Ανεβαίνει στα… άκρα ο Παναθηναϊκός με Μαυρία!

Τελικά, κάτι παραπάνω γνώριζαν οι Άγγλοι, όταν πριν ένα 24άωρο επέμεναν πως παραμένουν στο κόλπο της διεκδίκησης του Χάρη Μαυρία τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο ΠΑΟΚ.

Οι προσφορές των δύο ελληνικών συλλόγων στη Σάντερλαντ ήταν ανοικτές και ίσχυαν μέχρι την τελευταία στιγμή. Ο Χάρης Μαυρίας επέλεξε, τελικά, να επιστρέψει στον Παναθηναϊκό και να προσφέρει μία ακόμη λύση στον προπονητή των «πράσινων», Γιάννη Αναστασίου, στην προσπάθεια που καταβάλει να μπει ξανά δυνατά στη μάχη του τίτλου.

Η προσθήκη του Χάρη Μαυρία θεωρείται εξαιρετικά σημαντική για τα πλάνα του «τριφυλλιού», καθώς ενδυναμώνει ολόκληρη τη μεσαία γραμμή και προσφέρει πολλές εναλλακτικές λύσεις σε επίπεδο τακτικής, στον Γιάννη Αναστασίου και στους συνεργάτες του. Αναγκαστικά, ο Παναθηναϊκός διέθετε έναν μονότονο τρόπο να αναπτύσσεται. Τουλάχιστον με επιτυχία. Διότι η αλήθεια είναι ότι το προσπαθούσε ο Γιάννης Αναστασίου, αλλά από τη δεξιά πλευρά… δεν του έβγαινε. Και δεν του έβγαινε διότι δεν υπήρχε ο παίκτης που θα αγωνιζόταν εκεί και θα έδινε λύσεις. Που θα δημιουργούσε ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.

Προκειμένου να πλατειάσει τη σύνθεσή του και την ανάπτυξη του παιχνιδιού του, ο Γιάννης Αναστασίου αναγκαζόταν να τοποθετεί στη δεξιά πλευρά τον Κάρλος Ζέκα. Ο Πορτογάλος είναι καλός παίκτης, αλλά εξτρέμ δεν είναι. Η θέση του είναι στον άξονα, απ’ όπου η απουσία του ήταν αισθητή. Αποτέλεσμα ήταν να αποδιοργανώνεται η ομάδα, να είναι προβλέψιμη και να μην τα καταφέρνει απέναντι σε κλειστές άμυνες, κάτι που φάνηκε στα τελευταία παιχνίδια.

Ο Μαυρίας θα δώσει λύσεις στο δεξί άκρο και παράλληλα θα ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή του Ζέκα στη φυσική του θέση. Με την επάνοδο και του Σωτήρη Νίνη, ο Παναθηναϊκός θα γίνει πολύ πιο δημιουργικός και πιο επικίνδυνος στα αντίπαλα καρέ, εφαρμόζοντας το ολλανδικό μοντέλο, που γνωρίζει καλά ο Αναστασίου, δηλαδή την ανάπτυξη με όλους τους τρόπους. Για όσους θυμούνται, το μοντέλο αυτό εφάρμοσε για πρώτη φορά ο Χενκ Τεν Κάτε, με βοηθό, τότε, τον Γιάννη Αναστασίου. Παρότι ο Παναθηναϊκός δεν μετατράπηκε σε… Άγιαξ, καθώς δεν διέθετε το απαραίτητο υλικό, η επιθετική ανάπτυξη ήταν για σεμινάριο και η τακτική που εφάρμοζε η ομάδα τότε, θα μπορούσε να αποτελέσει μάθημα για πολλούς Έλληνες προπονητές.

Ένα ακόμη στοιχείο, το οποίο αξίζει να τονίσουμε, είναι η επιλογή των «πράσινων» σε… ελληνικές λύσεις. Τρεις μεταγραφές έγιναν και οι τρεις Έλληνες, συν μία για το καλοκαίρι που έχει κλείσει, τέσσερις Έλληνες συνολικά. Οι λόγοι είναι δύο. Πρώτον, αποτελεί – και θα το διαπιστώσετε – πάγια τακτική της διοίκησης να στηρίζεται κατά βάση σε Έλληνες παίκτες. Δεύτερον, ο Αναστασίου ήθελε λύσεις που θα ενταχθούν δίχως χρονοτριβή στην ομάδα, ώστε να συνεισφέρουν στην προσπάθεια για το πρωτάθλημα. Ο Ταυλαρίδης μπήκε και… καρφώθηκε αμέσως στην ενδεκάδα, ο Νίνης και ο Μαυρίας είναι παιδιά του Παναθηναϊκού και δεν τίθεται κανένα θέμα προσαρμογής.