Έτσι φτάσαμε στο αδιέξοδο με τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς

Κακός χειρισμός από πλευράς Δικαιοσύνης και χείριστος από κυβερνητικής πλευράς

Άρθρο του δικηγόρου Αθηνών,
Γιώργου Παπαϊωάννου

Προσφάτως ο κ. υπουργός επί της Δικαιοσύνης κ. Κοντονής προέβη δημοσίως από την τηλεόραση σε δηλώσεις αναφορικώς ως προς το εκκρεμές ζήτημα των 8 στρατιωτικών Τούρκων, δηλαδή, είπε ότι εάν το ζητήσει η Τουρκία η Ελλάδα είναι πρόθυμη να εξετάσει το σχετικό της αίτημα και να προβεί εις την παραπομπήν των εν λόγω 8 πραξικοπηματιών εις δίκην.

Προφανώς θα είχε κατά νου, συμφωνούντων και των Συμβούλων του, το άρθρο 8 του Π.Κ. το οποίο έχει επί λέξει:

«Εγκλήματα στην αλλοδαπή που τιμωρούνται πάντοτε κατά τους Ελληνικούς νόμους, οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς ανεξάρτητα από τους νόμους του τόπου της τέλεσης, για τις εξής πράξεις που ετελέσθησαν στην αλλοδαπήν ως εσχάτη προδοσία, προδοσία της χώρας που στρέφεται κατά του ελληνικού κράτους και τρομοκρατικές πράξεις αρθρ. 187 β… γ… δ… ε… γ… η… θ… ι…».

Από τη γραμματική ερμηνεία, όμως, του ως άνω άρθρου προκύπτει σαφώς ότι τούτο προβλέπει όπως τα εις αυτό αναφερόμενα εγκλήματα εκδικάζονται υπό Ελληνικών δικαστηρίων των ελληνικών νόμων εφαρμοζομένων σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς, ανεξαρτήτως από τους νόμους του τόπου τελέσεως και εφ’ όσον ετελέσθησαν εις την αλλοδαπήν.

Ειδικότερα εξ αυτών τα εγκλήματα της εσχάτης προδοσίας και των τρομοκρατικών πράξεων (187) δια να υπαχθούν εις την δικαιοδοσίαν των Ελληνικών δικαστηρίων πρέπει να στρέφονται κατά του Ελληνικού κράτους, δηλαδή να προσβάλλεται ημεδαπό έννομο αγαθό προϋπόθεση η οποία δεν συντρέχει ευ προκειμένω διότι οι κατηγορούμενες πράξεις ετελέσθησαν στην αλλοδαπή (Τουρκία) και στρέφοντο κατά τρίτου κράτους και όχι της Ελλάδος.

Όθεν το αναμενόμενον κατόπιν παρακλήσεως της Ελληνικής κυβερνήσεως αίτημα από τουρκικής πλευράς πρέπει λογικώς να αναφέρεται εις την πραγματοποιηθείσα δράση των 8. Και συγκεκριμένα εις την αποτυχούσα προσπάθεια των περί ανατροπής της καθεστηκυίας τουρκικής τάξεως.

Με παρόμοιον περιεχόμενον το τοιούτο αίτημα περί εσχάτης προδοσίας των 8 είναι απαράδεκτο καθ’ όσον η δραστηριότητά των δεν αναφέρεται ούτε στρέφεται κατά της ελληνικής εννόμου τάξεως ως ο νόμος προβλέπει, αλλά της τουρκικής τοιούτης και δεν νοείται υφισταμένη αρμοδιότητα των Ελληνικών δικαστηρίων προς εκδίκαση του εν λόγω εγκλήματος.

Πέραν των ανωτέρω υφίστανται οι υπ’ αριθμ. 136-142/2017, αποφάσεις του Α.Π. οι οποίες απέρριψαν την ζητηθείσα έκδοσή των στην Τουρκία των εν λόγω 8 Στρατιωτικών, διότι υφίσταται κίνδυνος για την ζωήν των, ο οποίος προκύπτει σαφώς από την κατηγορουμένη πράξη των, δηλαδή το πραξικόπημα σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στις επίδικες αιτήσεις εκδόσεως.

Εξ άλλου, η μη γενομένη δεκτή αίτηση των τούρκικων αρχών περί εκδόσεώς των εμποδίζει νομικώς την παραπομπήν των εις δίκην για τα ίδια εγκλήματα και ό,τι δεν επέτυχε η τουρκική κυβέρνηση με την αίτηση περί εκδόσεώς των, δεν δύναται να το επιτύχει διά της πλαγίας οδού, δηλαδή διά της παραπομπής των εις δίκη με βάση τις ίδιες κατηγορίες.

