24ωρα αργότερα το διαβατήριο ήταν έτοιμο. Υψηλής ποιότητας, κόστους €3.500 συνοδευόμενο από ταυτότητα και δίπλωμα! Όλα με τη φωτογραφία του «πελάτη» που είχε σταλεί σε υψηλή ποιότητα μέσω viber.

Έφτασε ο πελάτης…
Θέλησα να δω και να καταγράψω τον τρόπο που έρχεται στα χέρια του πελάτη το διαβατήριο. Γίνεται απλά μία συνάντηση; Ήταν Τετάρτη μεσημέρι όταν με ενημέρωσαν ότι ήρθε στην Αθήνα ο πρωταγωνιστής μας και το βράδυ θα έπαιρνε στα χέρια του τα νέα του έγγραφα.
Του έδωσαν ραντεβού στην Ομόνοια. Εκεί τον περίμενε ο ένας από τους δύο Πακιστανούς. Μόλις συναντήθηκαν, κατευθύνθηκαν πεζοί προς την πλατεία Βικτωρίας. Σε ένα από τα στενά κάτω ακριβώς από την πλατεία, ένα μαγαζί ανατολίτικο, φαγάδικο, είναι το σημείο που μπαίνουν μέσα. Ένα μαγαζί υπεράνω πάσης υποψίας. Εκεί λοιπόν ο «ταξιδιώτης» δίνει τον φάκελο με τα χρήματα και παίρνει τα έγγραφά του. Κρατώντας από ένα καφέ στα χέρια τους, βγαίνουν έξω μετά από περίπου 10 λεπτά και κατευθύνονται στην οδό Αχαρνών. Εκεί ένα ταξί περιμένει τον ταξιδιώτη μας και εξαφανίζεται… «Πού πάει;» τον ρωτάω. «Το ταξί είναι πληρωμένο για να τον μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη. Από εκεί θα πάρει λεωφορείο για Βουλγαρία και από εκεί θα φτάσει σιγά σιγά στη χώρα που θέλει».
Ο υπουργός και οι έρευνες…

Ο Νίκος Τόσκας ενημερώνεται καθημερινά για όλα τα θέματα. Όταν τον ρωτήσαμε και του περιγράψαμε τα ευρήματα της έρευνας ήταν κάθετος: «Οι έλεγχοι είναι καθημερινοί. Έχουμε εξαρθρώσει μεγάλα κυκλώματα πλαστογράφων αλλά έχουμε δουλειά ακόμη. Αυτό που έχω να πω είναι ότι αυτοί οι επιτήδειοι πατάνε πάνω στην ανάγκη δυστυχισμένων ανθρώπων που έχουν χάσει την πατρίδα τους, τους παίρνουν τα χρήματα και τους δίνουν διαβατήρια και έγγραφα με τα οποία δεν μπορούν να φτάσουν πουθενά. Οι έλεγχοι στα σύνορα της χώρας μας είναι τόσο εντατικοί που δεν περνάει κανείς. Αυτό σας το διαβεβαιώνω», μας τονίζει με έμφαση…

Συνεχίζοντας ο κ. Τόσκας μας μίλησε για τις καθημερινές έρευνες της ελληνικής αστυνομίας αλλά και για τα σπίτια που έχουν εντοπίσει κατά καιρούς. Πάντως από το ρεπορτάζ που πραγματοποιήσαμε, διαπιστώσαμε ότι η υπηρεσία που ελέγχει τα πλαστά διαβατήρια ή έγγραφα που πέφτουν στα χέρια της, έχει 100% επιτυχία και θεωρείται μία από τις καλύτερες υπηρεσίες της Ευρώπης.

Και το μυστικό που μάθαμε; Οι «σφαγιαστές» του Παρισιού, που με μένος οι προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες μας κατηγορούσαν ότι πέρασαν από την Ελλάδα και δεν τους σταμάτησε κανείς, δεν ελέχθησαν ποτέ από τις ελληνικές αρχές αλλά από την Frontex που έδωσε το πράσινο φως να φύγουν από την Ελλάδα… θα επανέλθουμε…