Αν είναι δυνατόν ρε παιδιά!
Ναι, η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ κοντράρονταν σε ντέρμπι τίτλου! Εδώ και κάποια χρόνια αυτό δε συμβαίνει! Αυτό μεταδίδεται στους παίκτες των δύο ομάδων που δεν παράγουν ηλεκτρισμό και αγωνίζονται χωρίς να νιώθουν στο πετσί τους την «υφή» του ντέρμπι. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να βρούμε δικαιολογίες γι’ αυτό το χάλι των δύο ομάδων την Κυριακή το βράδυ στο «Απόστολος Νικολαΐδης».
Έλλειψη ποιότητας; Μπορεί να ισχύει κι αυτό, αλλά εδώ δεν γίνεται κουβέντα για τις ελλείψεις του ΠΑΟ ή τις υπερτιμήσεις στο ρόστερ της ΑΕΚ, αλλά γι’ αυτό καθ’ εαυτό το ντέρμπι της Αθήνας.
Δεν βάζουμε στη σύγκριση παιχνίδια μέχρι το 1990 που κατά βάση είχαν πάντα ένταση και ακόμη κάποια στείρα 0-0, είχαν φάσεις και ρυθμό. Το 1989 και το 1991, σε δύο 0-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια χάθηκαν φανταστικές ευκαιρίες. Από το 1992 και έπειτα δεν έχει υπάρξει 0-0 με γηπεδούχο την ΑΕΚ! Στην έδρα του Παναθηναϊκού έχουν γίνει κάποια μέτρια ματς (πέρσι, το 2009, το 2005 και 1999), αλλά τέτοιο χάλι ποτέ. Ούτε σε κάποια αδιάφορα ματς ομίλων Κυπέλλου τέτοιος εφιάλτης.
Οι δύο ομάδες διακατέχονται από κάποιου είδους σύνδρομο. Είναι μη αντιμετωπίσιμο αυτή τη στιγμή, απλά φοβούνται την ήττα και δεν μπορούν να χειριστούν την αδυναμία τους να κάνουν πρωταθλητισμό. Ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ βρήκαν ο ένας τον άλλον για να πάρουν μία εύκολη ισοπαλία σε ντέρμπι. Αυτό είναι όλο. Κι αν ο Παναθηναϊκός έχει τη δικαιολογία της χρησιμοποίησης των πιτσιρικάδων, η ΑΕΚ ήταν αποκαρδιωτική.
Καμία από τις δύο ομάδες δεν ρίσκαρε ιδιαίτερα, ούτε καν στο πρώτο μισάωρο του αγώνα που θεωρητικά προλαβαίνεις να ισοφαρίσεις αν την πατήσεις. Η Ένωση γνώρισε ότι Ξάνθη και Πανιώνιος έχουν νικήσει, αλλά δεν έδειξε να αγχώνεται ιδιαίτερα με το ότι θα έμενε έξι βαθμούς πίσω. Ο δε Παναθηναϊκός έβλεπε πως έστω και μισός, η ποιότητα Βιγιαφάνιες, Λέτο, Μπεργκ ήταν αρκετή για να βάλει σε μπελάδες την άμυνα της ΑΕΚ. Δεν τον συγκίνησε καν η απώλεια βαθμών του Ολυμπιακού και η μία μικρή πιθανότητα να έφτανε στο «ντέρμπι αιωνίων» με ελαφρώς πετσοκομμένη διαφορά που θα έδινε λίγο ενδιαφέρον στο ματς αυτό και στο πρωτάθλημα.
Οι ομάδες χρειάζονται αναδιάρθρωση κάποιας μορφής. Οι ειδικοί γνωρίζουν τι επακριβώς πρέπει να κάνουν. Και οι δύο σύλλογοι, φυσικά, βρίσκονται σε ασταμάτητες μεταλλάξεις. Η ΑΕΚ αλλάζει διαρκώς προπονητές, τεχνικούς διευθυντές, οργανωτές των ακαδημιών, σκάουτερ, κινείται το ψάχνει. Ο ΠΑΟ μπήκε σε εποχή Ουζουνίδη, σε εποχή Μπαλτάκου, σε εποχή Λυμπερόπουλου, κι εκείνος αναζητά το δρόμο του φωτός. Περιμένουμε να φτάσουν πάλι σε άξιο επίπεδο και οι δύο ομάδες, το επιζητά το ποδόσφαιρό μας.