Παρόμοια αντιμετώπιση θα σημαίνει κατάργηση των άνω μνημονευθεισών αποφάσεων του Α.Π. και έμμεση παρέμβαση εις την τρίτη εξουσίαν δηλαδή της δικαιοσύνης.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω οποιαδήποτε τυχόν σκέψη περί του ότι δεν πρόκειται εν προκειμένω περί πολιτικού εγκλήματος (πραξικόπημα Ιουλίου 2016 στην Τουρκία) για να δικαιολογήσει πιθανή παραπομπή των 8 εις δίκη πέφτει εις το κενόν.

Αναντίρρητα λοιπόν οι 8 καταφυγόντες και εισελθόντες στην Ελλάδα νομίμως (με άδεια) τυγχάνουν πολιτικά διωκόμενοι σύμφωνα με το ΠΔ 114ΦΕΚΑ 195/22.11.10 ως ισχύει σήμερα, όπου σαφώς γίνεται διάκριση μεταξύ πολιτικού και κοινού εγκλήματος.

Διότι στο μεν πρώτο ο επιδιωκόμενος σκοπό, του δράστη είναι η ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως, ως εν προκειμένω, του δε δευτέρου η τέλεσης ποινικώς κολασίμων πράξεων (κλοπές κ.λπ.) του κοινού ποινικού δικαίου.

Όθεν η Συνθήκη της Γενεύης 1959 στην οποία έχει προσχωρήσει η Ελλάδα, η οποία τυγχάνει εφαρμογής κατ’ άρθρον 28 του Συντάγματος και αποτελεί εσωτερικό δίκαιον επιβάλει την αιτηθείσαν προστασίαν προς τους 8 πρόσφυγες (όχι μετανάστες) θέτοντας εκ ποδών κάθε ενέργεια προς παράδοση εις την φίλη Τουρκία μέσω της παραπομπής εις δίκη.

Εδώ πρέπει υα σημειωθεί ότι στο δημοσιευθέν σημείωμα μου (ΕΣΤΙΑ της 28ης Ιουλίου 2016) είχα αναφερθεί στη μη στοιχειοθέτηση βάσει του άρθρου 8 του Ν. 4332/2015 περί αλλοδαπών, του εγκλήματος της παρανόμου εισόδου αλλοδαπών (τρίτων χωρών) εις την Ελληνική Επικράτεια.

Ειδικότερα υποστήριζα «ότι η είσοδος ατόμων εις την Ελληνική επικράτειαν από τρίτες χώρες απαγορεύεται αν πραγματοποιείται εκτός των οριζομένων και ελεγχόμενων σημείων της Ελληνικής επικράτειας, δηλαδή λιμένων, αερολιμένων και μεθοριακών σταθμών, όπου υπάρχει η κρατική κυριαρχία, στο πλαίσιο της οποίας ελέγχονται οι εισερχόμενοι και εξερχόμενοι της χώρας αλλοδαποί, σε αντίθεση με τους επιχειρούντες να εισέλθουνε εις την χώρα από άλλα σημεία των συνόρων μή ελεγχόμενα».

Εν προκειμένω, εφ’ όσον το τουρκικό ελικόπτερο εζήτησε και έλαβε άδεια προσγειώσεως στο ελεγχόμενο αεροδρόμιο Αλεξανδρουπόλεως, νομίμως εισήλθον εις την χώραν οι οκτώ πραξικοπηματίες και δεν εστοιχειοθετείτο το έγκλημα δι’ ο παρεπέμφησαν και κατεδικάσθησαν, εν συνεχεία δηλαδή της παράνομης εισόδου εις την χώρα.

Προσθέτως καλούσα την κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διατάξη την άσκηση του ενδίκου μέσου της εφέσεως κατά της καταδικαστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αλεξανδρουπόλεως, πλην όμως τούτο δεν συνέβη με αποτέλεσμα η χώρα να εμπλακεί σε εκβιασμούς από την γείτονα χώρα, ένεκα ανυπάρκτου εγκλήματος (μη παράνομος είσοδος) δι’ ο και επικολούθησε η με αναστολή καταδίκη των 8.

Τέλος οι σχετικές Αποφάσεις του Α.Π. περί μη εκδόσεως εις την Τουρκίαν των 8 εκζητουμένων (πραξικοπηματιών) οδήγησαν ορθώς εις την χορήγηση ασύλου (Συνθήκη Γενεύης) στους εν λόγω πρόσφυγες, καθόσον από το σκεπτικό των Α.Π. αποδεικνύεται ο χαρακτήρας των διωκομένων πράξεων (πραξικόπημα) και επισημαίνεται και ο επικρεμάμενος κίνδυνος για την ιδίαν ζωήν των, δι’ ο και δεν εξεδόθησαν στην γείτονα χώρα.

Συμπέρασμα: κακός χειρισμός από πλευράς δικαιοσύνης και χείριστος από Κυβερνητικής πλευράς (υπόσχεση περί παραδόσεως των 8 εντός 15ημέρου δήλωση Υπουργού Εξωτερικών Κοτζιά), οδήγησαν εις το σημερινό αδιέξοδο με την Κυβέρνηση να προσπαθεί να ανακαλέσει τα χορηγηθέν, από την ίδια, άσυλο εις αυτούς.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα